ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ ΟΛΕΘΡΟΣ – ΞΑΦΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ – ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙΣ! (Ψαλμός 73:19)

(1)   ΣΤΟΝ ΑΙΦΝΙΔΟ ΟΛΕΘΡΟ – ΣΤΗΝ ΞΑΦΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΦΥΓΗ!  (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:3)

«3 Όταν λένε, «ειρήνη και ασφάλεια», τότε αιφνίδιος όλεθρος πέφτει πάνω τους όπως ακριβώς οι ωδίνες σ’ αυτήν που έχει παιδί στην κοιλιά, και οπωσδήποτε δε θα ξεφύγουν!»

Εδώ ο απ. Παύλος μιλάει για τον 2^ο ερχομό του Κυρίου μας, τον Αιώνιο όλεθρο όλων των αμετανόητων κι ασεβών, που ΔΕΝ πίστεψαν στο Ευαγγέλιο και στον Κύριο ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ για Σωτήρα τους! Η Δίκαιη απόφαση του Θεού μας είναι γνωστή από πολύ πριν! Δεν θα ξεφύγει καμία ψυχή από την Ποινή της Τιμωρίας στη αιώνια Γέενα – τη Λίμνη που καίγεται με πύρ και θείο, την οποί ο Θεός έφτιαξε για τον Διάβολο και τους δαίμονες, και όχι για τον άνθρωπο, εκτός και αν ο άνθρωπος με τη δική του θέληση αποφασίσει να βασανίζεται εκεί μέσα στους αιώνες των αιώνων!!! (Αποκάλυψη 20:15 & 21:8)

(2)   Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ «ΕΚΔΙΚΟΣ» (Αρχ. Κείμ.) – ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ (Στις Μεταφράσεις) ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΟΜΙΕΣ ΚΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ & ΣΩΜΑΤΙΚΗ!  

«Τέλος, λοιπόν, αδελφοί, σας παρακαλούμε και σας προτρέπουμε ενωμένοι με τον Κύριο Ιησού, ώστε, καθώς παραλάβατε από εμάς το πώς πρέπει να περπατάτε και να αρέσετε στο Θεό - καθώς και πράγματι περπατάτε έτσι - να προοδεύετε σ’ αυτό περισσότερο. 2 Γιατί ξέρετε ποιες παραγγελίες σας δώσαμε μέσω του Κυρίου Ιησού. 3 Γιατί αυτό είναι θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας: να απέχετε από την πορνεία, 4 να ξέρετε καθένας σας το δικό του σκεύος να το κατέχει με αγιασμό και τιμή, 5 όχι με πάθος επιθυμίας καθώς ακριβώς κάνουν και τα έθνη που δεν ξέρουν το Θεό, 6 το να μην υπερβαίνει κανείς τα όρια και να μην εκμεταλλεύεται σ’ αυτό το πράγμα τον αδελφό του, γιατί ο Κύριος είναι τιμωρός για όλα αυτά, καθώς και προείπαμε σ’ εσάς και σας βεβαιώσαμε επίσημα. 7 Γιατί δε μας κάλεσε ο Θεός για ακαθαρσία, αλλά σε αγιασμό. 8 Επομένως, εκείνος που απορρίπτει αυτά τα λόγια δεν απορρίπτει άνθρωπο αλλά το Θεό, ο οποίος και δίνει το Πνεύμα του το Άγιο σ’ εμάς.»          (Α΄ Θες 4:1-8)

 

Ναι ο Θεός, επειδή είναι Δίκαιος και τιμώρησε – κατέκρινε την Αμαρτία και την Ανομία μια για πάντα πάνω στον Σταυρό, όταν ο Υιός Του ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ πλήρωσε την Ποινή της κάθε ανομίας κι αμαρτίας με την Θυσία Του! Θα τιμωρήσει όμως με Αιώνιο όλεθρο μέσα στην λίμνη της Κόλασης κάθε άνθρωπο που απέρριψε Αυτό το Δώρο της Χάρης Του που ο Σωτήρας και Κύριος ΙΗΣΟΥΣ έκανε με την Θυσία και την Ανάστασή Του!

(3)    Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΘΟΣ

«Δες, λοιπόν, την αγαθότητα και την αυστηρότητα του Θεού· επάνω μεν σ' εκείνους που έπεσαν, την αυστηρότητα· επάνω δε σε σένα, την αγαθότητα, αν επιμείνεις στην αγαθότητα· επειδή, διαφορετικά, κι εσύ θα αποκοπείς» (Ρωμαίους 11:22)

Προσωπικά, χαίρομαι καθώς σκέφτομαι πόσο Καλός – πόσο Αγαθός και πόσο Δίκαιος είναι ο Δημιουργός μου! Είναι ο Μόνος που είναι Αγαθός και ταυτόχρονα Αυστηρός! Δηλαδή δεν με αφήνει να κάνω του κεφαλιού μου – να επιμένω στα λάθη μου – να συνεχίζω σε ό,τι μπορεί να με οδηγήσει σε αυτόν τον αιώνιο τόπο της Κόλασης! Γιατί; Ακριβώς γιατί είναι και Αυστηρός μαζί μου! Όπως ο αγαπημένος πατέρας – που ήταν επίσης αυστηρός μαζί μου, αλλά και καλός, αν και δεν γνώρισε ποτέ την μάνα του, ούτε  την αγάπη του πατέρα του! Κι όμως με αγάπη και με σωστή αυστηρότητα με παίδευσε, με συμβούλευε, με νουθετούσε! Όταν έβλεπε ότι έκανα το ίδιο λάθος, το οποίο μου έκανε κακό και με έβλαπτε, δεν με άφηνε να το συνεχίσω, αλλά επέμενε με αγαθότητα και με αυστηρότητα, μέχρι να μην το ξανακάνω! Ο Ουράνιος Πατέρας μας είναι Τέλειος στην αγαθότητά Του και στην αυστηρότητά Του! Γιατί είναι και Πάνσοφος!!! 

