Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ

Είμαι γεννημένος στην Αθήνα από γονείς αγράμματους και φτωχούς. Παντρεμένος με τρία παιδιά.

Ο πατέρας μου μόνος του πάλεψε για να επιβιώσει από μικρός, χωρίς μητέρα και καμία υποστήριξη από τον πατέρα, αφού στην κατοχή βρέθηκε υπό την Γερμανική επιτήρηση μαζί με άλλα ορφανά παιδιά, στην Τεγέα της Τρίπολης. Η αγάπη, η φροντίδα κι η στοργή είναι τελείως άγνωστα σ’ αυτόν!

Η μητέρα μου από 9 χρονών στέλνεται απ’ την ταλαιπωρημένη μάνα της, από κάποιο ορεινό χωριό των Αγράφων στην Αθήνα, για να ξενοδουλέψει για πολλά χρόνια, μακριά κι αυτή απ’ την αγάπη της μάνας, την προστασία κι ασφάλεια του πατέρα.

Έτσι το σπιτικό που αρχίζω να μεγαλώνω, λόγω έλλειψης αγάπης, αποστερείται κυρίως την κατανόηση και επιείκεια μεταξύ των γονιών μου στην καθημερινή πρακτική ζωή. Οι γονείς μου χωρίς τρυφερότητα, υποχωρητικότητα κι αλληλοσυγχώρεση στις μικροπροστριβές τους ξεσπούν πολλές φορές σε καβγάδες.

Ο πατέρας νευρικός, οξύθυμος, ασθενικός και κουρασμένος απ’ το σκληρό μεροκάματο. Η μητέρα υπερφορτωμένη κι αυτή να φροντίζει το σύζυγό της και τα δύο παιδιά της, ενώ ταυτόχρονα δουλεύει σκληρά μέρα-νύχτα, αφήνοντάς με να μεγαλώνω στη μια και στην άλλη γειτόνισσα. Ο εσωτερικός μου άνθρωπος λοιπόν, βιώνει συνεχώς καταστάσεις αφόρητης ψυχολογικής πίεσης.

Η ανέχεια, της φτώχιας, η σκληρή παιδεία του πατέρα μου, που εκφραζόταν με υπερβολικό ξύλο μερικές φορές.

Η αυστηρότητα επίσης της μητέρας μου στις παιδικές μου σκανταλιές, καθώς κι ο αφιλόξενος εξωτερικός κόσμος με την κακία, την αδικία, το μίσος, το ψέμα, την ματαιοδοξία κι όλη την σαπίλα του, τραυματίζουν σιγά-σιγά την παιδική καρδιά μου. Θυμάμαι τον εαυτό μου από τριών χρονών σχεδόν, πολλές φορές να κάθομαι σε μια γωνιά με θλίψη στην ψυχή μου να κλαίω γεμάτος παράπονο.

Καθώς γίνομαι έφηβος και ξυπνούν μέσα μου οι διάφορες ορμές και επιθυμίες μου, πιάνω τον εαυτό μου να σκέπτεται, να λέει και να κάνει πράγματα που αργότερα συνειδητοποίησα ότι είναι άσχημα, βρώμικα κι αμαρτωλά. Γνώρισα με την πάροδο των χρόνων κι εργάστηκα αχόρταγα την αμαρτία, προσπαθώντας να ικανοποιήσω και να ευχαριστήσω την καρδιά μου. Ψέματα, πορνείες, ακαθαρσίες, πάθη, ήταν ριζωμένα μέσα μου, κι όσο περισσότερο τα εκτελούσα, τόσο σκλάβος τους πιστός γινόμουν όλο και πιο πολύ.

