«Και κατά τις ημέρες αυτές,
όταν οι μαθητές πληθύνονταν, έγινε γογγυσμός των Ελληνιστών ενάντια
στους Εβραίους, ότι οι χήρες τους παραβλέπονταν στην καθημερινή διακονία. Τότε, οι δώδεκα, αφού προσκάλεσαν το πλήθος των μαθητών, είπαν: Δεν
είναι πρέπον να αφήσουμε εμείς τον λόγο τού Θεού, και να υπηρετούμε σε
τραπέζια. Σκεφθείτε, λοιπόν, αδελφοί, διαλέξτε από σας επτά άνδρες, που έχουν καλή
μαρτυρία, πλήρεις Αγίου Πνεύματος και σοφίας, τους οποίους ας
τοποθετήσουμε γι' αυτή την ανάγκη. Ενώ εμείς θα μένουμε διαρκώς στην
προσευχή και στη διακονία τού λόγου. Και ο λόγος άρεσε μπροστά σε ολόκληρο το πλήθος και διάλεξαν τον
Στέφανο, άνδρα πλήρη πίστης και Αγίου Πνεύματος, και τον Φίλιππο, και
τον Πρόχορο, και τον Νικάνορα, και τον Τίμωνα, και τον Παρμενά, και τον
Νικόλαο, έναν προσήλυτο από την Αντιόχεια τους οποίους έστησαν μπροστά στους
αποστόλους και, αφού προσευχήθηκαν, έβαλαν επάνω τους τα χέρια.
Και ο λόγος τού Θεού αύξανε, και
ο αριθμός των μαθητών στην Ιερουσαλήμ πληθυνόταν υπερβολικά και μεγάλο
πλήθος από τους ιερείς υπάκουε στην πίστη.» (Πράξεις 6:1-7)
6:1 Όταν ο Διάβολος δεν μπορεί να καταστρέψει
το Έργο της Βασιλείας του Θεού και της Εκκλησίας του Κυρίου ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ με
επιθέσεις που προέρχονται από έξω, από τον κόσμο, θα προσπαθήσει να φέρει
εσωτερική διχόνοια, μέσα στην Εκκλησία. Αυτό ακριβώς κάνει εδώ στην πρώτη
εκκλησία! Τις πρώτες μέρες της εκκλησίας, συνήθιζαν να διανέμουν τρόφιμα στις
φτωχές χήρες που υπήρχαν ανάμεσά τους και οι οποίες δεν είχαν οικονομικούς
πόρους. Κάποιοι από τους ελληνόφωνους πιστούς (ελληνιστές) – οι οποίοι ήταν
εβραίοι που μιλούσαν ελληνικά - παραπονέθηκαν ότι δεν φρόντιζαν τις ελληνόφωνες χήρες τους όσο έπρεπε σε σχέση με τις
εβραιόφωνες χήρες, οι οποίες ήταν αυτές που προέρχονταν από την Ιερουσαλήμ και
την Ιουδαία.
6:2-3 Τότε οι δώδεκα απόστολοι
κατάλαβαν πως έπρεπε
κάτι να κάνουν για την φροντίδα αυτών των «τεχνικών» ζητημάτων, καθώς η
εκκλησία μεγάλωνε συνεχώς. Δεν ήθελαν να αφήσουν το κήρυγμα του Λόγου, για να ασχοληθούν με την διακονία των
τραπεζιών. Φαίνεται ότι είχαν και έκαναν πολλά τραπέζια, για την Κοινωνία τους!
Κι έτσι συμβούλεψαν την εκκλησία να ΣΚΕΦΤΕΙ και να ΔΙΑΛΕΞΕΙ επτά άνδρες γεμάτους με το Άγιο Πνεύμα,
οι οποίοι θα φρόντιζαν για τα ζητήματα της καθημερινότητάς της. Δηλαδή η Ηγεσία
της εκκλησίας πρότεινε τον ΤΡΟΠΟ και τις ΑΡΧΕΣ, και οι πιστοί της εκκλησίας
διάλεξαν με βάση αυτόν τον τρόπο και τις αρχές τους επτά άνδρες. Παρόλο που οι
άνδρες αυτοί δεν αναφέρονται ως διάκονοι στην Αγία Γραφή, δεν είναι άτοπο να
τους θεωρήσουμε διακόνους. Στο εδ. 2 όπου γίνεται αναφορά στην ενασχόληση με διανομές τροφίμων, το αρχαίο κείμενο
γράφει ‘διακονείν τραπέζας’ η ευθύνη τους ήταν στην κυριολεξία «η
διακονία» των τραπεζιών. Η λέξη διάκονος παράγεται από το ρήμα διακονώ.
