Η Aνάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού μας δίνει ελπίδα! Πως θα γίνει η δική μας Ανάσταση και η αρπαγή μας στην Δόξα Του!

Η ανάσταση του ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ μας δίνει την ελπίδα ότι θα αναστηθούμε και εμείς.

Ο απόστολος Παύλος μας λέει ότι: «όπως φορέσαμε το χωμάτινο σώμα, έτσι θα φορέσουμε και το επουράνιο σώμα» (1 Κορινθίους 15:49). 

Αυτό μας δίνει ελπίδα ότι με τον φυσικό θάνατο δεν θα χαθούμε, αλλά θα αναστηθούμε στην αιώνια ζωή!

Μη θαυμάζετε γι' αυτό επειδή, έρχεται ώρα, κατά την οποία, όλοι εκείνοι  που είναι μέσα στα μνήματα, θα ακούσουν τη φωνή του και θα βγουν έξω εκείνοι που έπραξαν τα αγαθά, σε ανάσταση ζωής εκείνοι δε που έπραξαν τα φαύλα, σε ανάσταση κρίσης. (Ιωάννη 5:29)

Και θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση ενώ οι δίκαιοι σε αιώνια ζωή. (Ματ 25:46)

1) Η ανάσταση του Ιησού Χριστού μας δίνει ζωντανή ελπίδα! Αξιος ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος, σύμφωνα με το πολύ του έλεος μας αναγέννησε σε μια ζωντανή ελπίδα, διαμέσου τής ανάστασης του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς, σε μια κληρονομία άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη, που είναι φυλαγμένη για μας στους ουρανούς οι οποίοι φρουρούμαστε με τη δύναμη του Θεού διαμέσου τής πίστης, σε σωτηρία έτοιμη να αποκαλυφθεί κατά τον έσχατο καιρό. (1 Πέτρ 1:3)

2) Την Ημερομηνία της δικής μας ανάστασης δεν γνωρίζει κανένας. οι οποίοι αποπλανήθηκαν από την αλήθεια, λέγοντας ότι η ανάσταση έχει ήδη γίνει και ανατρέπουν την πίστη μερικών.  (2 Τιμοθέου 2:18) 

3) Η δύναμη της ανάστασης είναι θαυμαστή! 

για να γνωρίσω Αυτόν, και τη δύναμη της ανάστασής Του, και την κοινωνία των παθημάτων Του, συμμορφούμενος με τον θάνατό Του (Φιλιππησίους 3:10)

4) Η ανάσταση σημαίνει αφθαρσία.                                         

'Ετσι και η ανάσταση των νεκρών σπέρνεται με φθορά, ανασταίνεται με αφθαρσία, σπέρνεται χωρίς τιμή, ανασταίνεται με δόξα σπέρνεται με ασθένεια, ανασταίνεται με δύναμη,  σπέρνεται ως σώμα ζωικό, ανασταίνεται ως σώμα πνευματικό. Υπάρχει σώμα ζωικό, υπάρχει και σώμα πνευματικό. (1 Κορ. 15:42-44)

5) Όπως μπήκε ο θάνατος στη ζωή μας, έτσι θα μπει και η ανάσταση.

21 Επειδή, βέβαια, διαμέσου ανθρώπου ήρθε ο θάνατος, έτσι και διαμέσου ανθρώπου η ανάσταση των νεκρών. (1 Κορινθίους 15:21)

6) Η δική μας ανάσταση συνδέεται άμεσα με την ανάσταση του Ιησού. 

Και αν δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, ούτε και ο Χριστός αναστήθηκε (Α΄ Κορ 15:13)                              

7) Όποιος λέει ότι δεν υπάρχει ανάσταση πλανάται.                                                      
Αν, όμως, κηρύττεται ότι ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, πώς μερικοί ανάμεσά σας λένε, ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; (1 Κορινθίους 15:12) 

8) Τους αναστημένους κατά το πρότυπο του Ιησού, δεν τους κυριεύει πλέον ο θάνατος!