(4)    Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ!

Κατά τους προ-Χριστού καιρούς, η κρίση ενάντια στην αμαρτία είχε πιο άμεσο αντίκτυπο επάνω στους ανθρώπους που είχαν διαφθαρεί. Παρόλα αυτά ο Θεός μας δείχνει με διάφορους τρόπους ότι ποτέ δεν ήταν το θέλημα Του να πεθάνει ο αμαρτωλός για την αμαρτία του.

Ίσως το πιο δυνατό παράδειγμα είναι τότε που ο Θεός έστειλε τον Ιωνά στη Νινευή να τους καλέσει σε μετάνοια, ώστε να μην χρειαστεί να καταστρέψει την πόλη.

ΚΑΙ έγινε λόγος τού Κυρίου στον Ιωνά, τον γιο τού Αμαθί, λέγοντας: 2 Σήκω, πήγαινε στη Νινευή, τη μεγάλη πόλη, και κήρυξε εναντίον της· επειδή, η ασέβειά τους ανέβηκε μπροστά μου. 3 Και ο Ιωνάς σηκώθηκε για να φύγει από το πρόσωπο του Κυρίου.... (Ιωνάς 1:1)

Η Νινευή ήταν η πρωτεύουσα των Ασσυρίων, που ήταν εχθροί των Εβραίων. Η συμπεριφορά του Ιωνά προς τον Θεό και για την Νινευή φαίνεται να είναι πολύ αρνητική, μάλλον επειδή τους μισούσε ή ίσως και επειδή ήθελε να καταστραφούν.  Έτσι δεν ήθελε να πάει να τους προειδοποιήσει, όμως τελικά πήγε και αυτοί μετανόησαν.

«Και ο Θεός είδε τα έργα τους, ότι απέστρεψαν από τον πονηρό τους δρόμο· και ο Θεός μεταμελήθηκε για το κακό, που είχε πει να κάνει σ' αυτούς· και δεν [το] έκανε.» (Ιωνάς 3:10)
«4:1 Και ο Ιωνάς λυπήθηκε με μεγάλη λύπη, και αγανάκτησε. 2 Και προσευχήθηκε στον Κύριο, και είπε: Ω, Κύριε, αυτός δεν ήταν ο λόγος μου, ενώ ήμουν ακόμα στην πατρίδα μου; Γι' αυτό, πρόλαβα να φύγω στη Θαρσείς· επειδή, γνώριζα ότι εσύ είσαι Θεός ελεήμονας και οικτίρμονας, μακρόθυμος και πολυέλεος, και μετανοείς για το κακό. Και, τώρα, Κύριε, πάρε, σε παρακαλώ, από μένα την ψυχή μου· επειδή, [είναι] καλύτερο σε μένα να πεθάνω, παρά να ζω. 4 Και ο Κύριος είπε: Είναι καλό να αγανακτείς;
5 Και ο Ιωνάς βγήκε από την πόλη, και κάθισε προς το ανατολικό μέρος τής πόλης, και εκεί έκανε για τον εαυτό του μια καλύβα, και καθόταν κάτω από τη σκιά της, μέχρις ότου δει τι επρόκειτο να γίνει στην πόλη.
6 Και ο Κύριος ο Θεός διέταξε μια κολοκυθιά, και έκανε να ανέβει επάνω από τον Ιωνά, για να είναι σκιά επάνω από το κεφάλι του, για να τον ανακουφίσει από τη θλίψη του. Και ο Ιωνάς χάρηκε για την κολοκυθιά [με] μεγάλη χαρά.» (Ιωνάς 4:1-6)

Ο Ιωνάς ήταν θυμωμένος που ο Θεός δεν κατέστρεψε τη Νινευή. Είπε ότι γι’ αυτό δεν ήθελε να πάει να τους προειδοποιήσει, επειδή γνώριζε ποιός είναι ο Θεός:
 «εσύ είσαι Θεός ελεήμονας και οικτίρμονας, μακρόθυμος και πολυέλεος, και μετανοείς για το κακό».
Μετά κλείνει το βιβλίο του Ιωνά με αυτά το τόσο δυνατά λόγια που μας δείχνουν την φύση του Θεού:

 «Και ο Θεός είπε στον Ιωνά: Είναι καλό να αγανακτείς για την κολοκυθιά; Και είπε: Είναι καλό να αγανακτώ μέχρι θανάτου. 10 Και ο Κύριος είπε: Εσύ λυπήθηκες για την κολοκυθιά, για την οποία δεν κοπίασες, αλλ' ούτε την έκανες να αυξηθεί, η οποία γεννήθηκε μέσα σε μια νύχτα, και μέσα σε μια νύχτα χάθηκε. Κι εγώ δεν έπρεπε να λυπηθώ για τη Νινευή, τη μεγάλη πόλη, στην οποία υπάρχουν περισσότερες από 12 μυριάδες ανθρώπων, που δεν διακρίνουν το δεξί τους από το αριστερό τους [χέρι], και πολλά κτήνη;» (Ιωνάς 4:9)

«Εγώ δεν έπρεπε να λυπηθώ για τη Νινευή, τη μεγάλη πόλη» 
Όταν πλησίαζε η ώρα της κρίσης, ο Θεός δεν ήθελε να καταστρέψει τους ανθρώπους, αν και ήταν εχθροί του Ισραήλ, και ο Ιωνάς πίστευε ότι τους άξιζε να τιμωρηθούν. Υπήρχε μεγάλη αμαρτία σε εκείνη την πόλη και γενικά στους Ασσύριους, αλλά η καρδιά του Θεού φανερώνεται από τα λόγια Του …
Ο Θεός τους έβλεπε σαν ανθρώπους «που δεν διακρίνουν το δεξί τους από το αριστερό τους»... και τους λυπήθηκε αντί να εκχέει την οργή του εναντίον τους.
Στη Νινευή έπρεπε Οργή Θεού, αλλά βλέπουμε το Έλεος του Θεού να επικρατεί επειδή ο Θεός είναι «ελεήμονας και οικτίρμονας, μακρόθυμος και πολυέλεος, και μετανοεί για το κακό»!
Όπως είναι και γραμμένο στον Ιάκωβο 2:13 «η κρίση ανελέητη σ' εκείνον που δεν έκανε έλεος· και το έλεος καυχάται ενάντια στην κρίση.»

(5)   ΟΘΕΟΣ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΛΑΟ ΜΕ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ! 

Στις Πράξεις κεφάλαιο 5 διαβάζουμε την ιστορία πως ο Απ. Πέτρος διακήρυξε την κρίση του Θεού επάνω στο ζευγάρι Ανανία και της Σαπφείρας που είπαν ψέματα χωρίς μεταμέλεια, και πέθαναν επιτόπου.
Όμως ήταν άραγε αυτό τιμωρία για την αμαρτία τους; Ή μήπως ήταν μια φανέρωση της κρίσης του Θεού εξ αιτίας της Αγάπης Του;  Ήταν καλό να πεθάνουν για να καταλάβουν οι υπόλοιποι Χριστιανοί  ότι έπρεπε να πάρουν τον Θεό πολύ σοβαρά, και να μην υποκρίνονται λέγοντας ψέματα ! Περιπτώσεις όπως του Ανανία και της Σαπφείρας δεν αφορούν τους ανθρώπους του κόσμου, αλλά αφορούν το πως ο Θεός διαχειρίζεται τα «οικογενειακά» Του θέματα με τα δικά Του παιδιά.

Αν θυμηθούμε την πνευματική αρχή που φαίνεται στα λόγια του Απ. Παύλου στην Α’ Κορινθίους 5:5 «να παραδώσετε τον [άνθρωπο] αυτού τού είδους στον σατανά για όλεθρο της σάρκας, ώστε το πνεύμα [του] να σωθεί κατά την ημέρα τού Κυρίου Ιησού». Περισσότερα για αυτή την πνευματική αρχή φαίνονται στην Α’ Κορινθίους 11:30-32 όπου ο Παύλος είπε: «Γι' αυτό, [υπάρχουν] ανάμεσά σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι, και πεθαίνουν αρκετοί. Επειδή, αν διακρίναμε τον εαυτό μας, δεν θα κρινόμασταν. Αλλά, όταν κρινόμαστε, παιδαγωγούμαστε από τον Κύριο, για να μη κατακριθούμε μαζί με τον κόσμο».

Επομένως η κρίση του Θεού στον δικό Του λαό μπορεί να οδηγήσει όχι μόνον σε ασθένεια αλλά και σε θάνατο, αλλά ακόμη κι αυτό δεν είναι για τιμωρία, αλλά για την προστασία μας, καθώς ο Θεός θέλει να μας προστατεύσει ώστε να μην κατακριθούμε στην αιωνιότητα όπως και ο κόσμος.
  

Έχει μεγαλύτερες προσδοκίες από τα δικά Του παιδιά, γιατί μας έχει δώσει την δύναμη και την εξουσία να αντισταθούμε στην αμαρτία και να υπερνικήσουμε.
Αντίθετα, οι άνθρωποι του κόσμου δεν έχουν την δυνατότητα να προστατέψουν τους εαυτούς τους από την αμαρτία στην οποία είναι υπόδουλοι.
Οι άνθρωποι του κόσμου δεν έχουν γίνει ακόμη τέκνα Θεού μέσω του Ιησού Χριστού. Ο Θεός δεν έχει οργή προς τους ανθρώπους «που δεν διακρίνουν το δεξί τους από το αριστερό τους» αλλά εκτείνει το Χέρι του Ελέους και καλεί σε μετάνοια, ώστε να απολυτρωθούν από την εξουσία του Σκότους και του Θανάτου μέσω του Αίματος του Ιησού που χύθηκε στο σταυρό, ώστε να γίνουν και αυτοί τέκνα Θεού.

(6)   ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΗΓΟΡΗΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΠΟΝΕΜΕΝΟ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ Ο ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ ΟΛΕΘΡΟΣ ΜΕ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ, ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΩΣΥΝΗ ΤΟΥ! (Β΄ Κορινθίου 1:3,4)

Αγαπητά μου αδέλφια, ας ζήσουμε το Ευαγγέλιο της Αγάπης και της Δικαιοσύνης του Κυρίου και Σωτήρα μας ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, και ας μεταδώσουμε την Παρηγοριά της Ελπίδας Του με έργα και με λόγια όπως καθένας και καθεμία δύναται, σε κάθε πονεμένο που πενθεί αυτές τις μέρες! 

(7)  Ο ΘΕΟΣ ΘΕΛΕΙ  ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΧΑΜΕΝΟΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!

Γι’ αυτό έστειλε τον Μονογενή Του Υιό, τον Ιησού, για να προσφέρει σωτηρία από την αμαρτία σε κάθε άνθρωπο που δέχεται το δώρο του Θεού, για τον οποίο έγραψε ο Ιωάννης στο Ευαγγέλιο του:
« Ήταν το φως το αληθινό, το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο. 10 Ήταν μέσα στον κόσμο, και ο κόσμος έγινε διαμέσου αυτού· και ο κόσμος δεν τον γνώρισε. 11 Στα δικά του ήρθε, και οι δικοί του δεν τον δέχθηκαν. Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ' αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ' αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του· οι οποίοι, όχι από αίματα ούτε από θέλημα σάρκας ούτε από θέλημα άνδρα, αλλά από τον Θεό γεννήθηκαν.  Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας, (και είδαμε τη δόξα του, δόξαν ως μονογενή από τον Πατέρα), γεμάτος χάρη και αλήθεια (Ιωάννου 1:9-13)

Γιατί Θεέ;

Πολλοί αποδίδουν τις φυσικές καταστροφές και τον θάνατο στην οργή του Θεού, αλλά είναι αυτό σωστό σύμφωνα με την Αγία Γραφή;

Είναι αυτό το μήνυμα του Χριστιανισμού;
Πως μας εξηγεί η Αγία Γραφή την οργή του Θεού;

                                                                    

 
Η γενική και ευρεία έννοια του «θεού» σε αυτό τον κόσμο συνδέεται με τιμωρία που φανερώνεται μέσα από καταστροφή και θάνατο. Όμως η συγκεκριμένη έννοια του Θεού σαν Πατέρα που φανέρωσε ο Ιησούς Χριστός μας φέρνει το μήνυμα της Αγάπης του Θεού που δίνει άφεση αμαρτιών, φέρνει αποκατάσταση, και εμπνέει ελπίδα για ζωή.

Είναι αλήθεια ότι η αμαρτία μας χωρίζει από τον Θεό, αλλά σύμφωνα με την Αγία Γραφή ΔΕΝ είναι αλήθεια ότι ο Θεός μας τιμωρεί για τις αμαρτίες μας, και μάλιστα τόσο σκληρά όσο μέσα από φονικές φυσικές καταστροφές. Σε αυτό το άρθρο θα μάθουμε τι μας διδάσκει η Αγία Γραφή για αυτό το ευαίσθητο θέμα.

Στο τέλος του άρθρου: αληθινή ιστορία πως σταμάτησε η φωτιά και δεν κατέστρεψε τα σπίτια ανθρώπων που διέταξαν τις φλόγες να σταματήσουν στο όνομα του Ιησού.

Τα νέα μιλούν για την 2^η πιο φονική πυρκαγιά του 21^ου αιώνα στον κόσμο, και την χειρότερη στην Ευρώπη μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πιο πρόσφατος επίσημος αριθμός των νεκρών στις 28 Ιουλίου είναι 88 ενώ παραμένουν ακόμη αρκετοί αγνοούμενοι.

Εκατοντάδες αυτοκίνητα κάηκαν στις φλόγες και ανεπίσημες αναφορές μιλούν για 3000 καμένα σπίτια. Όμως επιπλέον σε αυτά τα θλιβερά νούμερα, αυτό που έκανε αυτή την καταστροφή ακόμη πιο τρομερή στις συνειδήσεις των ανθρώπων είναι το γεγονός ότι χάθηκαν γνωστοί άνθρωποι, ή κάηκαν τα σπίτια γνωστών προσώπων.

Ακόμη χειρότερος ήταν ο πόνος που προκάλεσαν οι ειδήσεις των παιδιών που βρέθηκαν απανθρακωμένα στην αγκαλιά των δικών τους. Μερικές από τις ειδήσεις παιδιών που κάηκαν ζωντανά έφεραν μεγαλύτερο πόνο από τον θάνατο τόσων αθώων ανθρώπων που παγιδεύτηκαν ολόγυρα από τις φωτιές και δεν μπορούσαν να ξεφύγουν... ήταν όλα τόσο τραγικά...

Τα αναμενόμενα συναισθήματα θλίψης και θυμού μας φέρνουν απευθείας στην ερώτηση που απαιτεί απάντηση: ΓΙΑΤΙ! Για κάποιους είναι ένα απλό «γιατί», αλλά για πολλούς είναι «Γιατί Θεέ;», ή, για να το πούμε με περισσότερα λόγια...

«Θεέ, γιατί μου το έκανες αυτό;»

Οι άθεοι δεν μπορούν να κατηγορήσουν τον Θεό που ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει, αν και υπάρχουν και τέτοιοι άθεοι που παρόλα αυτά κατηγορούν τον Θεό για τα πάντα... Κι έτσι δεν τους μένει παρά να κατηγορήσουν μόνον την Κυβέρνηση. Όμως οι περισσότεροι που πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός του αναθέτουν την πλήρη ευθύνη για όλες τις φυσικές καταστροφές και τους θανάτους.

Ακόμη κι αν δεν το εκφράζουν σαν κατηγορία, εντούτοις λένε «ήταν θέλημα Θεού», που έχει το ίδιο αποτέλεσμα, αναθέτουν δηλαδή την ευθύνη στον Θεό ούτως ή άλλως, οπότε όποιος πονά και υποφέρει αυτομάτως θεωρεί ότι ο Θεός φταίει για τον πόνο του.

Όμως δεν είναι μόνον άθεοι και το ευρύ κοινό που κατηγορούν τον Θεό για τέτοιες καταστροφές και θανάτους. Ως επί το πλείστον ακόμη και οι πιστοί Χριστιανοί πιστεύουν ότι η αμαρτία των ανθρώπων τιμωρείται με τέτοιους αυστηρούς και οδυνηρούς τρόπους, θεωρώντας ότι αυτή είναι η φανέρωση της οργής του Θεού. Όμως άραγε συμφωνεί η Αγία Γραφή με αυτή την νοοτροπία;

Λουκάς 13:1 ΚΑΤΑ τον καιρό εκείνο ήρθαν μερικοί αναγγέλλοντας σ' αυτόν για τους Γαλιλαίους, το αίμα των οποίων ο Πιλάτος ανέμιξε με τις θυσίες τους. 2 Και ο Ιησούς, απαντώντας, είπε σ' αυτούς: Νομίζετε ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι ήσαν αμαρτωλοί περισσότερο από όλους τούς Γαλιλαίους, επειδή έπαθαν τέτοια πράγματα; 3 Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε. 4 Ή, εκείνοι οι 18, επάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος στον Σιλωάμ, και τους θανάτωσε, νομίζετε ότι αυτοί ήσαν περισσότερο αμαρτωλοί από όλους τούς ανθρώπους, που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ; 5
 

Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.
 

Λουκάς 9:53 Και δεν τον δέχθηκαν, επειδή φαινόταν ότι πορεύεται στην Ιερουσαλήμ. 54 Και οι μαθητές του, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, βλέποντας είπαν: Κύριε, θέλεις να πούμε να κατέβει φωτιά από τον ουρανό, και να τους αφανίσει, όπως έκανε και ο Ηλίας; 55 Και αφού στράφηκε, τους επέπληξε, και είπε: Δεν ξέρετε τίνος πνεύματος είστε εσείς· 56 επειδή, ο Υιός τού ανθρώπου δεν ήρθε για να απολέσει ψυχές ανθρώπων, αλλά για να σώσει. Και πήγαν σε μια άλλη κωμόπολη.

Ο Υιός τού ανθρώπου δεν ήρθε για να απολέσει ψυχές ανθρώπων, αλλά για να σώσει

Υπάρχουν επιπλέον παραπομπές στην Αγία Γραφή που συμμαρτυρούν με τις παραπάνω, τις οποίες διάλεξα για να μπορέσουμε να δούμε ότι σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού Χριστού
 

• Δεν είναι σωστό να συνδέουμε τις καταστροφές με τις αμαρτίες των ανθρώπων, και,
• Δεν είναι αλήθεια ότι ο οργή του Θεού φέρνει φωτιά που τιμωρεί τους αμαρτωλούς.

Όσοι δεν γνωρίζουν τον Θεό της Αγίας Γραφής και Πατέρα του Ιησού Χριστού έχουν επηρεαστεί από την κοσμική έννοια περί «θεού» που προέρχεται από την ειδωλολατρική φιγούρα του «Δία» με τους κεραυνούς που ρίχνει τον κεραυνό του για να σε σκοτώσει όταν δεν είναι ευχαριστημένος μαζί σου. Έχοντας λοιπόν άγνοια για το ποιός είναι ο αληθινός Θεός, προβάλουν την εικόνα του τιμωρού «θεού» που κατακεραυνώνει τους ανθρώπους για να τιμωρήσει την αμαρτία.

Από την άλλη όμως, ενώ η Αγία Γραφή μας μιλά για «οργή Θεού», άραγε τι μας διδάσκει για το θέμα; Υπάρχουν άραγε παραπομπές στην Αγία Γραφή που μας ωθούν να πιστεύουμε ότι η οργή του Θεού σκοτώνει ανθρώπους μέσα από καταστροφές και τιμωρεί τους ανθρώπους για τις αμαρτίες τους μέσα από τον πόνο και την θλίψη που προκαλούν τέτοια φυσικά φαινόμενα; Ας μάθουμε τι λέει:

Κολοσσαείς 3:4 Όταν ο Χριστός, η ζωή μας, φανερωθεί, τότε κι εσείς θα φανερωθείτε μαζί του μέσα σε δόξα. 5 Νεκρώσετε, λοιπόν, τα μέλη σας που [είναι] επάνω στη γη: Πορνεία, ακαθαρσία, πάθος, κακή επιθυμία, και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρεία· 6 για τα οποία έρχεται η οργή τού Θεού επάνω στους γιους τής απείθειας·

Σε αυτή την παραπομπή ο Απ. Παύλος αναφέρεται στην οργή του Θεού που έρχεται «επάνω στους γιους τής απείθειας» σε σχέση με την Δευτέρα Παρουσία του Ιησού.

Ώστε στη διδασκαλία του Παύλου η οργή του Θεού ταυτίζεται με την Ημέρα της Κρίσης στο τέλος του κόσμου. Η ίδια πνευματική αρχή φαίνεται και στα επόμενα εδάφια.

Η οργή του Θεού αφορά την Ημέρα της Κρίσης.

Ρωμαίους 2:1 ΓΙ' ΑΥΤΟ, είσαι αναπολόγητος, ω άνθρωπε, οποιοσδήποτε [και αν είσαι εσύ] που κρίνεις· επειδή, σε ό,τι κρίνεις τον άλλον, κατακρίνεις τον εαυτό σου· για τον λόγο ότι, τα ίδια κάνεις εσύ που κρίνεις. 2 Ξέρουμε, μάλιστα, ότι η κρίση τού Θεού είναι σύμφωνη με την αλήθεια, ενάντια σ' εκείνους που κάνουν αυτού τού είδους τα πράγματα. 3 Και νομίζεις τούτο, ω άνθρωπε, εσύ που κρίνεις αυτούς που κάνουν αυτού τού είδους τα πράγματα, και ο οποίος τα κάνεις, ότι θα ξεφύγεις την κρίση τού Θεού; 4 Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια;
5 Εξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού, 6 ο οποίος θα αποδώσει σε κάθε έναν σύμφωνα με τα έργα του· 7 σ' εκείνους μεν που, με υπομονή αγαθού έργου, ζητούν δόξα και τιμή και αφθαρσία, αιώνια ζωή·
8 στους δε φιλόνικους, και οι οποίοι απειθούν μεν στην αλήθεια, όμως πείθονται στην αδικία, θα είναι θυμός και οργή, 9 θλίψη και στενοχώρια σε κάθε ψυχή ανθρώπου που εργάζεται το κακό, και Ιουδαίου, πρώτα, και Έλληνα· 10 δόξα, όμως, και τιμή και ειρήνη σε κάθε εργαζόμενον το αγαθό, και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον Έλληνα. 11 Δεν υπάρχει, βέβαια, προσωποληψία από μέρους τού Θεού· 12 επειδή, όσοι αμάρτησαν χωρίς τον νόμο, θα απολεσθούν και χωρίς τον νόμο· και όσοι αμάρτησαν κάτω από τον νόμο, θα κριθούν με τον νόμο

Στο προηγούμενο κεφάλαιο της ίδιας προς Ρωμαίους Επιστολής, ο Απ. Παύλος μιλά για την φανέρωση της οργής του Θεού ΟΧΙ μέσα από τιμωρία, αλλά στο ότι παραδίδει τους ανθρώπους στις δικές τους επιλογές!

Ρωμαίους 1:18 Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με [μέσα] αδικίας. … 24 Γι' αυτό και ο Θεός τούς παρέδωσε σε ακαθαρσία, διαμέσου των επιθυμιών των καρδιών τους, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους αναμεταξύ τους.

Το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο συμμαρτυρεί με αυτή την έννοια ότι δηλαδή η οργή του Θεού δεν φέρνει καταστροφική τιμωρία στους ανθρώπους, αλλά ότι είναι κάτι που παραμένει επάνω σε όσους έχουν απορρίψει το δώρο της Σωτηρίας μέσω του Υιού Του.

Ιωάννου 3:35 Ο Πατέρας αγαπάει τον Υιό, και όλα τα έδωσε στο χέρι του. 36 Όποιος πιστεύει στον Υιό, έχει αιώνια ζωή· όποιος, όμως, απειθεί στον Υιό, δεν θα δει ζωή, αλλά η οργή τού Θεού μένει επάνω του.

Βλέπουμε λοιπόν πως ο Ιωάννης διδάσκει ότι η οργή του Θεού θα φανερωθεί μέσα από το ότι δεν θα λάβουν αιώνια ζωή οι άνθρωποι που δεν δέχτηκαν το δώρο του Θεού για σωτηρία χάρη στον Ιησού Χριστό.

Με άλλα λόγια, η οργή του Θεού ΔΕΝ είναι ενέργεια και πράξεις τιμωρίας, αλλά είναι στο ότι οι άνθρωποι που αρνήθηκαν την προσφορά του Θεού για αιώνια ζωή, δεν θα έχουν μερίδιο στην σωτηρία.

Η Αγία Γραφή ΔΕΝ λέει πουθενά ότι ο Θεός τιμωρεί την αμαρτία των ανθρώπων ενόσω ζουν σε αυτό τον κόσμο, αλλά ότι όσοι δεν πιστεύουν στον Υιό του Θεού δεν θα λάβουν το δώρο της σωτηρίας στην αιωνιότητα. « Και αν κάποιος δε βρέθηκε στη βίβλο της ζωής γραμμένος, ρίχτηκε στη λίμνη της φωτιάς.» (Αποκάλυψη 20:15)

 Αφού λοιπόν βλέπουμε ότι η Αγία Γραφή δείχνει ότι ΔΕΝ είναι ο Θεός που φέρνει την καταστροφή και τον θάνατο, τότε ποιος είναι;

Ίσως ακόμη και μόνον η διατύπωση αυτής της ερώτησης είναι αρκετή για να μας βοηθήσει να αναθεωρήσουμε την λάθος νοοτροπία που έχουμε ότι δήθεν ο Θεός τιμωρεί τους ανθρώπους για την αμαρτία τους, και μάλιστα τόσο αυστηρά και τρομακτικά όσο είδαμε στις πρόσφατες φονικές πυρκαγιές.
 