Τρία είναι τα προσόντα αυτών των αντρών:
1. Είχαν καλή μαρτυρία – καλή φήμη. Ευυπόληπτοι.
2. Ήταν γεμάτοι από το Άγιο Πνεύμα.
3. Ήταν γεμάτοι από Σοφία. Πρακτικοί.
Πιο αναλυτικά προσόντα μας δίνονται στην Α΄ Τιμόθεου 3:8-13
6:4 Οι απόστολοι τώρα θα μπορούσαν να
αφιερωθούν αποκλειστικά στην προσευχή
και στο έργο του κηρύγματος. Η σειρά αυτή είναι πολύ σημαντική! Πρώτα η Προσευχή και μετά το Έργο του Κηρύγματος. Έδιναν έμφαση στο να μιλήσουν πρώτα στον
Θεό για τους ανθρώπους και μετά να μιλήσουν στους ανθρώπους για τον Θεό.
6:5-6 Κρίνοντας από τα ονόματα των επτά
ανδρών που εκλέχτηκαν, οι περισσότεροι πρέπει να ήταν ελληνόφωνοι Ιουδαίοι που
είχαν πιστέψει στον ΧΡΙΣΤΟ. Εδώ έχουμε μια γενναιόδωρη παραχώρηση προς την
ομάδα που παραπονέθηκε. Από εδώ και στο εξής δεν θα μπορούσαν οι ελληνόφωνοι
Ιουδαίοι να κατηγορήσουν κανέναν ότι έκανε διακρίσεις. Όταν η αγάπη του Θεού
γεμίζει τις καρδιές των ανθρώπων, υπερισχύει πάνω από κάθε μικροπρέπεια και
εγωισμό. Μόνο δύο διάκονοι από τους επτά μας είναι γνωστοί: ο Στέφανος, ο οποίος έγινε και ο πρώτος
μάρτυρας της εκκλησίας. Και ο Φίλιππος,
ο ευαγγελιστής που κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Σαμάρεια , έφερε τον Αιθίοπα
ευνούχο στον ΧΡΙΣΤΟ και περιποιήθηκε τον Παύλο στην Καισάρεια. Οι απόστολοι
προσευχήθηκαν και έδωσαν την συγκατάθεσή τους με την επιλογή των πιστών της
εκκλησίας, βάζοντας τα χέρια τους πάνω στα κεφάλια των επτά πιστών.
6:7 Αν διαβάσουμε το εδ. 7 μαζί με τα
προηγούμενα εδάφια, φαίνεται ότι η εκλογή των επτά διακόνων με τον ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, για τα
πρακτικά ζητήματα, είχε ως αποτέλεσμα μια μεγάλη εξάπλωση και αύξηση της
εκκλησίας!!! Ο Λόγος του Θεού είχε
μεγάλη διάδοση! Ο αριθμός των μαθητών στην Ιερουσαλήμ μεγάλωνε πολύ και πάρα
πολλοί ιερείς πίστεψαν στην Κύριο ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ! ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ!!!!!!!
ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ
ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΠΑΡΟΜΟΙΑ!
Οι Αρχές και οι προϋποθέσεις που μάς διδάσκει εδώ ο Λόγος του Θεού είναι:
Οι Αρχές και οι προϋποθέσεις που μάς διδάσκει εδώ ο Λόγος του Θεού είναι:
(1) ΓΟΓΓΥΣΜΟΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΛΕΨΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ!
(2) Η
ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (ΠΟΙΜΕΝΑΣ – ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ – ΠΡΟΦΗΤΗΣ – ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ – ΔΑΣΚΑΛΟΣ)
ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΠΡΟΣΚΑΛΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ Της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ . (Εδ. 2)
(3) Η
ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ
ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΥΛΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!
(4) Η
ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΤΗ ΛΥΣΗ ΠΟΥ Η ΙΔΙΑ
ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ! ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΛΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΕΚΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΝΔΡΕΣ (ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ) ΠΛΗΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΛΗ
ΜΑΡΤΥΡΙΑ! (Εδ. 3)
(5) Ο
ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ! (Εδ.
5)
(6) ΑΥΤΟΥΣ
ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΓΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ
ΗΓΕΤΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΝ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ! (Εδ.
6)
(7) ΝΑ
ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΟΓΓΥΣΜΟ:
-Α- Ο ΛΟΓΟΣ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΥΞΑΝΕΙ!
-Β- ΠΛΗΘΑΙΝΕΙ
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ!
-Γ- ΠΛΗΘΟΣ ΙΕΡΕΩΝ
ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ!