Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2020

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

 

Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ & Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ

(789 φορές στην Βίβλο)

21 Aυτός είναι o λόγoς πoυ o Kύριoς μίλησε γι' αυτόν: Σε καταφρόνησε, σε ενέπαιξε, η παρθένα, η θυγατέρα τής Σιών,  κoύνησε πίσω σoυ τo κεφάλι η θυγατέρα τής Iερoυσαλήμ(Β΄Βασιλέων 19:21)



1 MEΓAΣ είναι o Kύριoς, και άξιoς αίνεσης σε υπερβoλικό  βαθμό στην πόλη τoύ Θεoύ μας, στo βoυνό τής αγιότητάς τoυ. 2 Ωραίo κατά τη θέση, χαρά oλόκληρης της γης, είναι τo βoυνό Σιών, πρoς τα πλάγια τoυ Boρρά η πόλη τoύ μεγάλoυ Bασιλιά. 3 O Θεός στα παλάτια της  γνωρίζεται ως πρoπύργιo. 4 Eπειδή, δέστε, oι βασιλιάδες συγκεντρώθηκαν διάβηκαν μαζί. 5 Aυτoί, μόλις είδαν, θαύμασαν ταράχτηκαν, και έφυγαν με  βιασύνη. 6 Tρόμoς τoύς έπιασε εκεί πόνoι σαν τη γυναίκα πoυ γεννάει. 7 Mε ανατoλικόν άνεμo συντρίβεις τα πλoία τής Θαρσείς. 8 Kαθώς ακoύσαμε, έτσι και είδαμε στην πόλη τoύ Kυρίoυ των  δυνάμεων, στην πόλη τoύ Θεoύ μας o Θεός θα τη θεμελιώσει για  πάντα.  9 Θεέ, μελετoύμε τo έλεός Σoυ στο μέσον τoύ ναoύ Σoυ. 10 Θεέ, σύμφωνα με τo όνoμά Σoυ, έτσι και η αίνεσή Σoυ,  είναι μέχρι τα πέρατα της γης τo δεξί σoυ χέρι είναι γεμάτo  με δικαιoσύνη. 11 Aς ευφραίνεται τo βoυνό Σιών, ας αγάλλoνται oι θυγατέρες  τoύ Ioύδα, για τις κρίσεις σoυ. 12 Κυκλώστε τη Σιών, και περιτριγυρίστε την αριθμήστε τoύς πύργoυς της. 13 Βάλτε την πρoσoχή σας στα περιτειχίσματά της περιεργαστείτε  τα παλάτια της για να τo διηγείστε σε μεταγενέστερη γενεά 14 επειδή, αυτός o Θεός είναι o Θεός μας στoν αιώνα τoύ αιώνα αυτός θα μας oδηγεί μέχρι τoν θάνατo. (Ψαλμός 48)

Η Ιερουσαλήμ (εβραϊκάיְרוּשָׁלַיִם Yerushaláyim (βοήθεια·πολυμέσα), αραβικάالقُدس‎ al-Quds γνωστή και ως Ιεροσόλυμα, είναι πόλη στη Μέση Ανατολή που βρίσκεται σε ένα οροπέδιο στα όρη της Ιουδαίας, ανάμεσα στη Μεσόγειο και τη Νεκρά Θάλασσα. Το καθεστώς της πόλης είναι αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη. Το Ισραήλ την έχει ανακηρύξει πρωτεύουσά του από το 1949, και παράλληλα αποτελεί τη μεγαλύτερη πόλη του Ισραήλ[4], αλλά το ανατολικό τμήμα της πόλης θεωρείται από τη διεθνή κοινότητα ως κατεχόμενο τμήμα της Παλαιστίνης μετά τον πόλεμο των έξι ημερών, το 1967, όταν οι Ισραηλινές δυνάμεις το κατέλαβαν από την Ιορδανία. Στην Ιερουσαλήμ βρίσκονται η Κνεσέτ (το κοινοβούλιο του Ισραήλ), η προεδρική και η πρωθυπουργική κατοικία και το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ.

Είναι πόλη, η οποία αποτελεί ιουδαϊκόχριστιανικό και ισλαμικό κέντρο θρησκευτικής και ιστορικής σημασίας. Πιθανώς πρόκειται για την αρχαία πόλη Σαλήμ, της οποίας βασιλιάς υπήρξε ο Μελχισεδέκ. Την πόλη αυτή, η οποία μεταγενέστερα ονομαζόταν Ιεβούς, κατέλαβε ο βασιλιάς Δαβίδ από τους Ιεβουσαίους. Μετά τη διαίρεση του έθνους του Ισραήλ η Ιερουσαλήμ κατέστη πρωτεύουσα και άγια πόλη των Ισραηλιτών και του νοτίου βασιλείου του Ιούδα. Επίσης στην πόλη αυτή ο βασιλιάς Σολομώντας έχτισε τον μεγαλοπρεπή ιουδαϊκό Ναό ο οποίος καταστράφηκε λίγους αιώνες αργότερα από τους Βαβυλώνιους. Σήμερα σώζεται μόνο ένα τμήμα του τείχους από την περίοδο του Δεύτερου Ναού, το γνωστό «τείχος των δακρύων» ή ορθότερα «Δυτικό Τείχος».