[Διευκρινιστική Σημείωση: είναι αλήθεια ότι υπάρχει τιμωρία στην αμαρτία, και ότι η αμαρτία οδηγεί στον θάνατο. Αυτός είναι ένας θάνατος αρχικά σαν πνευματική κατάσταση και στη συνέχεια σαν αιώνια θέση αποχωρισμού από τον Θεό. Όμως αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι ο Θεός κυριολεκτικά τιμωρεί τους ανθρώπους για την αμαρτία τους, στην επίγεια ζωή τους.

Ο Λόγος του Θεού μιλάει στην Αποκάλυψη 21:8 για την Τελική Κρίση ως εξής:

«Αλλά για τους δειλούς και άπιστους και βδελυρούς και φονιάδες και πόρνους και μάγους και ειδωλολάτρες και για όλους τους ψεύτες, το μέρος τους θα είναι μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι: αυτό είναι ο θάνατος ο δεύτερος».

Όπως μας εξηγεί ο προφήτης Ησαϊας στο κεφ. 59 «οι ανομίες σας έβαλαν χωρίσματα ανάμεσα σε σας και στον Θεό σας, και οι αμαρτίες σας έκρυψαν το πρόσωπό [του] από σας, για να μη ακούει», και το αποτέλεσμα του ότι «απομακρυνθήκαμε από το να ακολουθούμε τον Θεό μας» είναι ότι «η κρίση στράφηκε πίσω, και η δικαιοσύνη στέκεται μακριά· επειδή, η αλήθεια έπεσε στον δρόμο, και η ευθύτητα δεν μπορεί να εισχωρήσει». Δηλαδή με άλλα λόγια, η τιμωρία είναι το αποτέλεσμα της δικής μας αμαρτίας που απομακρυνθήκαμε από τον Θεό, αλλά δεν είναι ο Θεός αυτός που μας τιμωρεί για τις αμαρτίες μας.]

Αν πράγματι φταίει ο Θεός που κάηκαν ζωντανά όλα αυτά τα αθώα παιδάκια, τότε σίγουρα θα ήταν ένας πολύ κακός και καταστροφέας Θεός που τιμωρεί αθώα παιδιά! Και αυτό ακριβώς θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε και αυτός που είναι ο πραγματικός υπεύθυνος για τις καταστροφές και τον θάνατο (όπως θα δούμε παρακάτω). Θέλει να νομίζουμε ότι φταίει ο Θεός για να Τον κατηγορούμε, να Τον μισούμε, και να Τον αποστρεφόμαστε.

Όμως ο αληθινός Θεός και Πατέρας του Ιησού Χριστού ΔΕΝ είναι ο καταστροφέας που θανατώνει αθώους. ΔΕΝ είναι ο Θεός που έκανε να καούν ζωντανά παιδάκια και μάλιστα μέσα στην αγκαλιά των γονιών τους που έβλεπαν ανήμποροι το φριχτό τέλος να πλησιάζει χωρίς να μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους...

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Αυτή ήταν εικόνα της κόλασης και ο Θεός ούτε κατοικεί στην κόλαση ούτε και επιθυμεί να πάει κανένας στην κόλαση! Γιαυτό και μας έδωσε το ΔΩΡΟ της Σωτηρίας μέσω του Υιού Του, ώστε να μας σώσει από την αιώνια τιμωρία στην κόλαση!
 Ώστε τέτοια νοοτροπία που θεωρεί ότι ήταν θέλημα Θεού να γίνει αυτή η φονική πυρκαγιά ΔΕΝ είναι σωστή και ΔΕΝ είναι σύμφωνη με την Αγία Γραφή.

Ο Θεός ΔΕΝ είναι ο Καταστροφέας! Είναι ο Αρχηγός της Ζωής!

Όποιος λέει ότι ήταν θέλημα Θεού να συμβούν αυτά τα πράγματα στην ουσία λέει ότι ο Θεός κατέστρεψε αυτή την όμορφη οικογένεια για να τους τιμωρήσει για τις αμαρτίες τους... εάν πιστεύεις τέτοιο τερατώδες ψέμα, θα κάνεις καλά να μετανοήσεις πολύ σοβαρά, επειδή όλοι θα κριθούμε με βάση τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα μας!

Κάποιος άλλος είναι ο Καταστροφέας, του οποίου το όνομα σημαίνει ακριβώς αυτό!                                       Είναι ο «Αβαδδών που στην Ελληνική έχει το όνομα Απολλύων»