γνωρίζοντας ότι ο Χριστός, καθώς αναστήθηκε από τους νεκρούς, δεν πεθαίνει πλέον θάνατος δεν τον κυριεύει πλέον. (Ρωμαίους 6:9) 

9) Μοιάσαμε στο θάνατο Τον Ιησού, θα Του μοιάσουμε και στην ανάσταση. 

Επειδή, αν έχουμε γίνει σύμφυτοι μαζί του ως προς την ομοιότητα του θανάτου  του, κατά συνέπεια θα είμαστε και ως προς την ομοιότητα της ανάστασης (Ρωμαίους 6:5) 

10) Η ανάσταση απέδειξε ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού! 

και αποδείχθηκε Υιός τού Θεού με δύναμη, σύμφωνα με το πνεύμα τής αγιοσύνης, με την ανάσταση από τους νεκρούς, του Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας, (Ρωμαίους 1:4) 

11) Ο Ιησούς είναι ο πρώτος που αναστήθηκε και δεν θα πεθάνει ποτέ! 

ότι ο Χριστός επρόκειτο να πάθει, ότι, αφού αναστήθηκε πρώτος από τους νεκρούς, πρόκειται να κηρύξει φως στον λαό και στα έθνη. (Πράξεις 26:23) 

12) Ελπίδα μας είναι ότι θα γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων. 

έχοντας ελπίδα στον Θεό, την οποία κι αυτοί οι ίδιοι προσμένουν, ότι πρόκειται να γίνει ανάσταση των νεκρών, και δικαίων και αδίκων. (Πράξεις 24:15)

13) Μη χλευάζεις όταν ακούς για ανάσταση νεκρών.  

Μόλις, όμως, άκουσαν για ανάσταση νεκρών, άλλοι μεν χλεύαζαν, άλλοι δε είπαν: Για το θέμα αυτό, θα σε ακούσουμε ξανά. (Πράξεις 17:32) 

14) Ο απόστολος Παύλος κήρυττε την ανάσταση του Ιησού.

Μερικοί δε από τους Επικούρειους και τους Στωικούς φιλοσόφους λογομαχούσαν μαζί του και οι μεν έλεγαν: Τι θέλει τάχα να πει αυτός ο σπερμολόγος; Οι δε άλλοι : Φαίνεται ότι είναι κήρυκας ξένων θεών επειδή, τους κήρυττε τον Ιησού και την ανάσταση. (Πράξ 17:18)

15) Όλοι οι απόστολοι κήρυτταν την ανάσταση του Ιησού.                              

Και οι απόστολοι απέδιδαν με μεγάλη δύναμη τη μαρτυρία τής ανάστασης του Κυρίου Ιησού και μεγάλη χάρη ήταν επάνω σε όλους αυτούς. (Πράξεις 4:33)

16) Πως θα γίνει η Ανάστασή μας και η Αρπαγή μας στην Δόξα Του.

ΔΕΝ θέλω, μάλιστα, να αγνοείτε, αδελφοί, για όσους έχουν κοιμηθεί, για να μη λυπάστε, όπως και οι υπόλοιποι, που δεν έχουν ελπίδα. Επειδή, αν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, έτσι και ο Θεός, αυτούς που κοιμήθηκαν με πίστη στον Ιησού, θα τους φέρει μαζί του. Επειδή, σας λέμε τούτο διαμέσου του λόγου τού Κυρίου, ότι εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε στην παρουσία τού Κυρίου, δεν θα προλάβουμε αυτούς που κοιμήθηκαν δεδομένου ότι, ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, κι αυτοί που πέθαναν εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα έπειτα, εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε, θα αρπαχτούμε μαζί τους, ταυτόχρονα, με σύννεφα σε συνάντηση του Κυρίου στον αέρα και έτσι, θα είμαστε πάντοτε μαζί με τον Κύριο. Λοιπόν, παρηγορείτε ο ένας τον άλλον μ' αυτά τα λόγια. (Α΄ Θεσσαλονικείς 4:13-18)