Η παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, περιβάλλεται από έναν οχυρωμένο τοίχο και διαιρείται σε τέσσερις συνοικίες: την αρμένικη, την χριστιανική, τη μουσουλμανική και την εβραϊκή. Λόγω των Αγίων Τόπων παρουσιάζει σημαντική τουριστική κίνηση. Αξιοθέατα της αποτελούν το Κάστρο (24 π.Χ.), ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Ιακώβου του 12ου αιώνα, το Όρος του Ναού (Χαράμ αλ-Σαρίφ), το τέμενος Αλ-Ακσά (705–715), ο Τρούλος (ή Θόλος) του Βράχου, το Δυτικό τείχος, το Φρούριο Αντωνία, ο Ναός του Πανάγιου Τάφου, ο κήπος της Γεσθημανής, οι Τάφοι των Βασιλέων και το Όρος των Ελαιών.

Μια πόλη που αποκαλείται Ρουσαλίμ σε έγγραφα του Μέσου Βασιλείου της Αιγύπτου (περίπου 19ος αιώνα π.Χ.) ταυτίζεται, αν και όχι από όλους, με την Ιερουσαλήμ. Η Ιερουσαλήμ αποκαλείται Ουρουσαλίμ στις επιστολές της Αμάρνα (1330 π.Χ.).

Το όνομα Ιερουσαλήμ ετυμολογείται συχνά ως «θεμέλιο (σουμεριακά γιερού, να θεμελιώσει) του θεού Σαλίμ. και έτσι ο θεός Σαλίμ θεωρείται ως πρώτος «πολιούχος» του πόλη της εποχής του ορείχαλκου. Η μορφή Ιερουσαλήμ ή Ιερουσαλαγίμ πρωτοεμφανίζεται στη Βίβλο, στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή. Σύμφωνα με ένα Μιδράς, το όνομα είναι συνδυασμός του Yhwh Yir'eh («ο Θεός θα το είδε», το όνομα που ο Αβραάμ έδωσε στο μέρος όπου ξεκίνησε να θυσιάζει το γιο του) και της πόλης Σαλήμ.

Η πρώτη αναφορά πέρα των βιβλικών Εβραίων της λέξης Ιερουσαλήμ χρονολογείται από τον 6ο ή 7ο αιώνα π.Χ. και ανακαλύφθηκε στο Χιρμπέτ Μπέιτ Λέι το 1961. Η επιγραφή αναφέρει «Είμαι ο Γιαχβέ ο Θεός, θα αποδεχθώ τις πόλεις της Ιουδαίας και θα λυτρώσω την Ιερουσαλήμ», ενώ άλλοι μελετητές την αποδίδουν ως «Ο Γιαχβέ είναι ο Θεός όλης της γης. Τα βουνά της Ιουδαίας του ανήκουν, στον Θεό της Ιερουσαλήμ».

Σαλίμ ή Σαλήμ ήταν το όνομα του θεού του λυκόφωτος στη θρησκεία των Χαναανιτών, του οποίου το όνομα βασίζεται στην ίδια ρίζα Σ-Λ-Μ από την οποία προέρχεται η εβραϊκή λέξη για την «ειρήνη» (Σαλάμ ή Σαλόμ στα σύγχρονα αραβικά και εβραϊκά). Οπότε, το όνομα μπορούσε να ετυμολογηθεί ως «Πόλη της Ειρήνης» ή «Καταφύγιο της Ειρήνης», εναλλακτικά «Όραμα της Ειρήνης» για κάποιους Χριστιανούς συγγραφείς. Η κατάληξη -αγίμ δηλώνει το διττό, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι το όνομα Ιερουσαλαγίμ αναφέρεται στο γεγονός ότι η πόλη είναι κτισμένη πάνω σε δύο λόφους.

Ο πιο αρχαίος οικισμός της Ιερουσαλήμ, ο οποίος ιδρύθηκε την εποχή του χαλκού στο λόφο πάνω από την πηγή Γκιχόν, σύμφωνα με τη Βίβλο ονομαζόταν Ιεβούς. Αρχικά ονομαζόταν οχυρό Σιών, αλλά ο Δαυίδ την ονόμασε Πόλη του Δαβίδ, και έτσι ήταν γνωστή στην αρχαιότητα. Το όνομα Σιών αρχικά χρησιμοποιούταν μόνο για ένα τμήμα της πόλης, αλλά στη συνεχεία έφτασε να σημαίνει όλη τη πόλη και τη βιβλική Γη του Ισραήλ. Στα ελληνικά και στα λατινικά, το όνομα της πόλης είναι Ιεροσόλυμα ή Ιερουσαλήμ, συσχετίζοντας το όνομα ετυμολογικά με τη λέξη «ιερός».