Η λύπη κι η απογοήτευση ερχόταν να με επισκεφτούν καθημερινά, καθώς άφηνα την εφηβεία. Χωρίς πρότυπα, χωρίς το αίσθημα και τη διδασκαλία της αγάπης και της υπομονής, και πιεσμένος απ’ το άγχος της επιβίωσης, τελείωσα τα μαθητικά μου χρόνια. Ήξερα πια στα τρίσβαθα της ψυχής μου, ότι είμαι ένας άθλιος, ένας αμαρτωλός χαμένος μακριά απ’ τον Θεό, για τον Οποίο όχι μόνο πίστευα ότι υπάρχει κι είναι Ζωντανός, αλλά είχα νιώσει επίσης ότι ενδιαφέρεται για μένα, ότι μ’ αγαπάει κι ακούει τις προσευχές μου!

Κι αυτό γιατί κάθε φορά που Του ζητούσα να με βοηθήσει στα προβλήματα και τις δυσκολίες μου, ο Χριστός ήταν πάντα έτοιμος και δυνατός να απλώσει το Χέρι Του και με αξιοπρόσεκτο τρόπο πάντοτε με βοηθούσε.

Θυμάμαι κάποιες νυχτιές, που ο πατέρας μου μετά από έντονη φασαρία με τη μητέρα μου έφευγε απ’ το σπίτι κτυπώντας δυνατά την σιδερένια εξώπορτα, ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου, με φόβο ζητούσα κλαίγοντας απ’ τον Ιησού Χριστό να φέρει πίσω τον μπαμπά μου. Δεν περνούσαν λίγα λεπτά της ώρας κι ο πατέρας μου γύριζε σπίτι! Ευχαριστώ κι ευγνωμονώ το Θεό γι αυτό!

Στα χρόνια του Λυκείου και των σπουδών μου στο Πανεπιστήμιο, ο προβληματισμός μου και οι αναζητήσεις μου για όλα σχεδόν τα θέματα της ζωής ήταν πολύ μεγάλος, έντονος και συνεχής. Στριφογύριζαν στο μυαλό μου τα ερωτήματα που βασανίζουν που και που πολλούς ανθρώπους: Γιατί γεννιόμαστε κι ερχόμαστε σ’ αυτή τη γη της αδικίας, του κακού, της διαφθοράς, της απάτης, του θανάτου; Γιατί υπάρχουμε; Που πηγαίνουμε ως ανθρωπότητα;

Γιατί τόσα μυστήρια κι αβεβαιότητα γύρω μας; Όμως περισσότερο απ’ όλα με βασάνιζε και τυραννούσε αυτός ο καταραμένος πόνος μέσα στην ψυχή μου. Ο πόνος που φέρνει ο θάνατος της ψυχής, το σταδιακό χώρισμα κι η απομάκρυνση απ’ το Θεό, όπου οδηγεί η αμαρτία.

«Γιατί ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος» (Ρωμαίους Αγία Επιστολή 6:23) διακηρύττει η Αγία Γραφή, ο αιώνιος κι αληθινός Λόγος του Θεού.

Ο πόνος αυτός και το ασήκωτο βάρος της ενοχής μου γινόταν όλο κι εντονότερα, γιατί ενώ προσπαθούσα να κάνω το καλό, κι αγωνιζόμουν να σταματήσω τις κακές μου επιθυμίες, όμως μάταια, δεν μπορούσα να τα καταφέρω. Ήμουν για τα καλά αιχμάλωτος, αλυσοδεμένος και φυλακισμένος μέσ’ τη σκλαβιά της αμαρτίας, ταλαίπωρος κι ελεεινός.

Άρχισα τότε να ψάχνω. Γύρω στα 18 μου χρόνια άρχισα να διαβάζω βιβλία ψυχολογίας. Στα 20 μου κοινωνιολογία, ενώ αργότερα ασχολήθηκα με τον Βουδισμό, την αυτοσυγκέντρωση, και διάφορες τεχνικές μεθόδους για να ελέγχω το νου μου και τον εαυτό μου, ώστε να βρω ειρήνη μέσα στην τρικυμισμένη θάλασσα της ζωής μου.

Όμως η ζωή μου έγινε ακόμα χειρότερη, πιο μίζερη κι ανούσια, χωρίς αληθινό νόημα και σκοπό. Απελπισία, απογοήτευση κι αποτυχία είχαν γίνει οι μόνιμοι σύντροφοί μου. Ώσπου όλα αυτά με ώθησαν να συνειδητοποιήσω κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Μια σπουδαία και θεμελιώδη αλήθεια για το παρόν και το μέλλον της ύπαρξής μου: Πως τίποτα πια και κανένας στον κόσμο αυτό δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις και λύσεις στα καυτά ερωτηματικά μου και πάνω απ’ όλα να με βγάλει, να με λευτερώσει απ’ τα δεσμά της αμαρτίας, της οποίας ήμουν πιστός δούλος.

Έτσι κατάλαβα ότι έχω ανάγκη από ένα Σωτήρα κι οδηγό στη ζωή μου που θα έσπαζε τα δεσμά μου θα διέλυε τα σκοτάδια μου, θα εξαφάνιζε τους φόβους μου, θα έδιωχνε μακριά τον πόνο της απελπισίας και θα με γέμιζε με αληθινή και γνήσια αγάπη, χαρά, ειρήνη, υπομονή και καλοσύνη. Θα με έκανε έναν άνθρωπο χρήσιμο στον εαυτό μου και στην κοινωνία.

Ευχαριστώ, δοξάζω κι ευγνωμονώ μεσ’ απ’ τα βάθη της ψυχής μου τον Άγιο Θεό και Δημιουργό του ουρανού και της γης, τον Ποιητή των πάντων, όσων είναι στη γη και στον ουρανό, στη θάλασσα και πιο μακριά στους αιώνες, Αυτόν που έπλασε τον άνθρωπο «κατ’ εικόνα Του και ομοίωσή Του.» (Γένεση 1:26) Γιατί Αυτός ο ίδιος αισθάνθηκε την οσμή του θανάτου της ψυχής μου, κι έσκυψε απ’ τον ουρανό, είδε την ταλαιπωρία μου, και μου ‘δωσε εξαιτίας της Αγάπης Του, τη Χάρη Του. Και ήρθε με βρήκε και με έλκυσε στον Εσταυρωμένο Υιό Του, τον πάσχοντα Αμνό Του, που «Σηκώνει τις αμαρτίες του κόσμου.» (Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 1:29)

Έστειλε συγκεκριμένα κάποιον δικό Του πιστό άνθρωπο, λυτρωμένο – αγορασμένο απ’ το Χριστό με το Αίμα Του, γιατί το Ευαγγέλιο γράφει: «…Λυτρωθήκατε με το τίμιο Αίμα του Χριστού, σαν Αμνού άμωμου κι άσπιλου» (Α΄ Πέτρου Αγία Επιστολή 1:18), για να μου συμμεριστεί αυτό το «Ευαγγέλιο που είναι η δύναμη του Θεού για σωτηρία σε καθέναν που πιστεύει» (Προς Ρωμαίους Επιστολή 1:16), τα καλά νέα της σωτηρίας που ο Θεός χαρίζει δωρεάν, σε κάθε αμαρτωλό που μετανοεί κι αποδέχεται τον Ιησού Χριστό ως προσωπικό του Σωτήρα και Κύριο.

Έστειλε κάποιον συνειδητό Χριστιανό, ο οποίος με πίστη είχε μετανοήσει απ’ τις δικές του αμαρτίες, για να μου πει κι εμένα να κάνω το ίδιο και να δεχτώ αυτή τη Χάρη του Θεού.

«Γιατί όλοι αμάρτησαν και στερούνται τη δόξα του Θεού, και δικαιώνονται δωρεάν με τη Χάρη Του μέσω της απολύτρωσης που είναι στο Χριστό Ιησού. Αυτόν προκαθόρισε ο Θεός ιλαστήριο με την πίστη στο Αίμα Του προς ένδειξη της δικαιοσύνης Του, λόγω της παράβλεψης των αμαρτημάτων που έχουν γίνει στο παρελθόν κατά τη διάρκεια της ανοχής του Θεού, με σκοπό την ένδειξη της δικαιοσύνης Του, στον τωρινό καιρό, ώστε να είναι Αυτός Δίκαιος και να δικαιώνει όποιον ζει με πίστη στον Ιησού» (Ρωμαίους 3:23-26).

Τα Λόγια του Ευαγγελίου έπεφταν στην καρδιά μου σαν ουράνιο, θείο βάλσαμο, και καθώς τα δεχόμουν και συμφωνούσα μ’ αυτά, μεγάλωνε όλο και πιο πολύ η επιθυμία μου να γευτώ ό,τι ο άνθρωπος αυτός είχε δικό του. Διψούσα να ζήσω αυτή τη χαρά, την ειρήνη και το φως που ακτινοβολούσαν απ’ το πρόσωπό του. Υποσυνείδητα – χωρίς να καταλαβαίνω τι και πως – το Άγιο Πνεύμα του Θεού μου ψιθύριζε: 

«Να τι ο Ιησούς Χριστός είναι, και έχει, και θέλει να σου δώσει». 

Απ’ το απλό και ζεστό σπιτικό του που με είχε καλέσει, γύρισα σπίτι μου. Πήγα στο δωμάτιό μου όπου με κατάνυξη στην καρδιά και με πλήρη συνειδητοποίηση ποιος είμαι, μπροστά στον Άγιο Θεό, άνοιξα το χριστιανικό έντυπο που μου είχε δώσει κι άρχισα να διαβάζω ρουφώντας τα Λόγια του Θεού. Τελειώνοντας, το κύριο άρθρο του καλούσε τον αναγνώστη να ζητήσει και να δεχτεί τον Κύριο Ιησού Χριστό στην καρδιά του, γιατί: «Όσοι όμως έλαβαν Αυτόν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία τέκνα Θεού να γίνουν» (Κατά Ιωάννην 1:12) 

Καλούσε επίσης τον αναγνώστη να μετανοήσει απ’ τις αμαρτίες του παρελθόντος, του παρόντος και να εμπιστευτεί το μέλλον σ’ Αυτόν, αφού έφερνε με εξομολόγηση τις αμαρτίες του κάτω απ’ το Αίμα του Εσταυρωμένου Χριστού,

«Το οποίο Αίμα του Ιησού του Υιού του Θεού μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία…αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας είναι πιστός και δίκαιος, για ν’ αφήσει σ’ εμάς τις αμαρτίες και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία» (Α΄ Ιωάννου 1:7-9)

Κι έτσι έπραξα. Γονάτισα, και με δακρυσμένη την καρδιά μου ζήτησα απ’ τον Ιησού Χριστό να με πλύνει και να με καθαρίσει με το Αίμα Του μετανοώντας για όλες μου τις αμαρτίες. Του έδωσα την καρδιά μου να την καθαρίσει με το Αίμα της Σταυρικής Του Θυσίας με πίστη και με πλήρη συνείδηση. Του ζήτησα να με καθοδηγήσει Αυτός το υπόλοιπο της ζωής μου και Του υποσχέθηκα ότι θα ζήσω όπως Αυτός λέει στο Λόγο Του, την Αγία Γραφή.

Θυμάμαι, σηκώθηκα τόσο αλαφρωμένος απ’ το βάρος των αμαρτιών και της ενοχής που αυτές φέρνουν στη συνείδηση, τόσο χαρούμενος, ποτέ μου δεν είχα νιώσει έτσι στο παρελθόν.

Έγραψα στον εκδότη του εντύπου να μου στείλει μια Καινή Διαθήκη, για να τη διαβάζω και ν’ αρχίσω έτσι να γνωρίζω το Σωτήρα μου Θεό και το θέλημά Του.

Σε λίγες μέρες, ο Κύριός μας οδήγησε κι άλλους που είχαμε αυτήν την εμπειρία της αναγέννησης πρόσφατα, να συναθροιζόμαστε και να μελετάμε το Λόγο του Θεού δοξάζοντας και υμνώντας τ’ Άγιο Όνομά Του, για ό,τι Αυτός είναι, έκανε και κάνει. Δημιουργήθηκε δηλαδή μια τοπική εκκλησία όπου κηρύττονταν το Ευαγγέλιο και λατρεύαμε τον Ζωντανό Τριαδικό Θεό «Με Πνεύμα και με αλήθεια» (Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 4:24)

Στην πορεία όμως της Χριστιανικής μου ζωής, καθώς μελετούσα προσωπικά και διδασκόμουν στην εκκλησία – μέσω του κηρύγματος και των Βιβλικών μαθημάτων – το Λόγο του Θεού, σιγά-σιγά συνειδητοποίησα το θέλημα του Θεού που είναι:

«Ο αγιασμός μας, να ξέρουμε ο καθένας μας το δικό του σκεύος να το κατέχει με αγιασμό και τιμή, όχι με πάθος επιθυμίας καθώς ακριβώς κάνουν και τα έθνη που δεν ξέρουν το Θεό» (Α΄ Θεσσαλονικείς 4:3-5).

Όμως ταυτόχρονα έπιανα τον εαυτό μου να μην έχω την απαραίτητη δύναμη και σταθερότητα να εφαρμόσω αυτά το Λόγια της επιθυμίας του Κυρίου μου, με αποτέλεσμα να αστοχώ στην εκπλήρωση του θελήματός Του.

Έτσι, εδραιωμένος και βασισμένος στις δικές Του υποσχέσεις:

«…Αλλά θα λάβετε δύναμη, όταν επέλθει το Άγιο Πνεύμα πάνω σας και θα Μου είστε μάρτυρες…» (Πράξεις των Αποστόλων 1:8) και με βαθιά κι έντονη την επιθυμία να Του αρέσω εκτελώντας τις εντολές Του όπως: «Πορευτείτε σε όλο τον κόσμο και κηρύξτε το Ευαγγέλιο σε όλη τη κτίση» (Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 16:15), άρχισα να προσεύχομαι με πίστη και υπακοή, ζητώντας απ’ τον Κύριο Ιησού Χριστό να με βαπτίσει στο Άγιο Πνεύμα Του, ώστε να μπορώ, να έχω τη δύναμη του Θεού, να ζήσω μια άγια, ευάρεστη στο Θεό και καρποφόρα χριστιανική ζωή. Γιατί μας παρακαλάει μέσω του αποστόλου Παύλου:

«Σας παρακαλώ λοιπόν αδελφοί, με τους οικτιρμούς του Θεού, να παραστήσετε τα σώματά σας ως θυσία ζωντανή, άγια, ευάρεστη στο Θεό, που είναι η λογική σας λατρεία. Και μη συμμορφώνεστε με τον αιώνα τούτο, αλλά να μεταμορφώνεστε με την ανακαίνιση του νου σας, για να δοκιμάζετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό, και ευάρεστο και τέλειο» (Προς Ρωμαίους Επιστολή 12:1,2)

Περίμενα λοιπόν πιστά το Άγιο Πνεύμα, εκζητώντας το Πρόσωπο του Κυρίου με την προσδοκία ότι ο Αψευδής κι Αληθινός Κύριος των δυνάμεων θα εκπλήρωνε και σε μένα τη δική Του γραμμένη υπόσχεση, «Και θα γίνει στις έσχατες μέρες λέει ο Θεός, θα εκχύσω από το Πνεύμα Μου πάνω σε κάθε σάρκα…θα λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Γιατί για σας είναι η επαγγελία και για τα τέκνα σας και για όλους όσοι είναι μακριά, όσους προσκαλέσει Κύριος ο Θεός μας» (Πράξεις 2:17, 38, 39), εκτελώντας την εντολή Του:

«Να γεμίζετε με Πνεύμα, μιλώντας μεταξύ σας με ψαλμούς και ωδές πνευματικές, τραγουδώντας και ψάλλοντας με την καρδιά σας στον Κύριο, ευχαριστώντας πάντοτε για όλα στο Όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού το Θεό και Πατέρα» (Εφεσίους 5:18-20)

Ας είναι δοξασμένος κι ευλογημένος ο Άγιος Θεός γιατί με επισκέφτηκε με την Παρουσία Του, με πλήρωσε με το Άγιο Πνεύμα Του, κι από τότε παρ’ όλες τις ατέλειες, τα ελαττώματα του χαρακτήρα μου, αλλά και τις διάφορες πνευματικές πτώσεις μου, ο Χριστός είναι μαζί μου τόσο Ζωντανός, τόσο Αληθινός, τόσο Αγαθός, Ελεήμων, Συγχωρητικός, Δυνατός και Θαυμαστός.

Με κάλεσε να Τον υπηρετώ ομολογώντας Τον στους ανθρώπους, γιατί ο Ίδιος λέει:

«Καθέναν που Με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, και ο Υιός του ανθρώπου θα τον ομολογήσει μπροστά στους αγγέλους του Θεού» (Λουκάς 12:8)

Επίσης να εργάζομαι για την πνευματική οικοδομή της Εκκλησίας Του, μαζί με την ευλογημένη σύζυγο και τα τρία αγαπημένα μας παιδιά που μου χάρισε.

Είναι μεγάλη η τιμή που μας κάνει ο Θεός να Τον υπηρετούμε, να εκτελούμε τα έργα Του, να διακηρύττουμε το Λόγο Του και να βλέπουμε τους ανθρώπους να ευεργετούνται απ’ Αυτόν λαμβάνοντας λύσεις σε πολλά προβλήματά τους και θεραπείες απ’ τις ασθένειές τους!

Και τώρα καλεί και σένα που διαβάζεις αυτά τα λόγια. Σε ξέρει με το όνομά σου. Σε αγαπάει τόσο πολύ, όσο κανένας άλλος σε αγάπησε ή θα σε αγαπήσει ποτέ, ώστε θυσιάστηκε για σένα πάνω στο Σταυρό του Γολγοθά, για να σε σώσει απ’ το βέβαιο θάνατο και την αιώνια καταδίκη στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θείο! Σε ψάχνει όπως ο Καλός Ποιμένας, που έχασε το ένα προβατάκι Του, κι άφησε τα 99, για να βρει το χαμένο που αγαπούσε όπως και τα άλλα.

Αν το Πνεύμα του Θεού σου μιλάει μέσα στην καρδιά σου τούτη την ώρα, είναι ακριβώς γιατί ο Θεός σε αγαπάει και ενδιαφέρεται για σένα πολύ περισσότερο απ’ ότι εσύ για τον εαυτό σου! Θέλει να έρθει να κατοικήσει στην καρδιά σου, αφού την καθαρίσει με το πολύτιμο Αίμα Του.

Θέλει να σε συγχωρέσει από όλες σου τις ανομίες και να γίνει ο Κύριός σου κι ο Θεός σου. Γιατί ξέρει πώς να σε οδηγήσει το υπόλοιπο της ζωής σου σε «βοσκές χλοερές και σε ύδατα ανάπαυσης». Έχει να σου δώσει αμέτρητες ευλογίες και μια ζωή γεμάτη αγάπη αληθινή, χαρά, ειρήνη κι ευτυχία, και κατόπιν μια πλούσια είσοδο στην ένδοξη αιώνια Βασιλεία Του!

Άνοιξέ Του λοιπόν τώρα την καρδιά σου με πίστη, όποιος (-α) κι αν είσαι, όπου κι αν είσαι, όπως κι αν είσαι. Γιατί να χαθείς αιώνια μακριά απ’ το Θεό; Σίγουρα δεν θα ήθελες να Τον αντιμετωπίσεις την Ημέρα της Κρίσεως σαν Κριτής σου, όπως είναι γραμμένο:

«Και καθόσον απόκειται στους ανθρώπους μια φορά για πάντα να πεθάνουν και μετά απ’ αυτό γίνεται κρίση.» (Εβραίους 9:27)

Επομένως θα πράξεις σοφά κι έξυπνα αν ακούσεις τη φωνή Του, όπως έχει προειπωθεί:

«Σήμερα, αν τη φωνή Του ακούσετε, μη σκληρύνετε τις καρδιές σας.» (Εβραίους 4:7)

Γιατί είναι δίπλα σου. ΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΟΣΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ!  Έτοιμος να σου χαρίσει τη χάρη και έλεός Του. Προσευχήσου και πέσ’ Του με απλά λόγια:

‘Πατέρα Ουράνιε, Σε ευχαριστώ που με αγάπησες τόσο, ώστε έδωσες τον Μονογενή Σου Υιό να θυσιαστεί πάνω στο Σταυρό του Γολγοθά, για να με λυτρώσει και να γίνει ο Σωτήρας μου. Κύριε Ιησού Χριστέ συγχώρεσέ μου όλες μου τις αμαρτίες. Μετανοώ για κάθε μου ανομία, και για τον άνομο και αμαρτωλό τρόπο ζωής μου, που έζησα μέχρι τώρα. Σε παρακαλώ, καθάρισε την καρδιά μου με το Τίμιο Αίμα Σου, που έχυσες πάνω στο σταυρό. Έλα στην καρδιά μου και γίνε προσωπικός μου Σωτήρας και Κύριος. Σε ευχαριστώ και Σε δοξάζω γιατί αναστήθηκες για να με δικαιώσεις στο Θεό. Σου δίνω τη ζωή μου και Σου υπόσχομαι να ζήσω το υπόλοιπό της όπως Εσύ θα μου λες μέσα απ’ τον Άγιο Λόγο Σου, με τη Χάρη και τη Δύναμη του Αγίου Σου Πνεύματος. Αμήν!’

Αν έκανες αυτήν την προσευχή με πίστη τότε ο Κύριος Ιησούς θα αρχίσει να κατοικεί μέσα στην καρδιά σου.

Αυτό σημαίνει πως σε έκανε παιδί Του, σε αναγέννησε και τώρα είσαι νεογέννητο πνευματικό μωρό. Κι όπως το κάθε μωρό για να ζήσει έχει άμεση ανάγκη το γάλα, το οξυγόνο και το νερό, έτσι κι εσύ χρειάζεσαι πνευματική τροφή – δηλαδή το να μελετάς κάθε μέρα το Λόγο του Θεού «το λογικόν άδολο γάλα» (Α΄ Πέτρου 2:2) - να αναπνέεις πνευματικά με την προσευχή, και να ‘πίνεις’ το πνευματικό νερό, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα του Θεού!

Αυτά θα εργάζονται θαυμαστά στη ζωή σου και θα αυξάνεις έτσι στη «Χάρη και τη Γνώση του Κυρίου μας και Σωτήρα Ιησού Χριστού» καθώς θα πρέπει επίσης οπωσδήποτε να πηγαίνεις και να είσαι τακτικό μέλος μια εκκλησίας του Θεού, όπου κηρύττεται και διδάσκεται η ‘υγιαίνουσα διδασκαλία’.

Γιατί επίσης είναι γραμμένο: «Να μην εγκαταλείπουμε τη σύναξή μας στο ίδιο μέρος, καθώς είναι συνήθεια σε μερικούς, αλλά ας προτρέπουμε, και τόσο περισσότερο όσο βλέπετε να πλησιάζει η Ημέρα.» (Εβραίους 10:25)

Ο Θεός να σε ευλογήσει πλούσια σε όλη την ζωή σου!

Με πολλή χαρά θα θέλαμε να σε βοηθήσουμε στην προσωπική σου σχέση με τον Κύριο Ιησού Χριστό, ή να σου στείλουμε δωρεάν μια Καινή Διαθήκη, αν επικοινωνήσεις μαζί μας, στο τηλέφωνο: 210-5310581, ή στο κινητό μου 6974414331, ή να μας γράψεις στη διεύθυνση:

Αναστάσιος Αρώνης.

Δειρού 25,

122 43

Αιγάλεω.

 Αναστάσιος Αρώνης.