Επειδή, το πολίτευμά μας είναι στους ουρανούς, απ' όπου και προσμένουμε Σωτήρα, τον Κύριο Ιησού Χριστό ο οποίος θα μετασχηματίσει το σώμα τής ταπείνωσής μας, ώστε να γίνει σύμμορφο με το σώμα τής δόξας του, σύμφωνα με την ενέργεια με την οποία μπορεί και να υποτάξει τα πάντα στον εαυτό του. (Φιλιπ. 3:20-21)

Και λέω τούτο, αδελφοί, ότι σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία τού Θεού ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία. Δέστε, ένα μυστήριο λέω προς εσάς όλοι μεν δεν θα κοιμηθούμε, όλοι όμως θα μεταμορφωθούμε, σε μια στιγμή, σε χρόνο ανοιγοκλεισίματος του ματιού, στην έσχατη σάλπιγγα επειδή, θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι, κι εμείς θα μεταμορφωθούμε. Επειδή, πρέπει τούτο το φθαρτό να ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό να ντυθεί αθανασία. 'Οταν τούτο το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος, που είναι γραμμένος: <<Καταβροχθίστηκε ο θάνατος με νίκη>>. <<Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου; 'Αδη, πού είναι η νίκη σου;>>. Το δε κεντρί τού θανάτου είναι η αμαρτία και η δύναμη της αμαρτίας ο νόμος. Αλλά, χάρη στον Θεό, ο οποίος μάς δίνει τη νίκη διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού. 'Ωστε, αγαπητοί μου αδελφοί, γίνεστε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντας πάντοτε στο έργο τού Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω. (Α΄ Κορινθίους 15:50-58)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΑΛΛΗΛΟΥΪΑ!!! ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ & ΖΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ!!!

«Ο Χριστός ανέστη από τους νεκρούς. Έγινε απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί.»

(Α΄ Κορινθίους 15 : 20)

«Και αφού αναστήθηκε πρωί την πρώτη μέρα της εβδομάδας – το Σάββατο – φάνηκε πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή …μετά στον Κηφά τον Πέτρο, μετά στους δώδεκα, στους δύο προς Εμμαούς, σε 500!!!» (Α΄ Κορινθίους 15:4-8)

Ο Κύριος της Ζωής, η Ίδια η Ζωή είναι φανερή! Φαίνεται όπου ζεί! Ο Χριστός – η Ζωή εμφανίζεται όπου περπατάει και κατοικεί!!! Έχεις τη Ζωή; Έχουμε τη Ζωή; Φανερώνεται στη ζωή μας; Είναι Ζωντανός σε μας; Τον βλέπουν οι άλλοι άνθρωποι;

Ας γίνει ο ύψιστος σκοπός στη ζωή μας: Να ζούμε, να περπατάμε με τη Δύναμη της Ανάστασης!

Ας Τον ακούσουμε κι εμείς όπως οι μαθητές Του να μας λέει:

«Πορευτείτε σε όλο τον κόσμο και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαφτιστεί θα σωθεί, όποιος όμως απιστήσει θα κατακριθεί. Και αυτά τα σημεία θα παρακολουθούν εκείνους που θα πιστέψουν: στο όνομά Μου θα βγάλουν δαιμόνια, γλώσσες καινούργιες θα μιλήσουν και στα χέρια φίδια θα σηκώσουν, κι αν κάτι θανάσιμο πιουν, δε θα τους βλάψει΄ πάνω σε αρρώστους τα χέρια θα θέσουν και θα γίνουν καλά.» (Μάρκος 16: 15-18)

ΚΥΡΙΕ ΜΑΣ ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ, ΚΥΡΙΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΕ ΕΥΑΡΕΣΤΗΣΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!

ΑΣ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΙ ΑΣ ΜΕΤΑΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΗΝΥΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΛΕΣ ΑΚΟΜΑ ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΨΥΧΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΛΛΑΔΑ!!!!!!!

Αμήν!!!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

(1)     ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ – Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ – ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

(2) ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ – ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ & ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ – ΕΠΙΣΗΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

(3)       Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

(4)    Η ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ – Η ΨΥΧΙΚΗ & ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΥΓΕΙΑ – ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

(5)      Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

(6)      Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

(7)      ΟΛΗ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

ΜΟΝΟ Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΥΠΑΚΟΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ! ΑΜΗΝ!!!

ΠΑΣΧΑ !

Ο Αμνός του Θεού Τι είναι το ΠΑΣΧΑ; Τι θα πει αυτή η λέξη; Από που προήλθε αυτός ο εορτασμός; Είναι άραγε απλά μια Χριστιανική θρησκευτική παράδοση, ή μήπως υπάρχει κάποιο ιστορικό υπόβαθρο που πιστοποιεί το ΠΑΣΧΑ σαν κάτι ανώτερο από μια απλή θρησκευτική εορτή; Έχει άραγε οποιαδήποτε πρακτική εφαρμογή στην καθημερινή ζωή μας, ή είναι απλά μια γιορτή που κάνουμε λόγω παράδοσης κάθε χρόνο;

Κατ' αρχάς ΠΑΣΧΑ σημαίνει ΠΕΡΑΣΜΑ στην αρχική Εβραϊκή λέξη ΠΕΣΑΧ από την οποία προέρχεται η λέξη ΠΑΣΧΑ. Αυτή η λέξη έχει πολλαπλή σημασία ιστορικά όσον αφορά τις Ιουδαϊκές ρίζες της Χριστιανικής πίστης, θεολογικά όσον αφορά την σταυρική θυσία του Ιησού, και πρακτικά όσον αφορά την εν Χριστώ ζωή των πιστών που θέλουν να βιώνουν την πραγματικότητα της Βασιλείας του Θεού στην καθημερινότητα της ζωής (βλέπε "δύναμη Ανάστασης" που νικά κάθε θάνατο). Το ιστορικό και βιβλικό υπόβαθρο του ΠΑΣΧΑ θεσπίζεται στην Έξοδο κεφάλαιο 12, όπου ο Θεός δίνει οδηγία τον Μωυσή να σφάξει κάθε οικογένεια Εβραίων στην Αίγυπτο ένα αρνί και να βάλει το αίμα σαν σημείο επάνω στους παραστάτες, και επάνω στο ανώφλι των θυρών των κατοικιών τους (Έξοδος 12:7). Έξοδος 12:13 Και το αίμα θα είναι σε σας για σημείο επάνω στα σπίτια σας, στα οποία κατοικείτε· και όταν δω το αίμα, θα σας παρατρέξω, και η πληγή δεν θα είναι σε σας για να σας εξολοθρεύσει, όταν χτυπήσω τη γη τής Αιγύπτου. Αυτή η λέξη που στα ελληνικά έχει αποδοθεί "θα σας παρατρέξω" είναι η Εβραϊκή λέξη ΠΑΣΑΧ. Παρακάτω διαβάζουμε: Έξοδος 12:21 ΤΟΤΕ, ο Μωυσής κάλεσε όλους τους πρεσβύτερους του Ισραήλ, και τους είπε: Διαλέξτε και πάρτε για τον εαυτό σας ένα αρνί, σύμφωνα με τις οικογένειές σας, και θυσιάστε το Πάσχα· Εδώ η αρχική Εβραϊκή λέξη είναι ΠΕΣΑΧ  και κυριολεκτικά για τους Εβραίους το ίδιο το αρνί είχε την ονομασία ΠΕΣΑΧ - δηλαδή σε αυτή την βιβλική περιγραφή ΠΕΣΑΧ δεν ήταν εορτή ούτε χρονική περίοδος, αλλά το ίδιο το αρνί! Γιαυτό και είναι βιβλικά ορθό να λέμε ότι ΠΑΣΧΑ είναι ο Αμνός του Θεού, δηλαδή ο Ιησούς Χριστός! Εδώ τώρα είναι που πρέπει να αναγνωρίσουμε την σημαντικότητα αυτής της Εβραϊκής ιστορικής εορτής που ο Κύριος τους έδωσε οδηγία να τηρούν σε όλες τις γενεές τους: χωρίς αυτό το βιβλικό υπόβαθρο, ο Ιησούς δεν θα είχε κανένα νόημα να είναι ο Αμνός του Θεού. Αυτό φαίνεται στα εξής λόγια του Ιωάννη (κεφ.18 εδ.28) "Φέρνουν, λοιπόν, τον Ιησού από το σπίτι τού Καϊάφα στο πραιτώριο· και ήταν πρωί, κι αυτοί δεν μπήκαν στο πραιτώριο, για να μη μολυνθούν, αλλά για να φάνε το Πάσχα". "Για να φάνε το Πάσχα" δηλαδή για να φάνε το αρνί σύμφωνα με την παράδοση των Εβραίων που θυμόντουσαν κάθε χρόνο την απελευθέρωση τους από την υποδούλωση στους Αιγύπτιους. Αυτό ήταν το υπόβαθρο επάνω στο οποίο στάθηκε η σταύρωση του Ιησού. Έτσι θεσπίστηκε το θεολογικό υπόβαθρο και πιστοποιήθηκε η σταύρωση του Ιησού σαν το μέσο της απολύτρωσης του λαού του Θεού δια του Αίματος του Αμνού που χύθηκε στο σταυρό. Ματθαίος 26:18 Και εκείνος είπε: Πηγαίνετε στην πόλη στον τάδε, και πείτε του: Ο δάσκαλος λέει: Πλησίασε ο καιρός μου· στο σπίτι σου θα κάνω το Πάσχα μαζί με τους μαθητές μου. 19 Και οι μαθητές του έκαναν όπως τους παρήγγειλε ο Ιησούς· και ετοίμασαν το Πάσχα. 20 Και όταν έγινε βράδυ, καθόταν στο τραπέζι μαζί με τους δώδεκα· 21 και ενώ έτρωγαν, είπε: Σας διαβεβαιώνω ότι, ένας από σας θα με παραδώσει. Μάρκος 14:1 ΚΑΙ ύστερα από δύο ημέρες ήταν το Πάσχα και τα άζυμα· και οι αρχιερείς και οι γραμματείς ζητούσαν πώς να τον συλλάβουν με δόλο, και να τον θανατώσουν. Λουκάς 22:14 Και όταν ήρθε η ώρα, κάθησε στο τραπέζι, και οι δώδεκα απόστολοι μαζί του. 15 Και τους είπε: Πολύ επιθύμησα να φάω με σας αυτό το Πάσχα, προτού να πάθω· 16 επειδή, σας λέω ότι δεν θα φάω πλέον απ' αυτό μέχρις ότου εκπληρωθεί στη βασιλεία τού Θεού. 17 Και αφού πήρε το ποτήρι, ευχαρίστησε και είπε: Λάβετε τούτο και διαμοιράστε ο ένας στον άλλον· 18 επειδή, σας λέω, ότι δεν θα πιω από το γέννημα της αμπέλου, μέχρις ότου έρθει η βασιλεία τού Θεού. 19 Και παίρνοντας άρτον, αφού ευχαρίστησε, έκοψε, και έδωσε σ' αυτούς, λέγοντας: Τούτο είναι το σώμα μου, που δίνεται για σας· αυτό να το κάνετε στη δική μου ανάμνηση. 20 Παρόμοια και το ποτήρι, αφού δείπνησαν, λέγοντας: Τούτο το ποτήρι είναι η καινούργια διαθήκη με βάση το αίμα μου, που χύνεται για σας. Εάν δεν υπήρχε το βιβλικό και ιστορικό υπόβαθρο του αρνιού που έσφαξαν οι Εβραίοι στην Αίγυπτο, δεν θα υπήρχε θεολογικό υπόβαθρο για το Αίμα του Ιησού να θεσπίσει μια νέα διαθήκη. Το αίμα του αρνιού στην Αίγυπτο απολύτρωσε τους Εβραίους από την σκλαβιά και έτσι άρχισε η πρώτη (παλαιά) Διαθήκη που ήταν μόνον προς τους απογόνους του Αβραάμ. Το Αίμα του Αμνού του Θεού, του Ιησού Χριστού, απολυτρώνει κάθε έναν που πιστεύει στη θυσία του Ιησού στο σταυρό, και θεσπίζει το νομικό δικαίωμα για να λάβουμε μέρος στην Καινούργια Διαθήκη που έκανε ο Θεός με όλα τα έθνη. Η λέξη και έννοια ΠΕΣΑΧ=ΠΕΡΑΣΜΑ (δηλαδή Πάσχα στα ελληνικά) στη συνέχεια βρήκε εφαρμογή σε πολλές περιστάσεις στην πορεία των Εβραίων για να κατακτήσουν την γη της υπόσχεσης - ας δούμε μερικά παραδείγματα: -> έπρεπε να περάσουν μέσα από το νερό για να σωθούν από τα στρατεύματα των Αιγυπτίων -> έπρεπε να περάσουν μέσα από την έρημο για να μάθουν να εμπιστεύονται τον Θεό και να αποκτήσουν την συνείδηση ότι ο Θεός τους ένωσε σαν λαό που κάλεσε να είναι το δικό Του Βασίλειο Ιεράτευμα -> έπρεπε να περάσουν από τα φουσκωμένα νερά του Ιορδάνη για να ξεφύγουν από την περίοδο της Ερήμου και να περάσουν στην νέα φάση της κατάκτησης της γης της υπόσχεσης. Όλα αυτά δεν είναι μόνον ιστορικά γεγονότα που αφορούν τους Εβραίους της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι τα ιστορικά γεγονότα που θεσπίζουν το βιβλικό και θεολογικό υπόβαθρο επάνω στο οποίο στέκεται ολόκληρη η Καινή Διαθήκη. Όλα τα περιστατικά που οι Εβραίοι έπρεπε να κάνουν πέρασμα από κάτι παλαιό σε κάτι νέο αποτελούν την βάση επάνω στην οποία πατάνε όλες οι εμπειρίες των πιστών στον Ιησού Χριστό - π.χ.: -> το αίμα του Αμνού (Ιησού) που μας καθαρίζει από τις αμαρτίες μας και μας απολυτρώνει από τον Θάνατο είναι η έναρξη της πορείας της ελευθερίας μας από την εξουσία στου Σκότους για να γνωρίσουμε την άφθονη και αιώνια ζωή που υπόσχεται ο Ιησούς σε όσους Τον πιστεύουν και τον ακολουθούν - αυτό είναι λοιπόν το δικό μας ΠΑΣΧΑ - ΠΕΡΑΣΜΑ από τον Θάνατο στη ζωή! ->το νερό του βαπτίσματος για εμάς είναι η δική μας εμπειρία που εκπληρώνει το πέρασμα των Εβραίων μέσα από τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας. Έτσι περνάμε και οι πιστοί στον Ιησού από την υποδούλωση στην "Αίγυπτο" (τον κόσμο της αμαρτίας) στην ελευθερία για να βαδίσουμε με τον Χριστό σε μια νέα ζωή Κάθε φορά που εμείς οι πιστοί καλούμαστε να κάνουμε ένα νέο βήμα πίστης και υπακοής στον Ιησού, κάθε φορά που καλούμαστε να υπερνικήσουμε τους εχθρούς της ψυχής μας και τον κατήγορο των αδελφών βάζοντας την εμπιστοσύνη μας σε Αυτόν που μας αγόρασε με το Αίμα Του, κάνουμε και ένα νέο ΠΕΡΑΣΜΑ-ΠΑΣΧΑ!