Ιστορία της Ιερουσαλήμ

Η Ιερουσαλήμ είναι μια από τις αρχαιότερες πόλεις της παγκόσμιας ιστορίας. Την ίδρυσαν οι Καναανίτες το 2000 π.Χ. Το 1400 π.Χ. ήταν υποτελής στον Φαραώ της Αιγύπτου. Το 1000 π.Χ. ο Δαβίδ την έκανε πρωτεύουσα του Ισραηλιτικού έθνους κι αργότερα ο Σολομώντας έχτισε εκεί τον περίφημο ναό του για τη λατρεία του Θεού των Εβραίων, καθιστώντας την και θρησκευτικό κέντρο. Όταν ο Σολομώντας πέθανε και το κράτος του Ισραήλ χωρίστηκε στα δύο, η Ιερουσαλήμ ήταν πρωτεύουσα του βασιλείου του Ιούδα. Η πόλη πέρασε στα χέρια των Βαβυλωνίων το 586 π.Χ. οπότε και καταστράφηκε μαζί με τον ναό του Σολομώντα. Στη συνέχεια πέρασε στην κατοχή των Περσών, των Ελλήνων, των Σελευκιδών, των Πτολεμαίων και των Ρωμαίων γνωρίζοντας και άλλες καταστροφές, αλλά πάντοτε αναστηλωνόταν. Στα χρόνια μάλιστα του Αντιόχου Δ΄ του Επιφανούς (175 -164 π.Χ.), η πόλη έλαβε προσωρινά την ονομασία ΑντιόχειαΗ πιο μεγάλη καταστροφή έγινε το 70 μ.Χ. από τους Ρωμαίους με αφορμή την επανάσταση των Εβραίων. Η πόλη ξαναχτίστηκε το 134 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Αδριανό ως νέα πόλη με το όνομα Αιλία Καπιτωλίνα. Στην καταστροφή του 70 μ.Χ. καταστράφηκε και ο δεύτερος ναός της Ιερουσαλήμ, ο οποίος είχε οικοδομηθεί πάνω στα ερείπια του πρώτου το 516 π.Χ. Μετά τους Ρωμαίους, η πόλη περιήλθε στην Βυζαντινή αυτοκρατορία. Ο Μέγας Κωνσταντίνος της απόδωσε το παλιό της όνομα, έχτισε με τη μητέρα του την Αγία Ελένη το ναό της Ανάστασης στο λόφο του Γολγοθά και τη στόλισε με πολλά μνημεία. Το 637 μ.Χ. κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ οι Άραβες οι οποίοι την έλεγαν Κουντούς Σερίφ, που σημαίνει ιερή πόλη. Οι Άραβες έχτισαν το 691 μ.Χ. πάνω στα ερείπια του δευτέρου ναού της Ιερουσαλήμ ένα περίλαμπρο τζαμί, το Τέμενος του Ομάρ. Το 1099 την πήραν οι Σταυροφόροι, οι οποίοι την έκαναν έδρα βασιλείου. Το 1187 την ανακατέλαβαν οι Άραβες, ενώ αργότερα την κατέλαβαν εκ νέου οι Σταυροφόροι.

Το 1517 την πήραν οι Τούρκοι και το 1917 οι Βρετανοί, οι οποίοι αποχώρησαν από εκεί όταν άρχισε να γίνεται αντικείμενο σφοδρής διαμάχης μεταξύ των Αράβων και των Εβραίων. Τελικά, το 1947 ένα τμήμα της έγινε εβραϊκό και το άλλο αραβικό, ενώ από το 1967 βρίσκεται υπό πλήρη Ισραηλινή κατοχή.

12 Και ο άγγελος του Κυρίου αποκρίθηκε, και είπε: Κύριε των δυνάμεων, μέχρι πότε δεν θα σπλαχνιστείς εσύ την Ιερουσαλήμ, και τις πόλεις τού Ιούδα, ενάντια στις οποίες αγανάκτησες αυτά τα 70 χρόνια; 13 Και ο Κύριος απάντησε στον άγγελο, που μιλούσε μαζί μου, λόγια καλά, λόγια παρηγορητικά. 14 Και ο άγγελος, που μιλούσε μαζί μου, είπε σε μένα: Φώναξε, λέγοντας: 'Ετσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Είμαι ζηλότυπος για την Ιερουσαλήμ και για τη Σιών με μεγάλη ζηλοτυπία 15 και Είμαι υπερβολικά οργισμένος ενάντια στα έθνη που ζουν αμέριμνα επειδή, ενώ εγώ οργίστηκα λίγο, αυτά βοήθησαν επιπρόσθετα το κακό. 16 Γι' αυτό, έτσι λέει ο Κύριος: Εγώ επέστρεψα στην Ιερουσαλήμ με οικτιρμούς ο οίκος Μου θα χτιστεί μέσα σ' αυτή, λέει ο Κύριος των δυνάμεων και θα απλωθεί σχοινί επάνω στην Ιερουσαλήμ. 17 Φώναξε ακόμα, λέγοντας: 'Ετσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Οι πόλεις Μου θα πλημμυρίσουν ακόμα από αγαθά, και ο Κύριος θα παρηγορήσει ακόμα τη Σιών, και θα εκλέξει πάλι την Ιερουσαλήμ. (Ζαχαρίας 1:12-17)

Η αμετανόητη Ιερουσαλήμ - Η θρηνωδία για την Ιερουσαλήμ

34 Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, αυτή που φονεύει τούς προφήτες, και που λιθοβολεί εκείνους που αποστέλλονται σ' αυτή, πόσες φορές θέλησα να συνάξω τα παιδιά σου, με τον ίδιο τρόπο που η κότα μαζεύει τα κλωσσόπουλα κάτω από τις φτερούγες της, και δεν θελήσατε; 35 Δέστε, αφήνεται σε σας ο οίκος σας έρημος. Σας διαβεβαιώνω ότι, δεν θα με δείτε μέχρις ότου έρθει ο καιρός, όταν θα πείτε: Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου. (Λουκάς 13:34-35)

ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΟΙ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ!

19 Eπειδή, έσκυψε από τo ύψoς τoύ αγιαστηρίoυ τoυ, o Kύριoς επέβλεψε από τoν oυρανό επάνω στη γη, 20 για να ακoύσει τoν στεναγμό των αιχμαλώτων, και να  ελευθερώσει τoύς καταδικασμένoυς σε θάνατo 21 για να κηρύττoυν στη Σιών τo όνoμα τoυ Kυρίoυ, και την  αίνεσή τoυ στην Iερoυσαλήμ, 22 όταν συγκεντρωθoύν μαζί τα έθνη και τα βασίλεια,  για να  είναι δoύλoι στoν Kύριo. (Ψαλμός 102:19-22)

Υπόσχεση σωτηρίας για τον Ισραήλ και τα 'Εθνη

1 ΚΑΙ έγινε λόγος τού Κυρίου των δυνάμεων, λέγοντας: 2 'Ετσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Είμαι ζηλότυπος για τη  Σιών με μεγάλη ζηλοτυπία, και είμαι ζηλότυπος γι' αυτή με μεγάλη οργή. 3 'Ετσι λέει ο Κύριος: Επέστρεψα στη Σιών, και θα κατοικήσω στο μέσον τής Ιερουσαλήμ και η Ιερουσαλήμ θα ονομαστεί πόλη αλήθειας και το βουνό τού Κυρίου των δυνάμεων, βουνό άγιο. 4 'Ετσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Ακόμα, πρεσβύτεροι και πρεσβύτερες θα καθίσουν στις πλατείες τής Ιερουσαλήμ, και κάθε ένας με τη ράβδο του στο χέρι του από το πλήθος των ημερών. 5 Και οι πλατείες τής πόλης θα είναι γεμάτες από παιδιά και κοριτσάκια που θα παίζουν στις πλατείες της. 6 'Ετσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Αν φανεί θαυμαστό στα μάτια αυτού τού υπόλοιπου λαού κατά τις ημέρες εκείνες, μήπως θα φανεί θαυμαστό και στα μάτια μου; λέει ο Κύριος των δυνάμεων. 7 'Ετσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Δέστε, Εγώ θα σώσω τον λαό μου από τη γη τής ανατολής, και από τη γη τής δύσης τού ήλιου, 8 και θα τους φέρω, και θα κατοικήσουν στο μέσον τής Ιερουσαλήμ και θα είναι λαός Μου, και Εγώ θα Είμαι Θεός τους, με αλήθεια και δικαιοσύνη. (Ζαχαρίας 8:1-8)

Το όνομα της Νέας Ιερουσαλήμ θα γραφτεί πάνω σε κάθε Νικητή πιστό!

11 Πρόσεξε, έρχομαι γρήγορα κράτα εκείνο που έχεις, για να μη λάβει κανένας το στεφάνι σου. 12 'Οποιος νικάει, θα τον κάνω στύλο μέσα στον ναό του Θεού μου, και δεν θα βγει πλέον έξω και θα γράψω επάνω του το όνομα τού Θεού Μου, και το όνομα της πόλης τού Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, που κατεβαίνει από τον ουρανό από τον Θεό μου, και το νέο Μου όνομα. (Αποκάλυψη 3:11-12)

Νέος Ουρανός και Νέα Γη!

2 Και εγώ ο Ιωάννης είδα την άγια πόλη, την καινούργια Ιερουσαλήμ, που κατέβαινε από τον Θεό, από τον ουρανό, ετοιμασμένη σαν νύφη στολισμένη για τον άνδρα της. (Αποκάλυψη 21:2)

Η Νύφη – η Γυναίκα του Αρνίου!

(Ο άγγελος) μίλησε μαζί μου, λέγοντας: 'Ελα, θα σου δείξω τη νύφη, τη γυναίκα τού Αρνίου. 10 Και σε πνευματική έκσταση με έφερε επάνω σε ένα μεγάλο και ψηλό βουνό, και μου έδειξε τη μεγάλη πόλη, την άγια Ιερουσαλήμ, που κατέβαινε από τον ουρανό, από τον Θεό, 11 η οποία είχε τη δόξα τού Θεού και η λαμπρότητά της ήταν όμοια με πολύτιμη πέτρα, σαν πέτρα ίασπη, που κρυσταλλίζει. (Αποκάλυψη 21:9-11)


Μέχρι τότε… ΑΣ ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ!

1 EYΦPANΘHKA όταν μoυ είπαν: Aς πάμε στoν oίκo τoύ Kυρίoυ.

2 Tα πόδια μας θα στέκoνται στις πύλες σoυ, Iερoυσαλήμ

3 Iερoυσαλήμ, πoυ είσαι oικoδoμημένη σαν πόλη συναρμoσμένη  μαζί.

4 Eκεί ανεβαίνoυν oι φυλές, oι φυλές τoύ Kυρίoυ, σύμφωνα με τo διαταγμένo στoν Iσραήλ, για να δoξoλoγήσουν τo όνoμα τoυ Kυρίoυ.

5 Eπειδή, εκεί τέθηκαν θρόνoι για κρίση, oι θρόνoι τής  oικoγένειας τoυ Δαβίδ.

6 Ζητάτε την ειρήνη τής Iερoυσαλήμ ας ευτυχoύν εκείνoι πoυ σε αγαπoύν.

7 Aς είναι ειρήνη στα τείχη σoυ, αφθoνία στα παλάτια σoυ.

8 'Eνεκα των αδελφών μoυ, και των πλησίoν μoυ, θα λέω τώρα: Eιρήνη σε σένα!

9 'Eνεκα τoυ oίκoυ τoύ Kυρίoυ τoύ Θεoύ μας, θα ζητάω τo καλό σoυ. (Ψαλμός 122)

 



Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2020

Είναι Ευλογητός ο Θεός του Ισραήλ! - Δοξολογία στον Αληθινό Θεό!

Η Εορτή της Σκηνοπηγίας φανερώνει το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού!

 Όπως και με όλες τις Εορτές του Κυρίου της Παλαιάς Διαθήκης, η Εορτή της Σκηνοπηγίας (στα Εβραϊκά 'Σουκότ') είναι μια «σκιά των μελλόντων», που έγινε πραγματικότητα όταν ο Ιησούς Χριστός ήλθε με μορφή ανθρώπου να εκπληρώσει όλα όσα ήταν γραμμένα γι' Αυτόν στο Νόμο και τους Προφήτες.

Η Εορτή της Σκηνοπηγίας  ήταν μια επίγεια «σκιά» του επουράνιου Ευαγγελίου της Βασιλείας του Θεού, που με λίγα λόγια αφορά το ότι ο Θεός ήλθε «να σκηνώσει με τον λαό Του», αφότου τους/μας ελευθέρωσε από την δουλεία του κράτους του Θανάτου.




«Η Έξοδος των Εβραίων από την Αίγυπτο ήταν για να μπορέσουν να ακολουθήσουν τον Θεό μέσα από την έρημο για να λάβουν την κληρονομιά του Θεού όταν θα έφταναν στην Γη της Υπόσχεσης.


 Ένας από τους διάφορους τρόπους που εκπληρώνεται αυτό στην εν Χριστώ ζωή είναι ότι η έρημος συμβολίζει το ταξίδι μας σε αυτό τον κόσμο μέχρις ότου φτάσουμε στην δική μας «Γη της Υπόσχεσης» που είναι στον Ουρανό για την αιωνιότητα, ζώντας μαζί με τον Αμνό του Θεού σαν Θεό μας και Βασιλέα μας. Όμως αυτό είναι μόνον το «σωτηριολογικό» μήνυμα του ταξιδιού των Εβραίων μέσα από την έρημο. Αν μείνουμε μόνο σε αυτό το ιστορικό γεγονός, τότε δεν θα μπορέσουμε να δούμε το μήνυμα του Ευαγγελίου της Βασιλείας του Θεού που μας κάλεσε να κάνουμε φανερό όσο ζούμε εδώ στη Γη.


Οι πιο σημαντικές βιβλικές αναφορές στην Εορτή της Σκηνοπηγίας


«Και τη 15η ημέρα τού έβδομου μήνα, αφού συγκεντρώσετε τα γεννήματα της γης, θα γιορτάσετε τη γιορτή τού Κυρίου επτά ημέρες· την πρώτη ημέρα [θα είναι] ανάπαυση, και την όγδοη ημέρα ανάπαυση. 40 Και την πρώτη ημέρα θα πάρετε για τον εαυτό σας καρπό από ένα ωραίο δέντρο, κλαδιά φοινίκων, και κλαδιά δέντρων πυκνών, και ιτιές από χείμαρρο· και θα ευφρανθείτε μπροστά στον Κύριο τον Θεό σας επτά ημέρες. 41 Και θα γιορτάζετε αυτή τη γιορτή στον Κύριο επτά ημέρες τον χρόνο· αιώνιος θεσμός [θα είναι] στις γενεές σας· τον έβδομο μήνα θα τη γιορτάζετε. 42 Επτά ημέρες θα κατοικείτε σε σκηνές· όλοι οι αυτόχθονες Ισραηλίτες θα κατοικούν σε σκηνές· 43 για να γνωρίσουν οι γενεές σας, ότι σε σκηνές έβαλα τους γιους Ισραήλ να κατοικήσουν, όταν τους έβγαλα από τη γη τής Αιγύπτου· εγώ ο Κύριος ο Θεός σας.  (Λευιτικό 23:39-43)

Θα κάνεις τη γιορτή τής σκηνοπηγίας [για] επτά ημέρες, αφού συγκεντρώσεις το σιτάρι σου και το κρασί σου· 14 και θα ευφρανθείς στη γιορτή σου, εσύ, και ο γιος σου, και η θυγατέρα σου, και ο δούλος σου, και η δούλη σου, και ο Λευίτης, και ο ξένος, και ο ορφανός, και η χήρα, που [είναι] μέσα στις πύλες σου. 15 επτά ημέρες θα γιορτάζεις στον Κύριο τον Θεό σου, στον τόπο που ο Κύριος θα εκλέξει· επειδή, ο Κύριος ο Θεός σου θα σε ευλογεί σε όλα τα γεννήματά σου, και σε όλα τα έργα των χεριών σου· και οπωσδήποτε θα ευφρανθείς. (
Δευτερονόμιο 16:13)

Το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού είναι η εκπλήρωση της Εορτής της Σκηνοπηγίας


Γιατί; Πως; Πρώτ’ απ’ όλα η εντολή του Θεού για να τηρούν αυτή την Εορτή ήταν ένας «αιώνιος θεσμός» για την ανάμνηση της ελευθερίας των Εβραίων από την σκλαβιά της Αιγύπτου. 

Με τον ίδιο τρόπο, η απολύτρωση κάθε πιστού της Καινής Διαθήκης από την σκλαβιά της Αμαρτίας και του Θανάτου είναι η αρχή του Ευαγγελίου της Βασιλείας του Θεού, που είναι ένας αιώνιος θεσμός (όχι κάτι προσωρινό, αλλά προέρχεται από την άχρονη αιωνιότητα).


Όμως αυτό που ονομάζουμε «Σωτηρία από την Αμαρτία και τον Θάνατο» δια της πίστεως στη θυσία του Ιησού στο σταυρό, και στο Αίμα Του που χύθηκε για τον εξιλασμό των αμαρτιών, ήταν μόνον η έναρξη της πορείας

Δηλαδή είναι το ίδιο όπως και η Έξοδος των Εβραίων από την Αίγυπτο – το αίμα των ζώων στους παραστάτες των θυρών των σπιτιών τους (που αντιστοιχεί στο Αίμα του Αμνού του Θεού δια του οποίου έρχεται η σωτηρία από την εξουσία του Θανάτου) ήταν μόνο η έναρξη της πορείας τους για να φύγουν από την Αίγυπτο.


Όμως είχαν και ένα προορισμό. Όπως η αναχώρηση από την Αίγυπτο δεν ήταν από μόνη της ο τελικός σκοπός του Θεού για τους Εβραίους, έτσι και για τους πιστούς της Καινής Διαθήκης η αρχική «Σωτηρία από το κράτος του Θανάτου» δεν αποτελεί και τον τελικό σκοπό και προορισμό.
Όπως η πρόθεση του Θεού για τους Εβραίους ήταν «η κατάκτηση της Γης της Υπόσχεσης», έτσι και ο προορισμός ενός πιστού της Καινής Διαθήκης δεν τελειώνει με την «Σωτηρία από το κράτος του Θανάτου», αλλά … τότε αρχίζει η πορεία για την κατάκτηση της Υπόσχεσης του Θεού για την «Σωτηρία κατά την ημέρα της Οργής» που θα γίνει μετά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και θα οδηγήσει στην αιώνια ζωή, τότε που ο Ιησούς θα ομολογήσει στον Πατέρα Του αυτούς που έμειναν πιστοί μαζί Του μέχρι το τέλος.


Επομένως,  η Εορτή της Σκηνοπηγίας είναι μια ανάμνηση της πορείας των Εβραίων μέσα από την έρημο, που εκπληρώνεται στην πορεία των πιστών στον Ιησού Χριστό μέσα από την έρημο του κόσμου, μέχρις όταν κατακτηθεί η Υπόσχεση της Αιώνιας Ζωής μετά την ανάσταση των νεκρών, μετά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου.


Η σχέση της Εορτής της Σκηνοπηγίας στην έρημο με την πορεία για την κατάκτηση της αιώνιας ζωής φαίνεται άμεσα και από τα λόγια του Ιωάννη που ο Θεός του φανέρωσε το τέλος για να μας το κάνει γνωστό:


«Και εγώ ο Ιωάννης είδα την άγια πόλη, την καινούργια Ιερουσαλήμ, που κατέβαινε από τον Θεό, από τον ουρανό, ετοιμασμένη σαν νύφη στολισμένη για τον άνδρα της. 3 Και άκουσα μια δυνατή φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: Δέστε, η σκηνή τού Θεού μαζί με τους ανθρώπους, και θα σκηνώσει μαζί τους, κι αυτοί θα είναι λαοί του, κι αυτός ο Θεός θα είναι μαζί τους Θεός τους.» (Αποκάλυψη 21:2)

Αυτό το μήνυμα της Σκηνοπηγίας είναι πολύ σημαντικό γιατί θέτει τα βιβλικά θεμέλια της κατανόησης ότι η «Σωτηρία»  δεν τελειώνει κατά την Έξοδο από την Αίγυπτο (που συμβολίζει την αναγέννηση δια πίστεως στην θυσία του Ιησού στο σταυρό). Τότε είναι που αρχίζει μια πορεία μέσα στο Σώμα του Χριστού, η οποία τελειώνει με την Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού, τότε που θα γίνει η Ανάσταση των νεκρών.


Η Σωτηρία δεν έχει ήδη τελειώσει, αλλά είναι μια πορεία που άρχισε με την έξοδο από τη σκλαβιά της Αιγύπτου. Αυτή η πορεία της Σωτηρίας δεν έχει όμως ολοκληρωθεί, μέχρις ότου ο λαός του Θεού φτάσει στον τελικό προορισμό του.
 Αυτή η σοβαρή αιτία έγκειται στο ότι υπάρχουν θεολογίες που ισχυρίζονται ότι η Σωτηρία έχει ήδη ολοκληρωθεί, όταν ένας άνθρωπος έχει ελευθερωθεί από τα δεσμά της Αιγύπτου. Αυτές οι θεολογίες ισχυρίζονται πως όταν έχει κάνει εξιλέωση το αίμα (δηλ. των ζώων στην Αίγυπτο ή του Αμνού του Θεού στην Καινή Διαθήκη) τότε η τελική Σωτηρία είναι ήδη δεδομένη και δεν μπορεί να διακοπεί στην πορεία. Το παράδειγμα των Εβραίων κατά την πορεία στην έρημο μας δείχνει ότι αυτή η θεολογία ματαιώνει την μαρτυρία των Γραφών, όπως λ.χ. τα λόγια του Απ. Παύλου στην Α’ Κορινθίους κεφ. 10, που λέει,

«Ο Θεός δεν ευαρεστήθηκε στους περισσότερους απ' αυτούς· επειδή, καταστρώθηκαν μέσα στην έρημο … Όλα αυτά έγιναν παραδείγματα σ' εκείνους, και γράφτηκαν για τη νουθεσία μας, στους οποίους έφτασαν τα τέλη των αιώνων. Ώστε, εκείνος που νομίζει ότι στέκεται, ας βλέπει μη πέσει».

Πως εκπληρώνεται ο θεσμός της Σκηνοπηγίας στην Καινή Διαθήκη
 

Όπως είδαμε στην αρχή του άρθρου, αν μείνουμε μόνο στο «σωτηριολογικό» μήνυμα του ταξιδιού των Εβραίων μέσα από την έρημο που οδηγεί στη Γη της Υπόσχεσης, τότε δεν θα μπορέσουμε να δούμε το μήνυμα του Ευαγγελίου της Βασιλείας του Θεού που μας κάλεσε να κάνουμε φανερό όσο ζούμε εδώ στη Γη.
 