Πάσχα είναι η ανάμνηση και ο εορτασμός της Ανάστασης του Ιησού εκ νεκρών

Φιλιππησίους 3:8 Μάλιστα δε και θεωρώ ότι τα πάντα είναι ζημία απέναντι στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου· για τον οποίο ζημιώθηκα τα πάντα, και θεωρώ ότι είναι σκύβαλα, για να κερδίσω τον Χριστό, 9 και να βρεθώ σ' αυτόν, μη έχοντας δική μου δικαιοσύνη, αυτή από τον νόμο, αλλά εκείνη διαμέσου τής πίστης τού Χριστού, τη δικαιοσύνη, αυτή από τον Θεό διαμέσου τής πίστης· 10 για να γνωρίσω αυτόν, και τη δύναμη της ανάστασής του, και την κοινωνία των παθημάτων του, συμμορφούμενος με τον θάνατό του· 11 αν κατά κάποιον τρόπο φτάσω στην εξανάσταση των νεκρών. 12 Όχι ότι έλαβα κιόλας το βραβείο ή έγινα ήδη τέλειος· τρέχω, όμως, πίσω απ' αυτό, ίσως το αποκτήσω, για το οποίο και αποκτήθηκα από τον Ιησού Χριστό. 13 Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι τον εαυτό μου ότι το έχω αποκτήσει. 14 Αλλά, ένα πράγμα κάνω, λησμονώντας μεν όσα βρίσκονται πίσω, επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά, τρέχω προς τον σκοπό, για το βραβείο τής άνω κλήσης τού Θεού εν Χριστώ Ιησού.