Η Εορτή της Σκηνοπηγίας δεν αφορά μόνον τον τελικό προορισμό, αλλά επίσης αφορά και την πορεία μας μέχρις ότου φτάσουμε εκεί.
Υπάρχουν δυο σημεία που ξεκλειδώνουν την κατανόηση μας για να δούμε πληρέστερα πως εκπληρώνεται η Εορτή της Σκηνοπηγίας μέσα στην ζωή των πιστών, μέσα από την ζωή της Εκκλησίας.
 Το πρώτο σημείο/κλειδί είναι ότι έπρεπε οι Εβραίοι στην έρημο να μένουν σαν οικογένειες μέσα στις σκηνές. Και για την ετήσια τήρηση της Εορτής, ο Θεός είπε:
 
«Για να γνωρίσουν οι γενεές σας, ότι σε σκηνές έβαλα τους γιους Ισραήλ να κατοικήσουν, όταν τους έβγαλα από τη γη της Αιγύπτου».
 
Το δεύτερο σημείο/κλειδί είναι η εντολή για να ευφραίνονται που έδωσε ο Θεός όσον αφορά την τήρηση της Εορτής:


 
«Θα ευφρανθείς στη γιορτή σου, εσύ, και ο γιος σου, και η 

θυγατέρα σου, και ο δούλος σου, και η δούλη σου, και ο 

Λευίτης, και ο ξένος, και ο ορφανός, και η χήρα, που είναι 

μέσα στις πύλες σου. Επειδή, ο Κύριος ο Θεός σου θα σε 

ευλογεί σε όλα τα γεννήματά σου, και σε όλα τα έργα των 

χεριών σου· και οπωσδήποτε θα ευφρανθείς»


 
Όσον αφορά το πρώτο σημείο/κλειδί, οι σκηνές όπου οι 

Εβραίοι έμεναν κατά οικογένεια, συμβολίζουν τις 

πνευματικές οικογένειες όπου οι πιστοί της Καινής Διαθήκης 

μένουν (συγκατοικούν) όπως λ.χ. ανά τοπική εκκλησία. 

Αυτό σημαίνει η φράση «που είναι μέσα στις πύλες σου», 

δηλαδή όλοι όσοι ανήκουν στην οικογένεια μιας διακονίας.

Οι πύλες συμβολίζουν την πνευματική εξουσία του κάθε πνευματικού Οίκου, και όχι τις πόρτες φυσικών κτιρίων.
 
Όσον αφορά το δεύτερο σημείο/κλειδί, φανερώνει την καρδιά του Θεού, πως

Αυτός θέλει ο λαός Του να ΕΥΦΡΑΙΝΕΤΑΙ και να απολαμβάνει την ζωή της ελευθερίας

από την δουλεία της Αιγύπτου (και με ιστορικό, κυριολεκτικό τρόπο, αλλά και συμβολικά μιλώντας για την ελευθερία από το κράτος του Θανάτου).
 Αυτό είναι παράλληλα και ένα κάλεσμα για ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ προς τον Θεό για όλα τα αγαθά και τις ευλογίες που Αυτός φέρνει επάνω στο λαό Του.

Αν τα βάλουμε τώρα αυτά μαζί σε μια σκέψη, η Εορτή της 

Σκηνοπηγίας είναι μια ετήσια ανάμνηση του δώρου που μας 

έκανε ο Θεός όταν μας ελευθέρωσε από την δουλεία, και μας 

πρόσθεσε στην δική Του Εκκλησία (κατά 

εκκλησιαστική οικογένεια), όπου καλούμαστε να Τον 

ευχαριστούμε καθώς ευφραινόμαστε για την

 άφθονη ζωή στην οποία μας κάλεσε και την οποία μας χάρισε.


Άρα, με λίγα λόγια, η Εορτή της Σκηνοπηγίας είναι μια εορτή της Εκκλησίας, και ένα κάλεσμα για να ευφραινόμαστε και να δίνουμε ευχαριστία στον Θεό. Αυτά είναι πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά που κάνουν φανερό το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού στη Γη, δηλαδή αφενός η Εκκλησία, και αφετέρου το πως οι πιστοί βιώνουν την υπόσχεση του Ιησού που είπε:
 
«εγώ ήρθα για να έχουν ζωή, και να την έχουν με αφθονία»
[κυριολεκτικά στο κείμενο «ζω
ν χωσιν κα περισσν χωσιν», που μεταφράζεται «να έχουν ζωή, και μάλιστα περίσσια να έχουν»] (Ιωάννου 10:10).

Γιώργος Μαρκάκης

Ποιμένας Κέντρου Σαλόμ