Αυτά τα λόγια του Αποστόλου Παύλου προς τους Φιλιππησίους δεν έχουν άμεση σχέση με την εορτή του Πάσχα, αλλά σχετίζονται με την εφαρμογή της αρχής του Πάσχα στην εν Χριστώ ζωή των πιστών.   Η έννοια του Πάσχα έχει να κάνει με ΠΕΡΑΣΜΑ, δηλαδή μια μετάβαση. Είναι μια διαδικασία μεταβολής από την οποιαδήποτε παρούσα κατάσταση, καθώς βαδίζουμε προς τον προορισμό και κατεύθυνση που ο Θεός έθεσε ενώπιον μας – για να εκπληρώσουμε έτσι το καλό Του θέλημα στη ζωή μας. Καθώς βαδίζουμε με τον Χριστό, η ζωή της πίστης μας πρέπει να αντικατοπτρίζει την δική μας συμμόρφωση προς τον δικό Του θάνατο και την δική Του Ανάσταση. Έτσι τα λόγια του Παύλου μεταφέρουν μεγάλη δύναμη αποκάλυψης όταν καταλάβουμε σε βάθος τι πραγματικά είπε. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αναγνωρίσουμε είναι ότι ο Παύλος έγραψε αυτά τα λόγια πολλά χρόνια αφότου είχε αρχίσει να υπηρετεί τον Ιησού σαν Απόστολος. Δεν ήταν άθεος ή ειδωλολάτρης, ούτε νέος στην πίστη που ήθελε να γνωρίσει για πρώτη φορά το πρόσωπο του Ιησού και την δύναμη της Ανάστασης Του. Ο Παύλος ήδη γνώριζε τον Ιησού πολύ καλά! Είχε λάβει το Ευαγγέλιο από αποκάλυψη, και όχι από διδασκαλίες ανθρώπων (βλέπε Γαλάτες 1:15-16 & 2:2). Ο Θεός τον είχε πάρει στον ουρανό όπου του έδειξε πολλά πράγματα που δεν του επιτρεπόταν να μιλήσει (βλέπε Β’ Κορινθ κεφ. 12). Όταν ο Παύλος έγραψε αυτά τα λόγια, ο Θεός τον είχε ήδη χρησιμοποιήσει για να κάνει πολλά θαύματα και θεραπείες. Είχε δει την δύναμη του Θεού να εργάζεται μέσα του. Επομένως πρέπει να καταλάβουμε τι εννούσε όταν είπε ότι τρέχει πίσω από αυτό για το οποίο αποκτήθηκε από τον Χριστό... όταν είπε ότι επεκτείνεται σε όσα βρίσκονται μπροστά! Πιστεύω ότι χρειάζεται να δούμε τα λόγια του Παύλου στο εξής φως: όσο λιγότερα γνωρίζουμε για κάτι ή κάποιον, τόσο περισσότερα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε. Όμως όσο η γνώση μας αυξάνεται και καταλαβαίνουμε πόσα πολλά περισσότερα υπάρχουν που ακόμη δεν γνωρίζουμε, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε πόσο λίγα γνωρίζουμε. Και όσο πλαταίνει ο ορίζοντας της γνώσης, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε πόσο περιορισμένη είναι η γνώση μας. Μετά από πολλά χρόνια που ο Απ. Παύλος ακολουθούσε και υπηρετούσε τον Χριστό, τόσο περισσότερο συνειδητοποίησε πόσο λίγο τον γνώριζε... εδώ είναι που πρέπει να αρπάξουμε τα δύο κλειδιά της γνώσης που μας δίνει ο Παύλος, που ξεκλειδώνουν την κατανόηση μας για τα βαθύτερα, τα υψηλότερα, τα μεγαλύτερα πράγματα του Θεού: ο θάνατος και η ανάσταση! Είναι εύκολο και φτηνό να πιστεύουμε στον Ιησού έχοντας αποκτήσει ακαδημαϊκές γνώσεις και θεολογικές διδασκαλίες... το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να μελετάς! Έτσι αποκτάς κάθε λογής γνώση στον κόσμο. Αλλά για να γνωρίσεις το πρόσωπο του ζωντανού Ιησού χρειάζεται πολύ περισσότερο από γνώσεις και θρησκεία – χρειάζεται ο θάνατος της σάρκας, του Εγώ, της υπερηφάνειας, αλλαζονείας, φιλοδοξίας, των επιθυμιών και της λαγνείας του κόσμου και της σάρκας, της αγάπης για χρήματα, επιτυχία και δόξα ανάμεσα στους ανθρώπους... Μετά από τόσα χρόνια πιστής υπηρεσίας του έργου του Χριστού ο Παύλος κατάλαβε πόσο περισσότερο είχε ανάγκη να γνωρίσει την κοινωνία των παθημάτων του Χριστού, ώστε να γίνει σύμμορφος με τον θάνατο Του... ... διότι, αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να απελευρωθεί η δύναμη της ανάστασης του Ιησού σε μεγαλύτερο βαθμό και μέτρο μέσα μας και μέσα από εμάς, σε αυτό τον κόσμο. Καθώς αναλογιζόμαστε την δύναμη του Αίματος του Ιησού φέτος, θυμόμαστε τη θυσία του Σταυρού που παρέδωσε τον εαυτό Του στον θάνατο, και εορτάζουμε την δύναμη της Ανάστασης Του εκ νεκρών, η πρόσκληση του Κυρίου είναι να «λησμονήσουμε όσα βρίσκονται πίσω, και να επεκταθούμε σε όσα βρίσκονται μπροστά, τρέχοντας προς τον σκοπό για το βραβείο τής άνω κλήσης τού Θεού εν Χριστώ Ιησού». Η προτροπή της ημέρας είναι να θέσουμε τον βίο μας στο κόσμο επάνω στον βωμό της θυσίας εθελούσια και με χαρά, καθώς επιλέγουμε να σταυρώσουμε την σάρκα μας επάνω στο σταυρό του Χριστού, ώστε να βρεθούμε και σύμμορφοι με τον θάνατο Του.   Όσο περισσότερο επιλέγουμε τον θάνατο ως προς τον κόσμο τούτο, τόσο περισσότερο αυξάνεται η προσωπική γνωριμία μας με το πρόσωπο του ζωντανού Ιησού, και έτσι μπορεί να απελευθερωθεί αυξανόμενα περισσότερη δύναμη της Ανάστασης Του σε μας και μέσα από εμάς.

Γιώργος Μαρκάκης

Ποιμένας του Κέντρου Σαλώμ Αθήνας