Αποκάλυψη 9:1 Και σάλπισε ο πέμπτος άγγελος, και είδα ότι έπεσε ένα αστέρι από τον ουρανό στη γη, και του δόθηκε το κλειδί τού φρέατος της αβύσσου. 2 Και άνοιξε το φρέαρ τής αβύσσου· και ανέβηκε καπνός από το φρέαρ σαν καπνός από ένα μεγάλο καμίνι· και σκοτείνιασε ο ήλιος και ο αέρας από τον καπνό τού φρέατος.
3 Και από τον καπνό βγήκαν στη γη ακρίδες, και δόθηκε σ' αυτές εξουσία, όπως έχουν εξουσία οι σκορπιοί τής γης. 4 Και ειπώθηκε σ' αυτές να μη βλάψουν το χορτάρι τής γης ούτε κανένα χλωρό [είδος] ούτε κανένα δέντρο· παρά μονάχα τούς ανθρώπους, που δεν έχουν τη σφραγίδα τού Θεού επάνω στα μέτωπά τους.
5 Και δόθηκε σ' αυτές [η εντολή] να μη τους θανατώσουν, αλλά να βασανιστούν πέντε μήνες· και ο βασανισμός τους [ήταν] σαν τον βασανισμό τού σκορπιού, όταν χτυπήσει άνθρωπο. 6 Και κατά τις ημέρες εκείνες οι άνθρωποι θα ζητήσουν τον θάνατο, και δεν θα τον βρουν· και θα επιθυμήσουν να πεθάνουν, και ο θάνατος θα φεύγει απ' αυτούς. 7 Και οι μορφές των ακρίδων [ήσαν] όμοιες με άλογα ετοιμασμένα για πόλεμο· κι επάνω στα κεφάλια τους [ήσαν] σαν στεφάνια όμοια με χρυσάφι, και τα πρόσωπά τους [ήσαν] σαν πρόσωπα ανθρώπων. 8 Και είχαν τρίχες σαν τρίχες γυναικών, και τα δόντια τους ήσαν σαν [δόντια] λιονταριών. 9 Και είχαν θώρακες σαν θώρακες σιδερένιους· και η φωνή από τις φτερούγες τους [ήταν] σαν φωνή από άμαξες πολλών αλόγων, που έτρεχαν σε πόλεμο. 10 Και είχαν ουρές όμοιες με σκορπιούς, και στις ουρές τους υπήρχαν κεντριά· και η εξουσία τους [ήταν] να βλάψουν τους ανθρώπους [για] πέντε μήνες.

11 Και επικεφαλής τους είχαν βασιλιά, τον άγγελο της αβύσσου· που στην Εβραϊκή ονομάζεται Αβαδδών, και στην Ελληνική έχει το όνομα Απολλύων.

Είναι ένα κοινό λάθος ακόμη και στους πιστούς Χριστανούς που πιστεύουν στην Αγία Γραφή (αλλά δεν την μελετούν και έτσι δεν ξέρουν ότι αυτά που νομίζουν είναι λάθος), να θεωρούν ότι ο Θεός έχει την δύναμη και εξουσία να κάνει τα πάντα στη Γη, και στις ζωές όλων των ανθρώπων. Κι αν ήταν έτσι, τότε σίγουρα ο Θεός θα ήταν υπεύθυνος έμμεσα ή άμεσα για τα πάντα που συμβαίνουν στον κόσμο, για όλο το κακό, την πονηρία και την αδικία, για όλο τον θάνατο, τον πόνο και την δυστυχία.

Όμως η Αγία Γραφή ΔΕΝ είναι ΚΑΘΟΛΟΥ σύμφωνη με τέτοιου είδους πεποιθήσεις περί Θεού. Ο Ιωάννης  μας εξήγησε ότι ο κόσμος ΔΕΝ είναι κάτω από την κυριαρχία του Θεού, αλλά είναι κάτω από την κυριαρχία των δυνάμεων του Σκότους και του Θανάτου, λέγοντας:

Α’ Ιωάννου 5:19 ... ολόκληρος ο κόσμος είναι στην κυριαρχία τού πονηρού

Ο Θεός που δημιούργησε τα πάντα και συντηρεί τη γη και το σύμπαν, βλέπει τα πάντα, γνωρίζει τα πάντα και είναι πανταχού Παρών! Όμως, αν ήταν αλήθεια ότι ο Θεός έχει τα πάντα κάτω από τον δικό Του έλεγχο και διακυβέρνηση, τότε τα πάντα που συμβαίνουν στη Γη θα ήταν αποτέλεσμα των επιλογών του Θεού. Τότε δεν θα υπήρχε κανείς λόγος εμείς να μετανοήσουμε και να στραφούμε στον Θεό ώστε να σωθούμε από τις δυνάμεις της Καταστροφής, του Σκότους και του Θανάτου.

Ο Θεός μας καλεί να στραφούμε σε Αυτόν μέσω του δώρου της Σωτηρίας δια πίστεως στον Υιό Του που πέθανε για την άφεση των αμαρτιών, ώστε να ΣΩΘΟΥΜΕ από το Κακό, το Σκοτάδι, την Καταστροφή και τον Θάνατο που είναι στον κόσμο.

Αν ήταν αλήθεια ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο των πάντων που συμβαίνουν στον κόσμο, τότε δεν θα μας καλούσε να αποχωριστούμε από τον κόσμο ώστε να σωθούμε από αυτόν.
 

Ώστε λοιπόν όσοι νομίζουν ότι «ήταν θέλημα Θεού» να γίνουν αυτές οι φονικές καταστροφές, δεν ξέρει καθόλου μα καθόλου για ποιον «θεό» μιλά! Διότι πράγματι ήταν θέλημα κάποιου «θεού» να φέρει καταστροφή και φονικό, αλλά αυτός δεν είναι ο αληθινός Θεός και Πατέρας του Ιησού, αλλά είναι «ο θεός του κόσμου τούτου» (Β΄Κορινθίους 4:4).
 
Το Σκοτάδι, η Καταστροφή και ο Θάνατος είναι από τον Σατανά που έχει μεγάλη οργή ενάντια στους ανθρώπους, ιδιαίτερα καθώς ξέρει ότι το τέλος του πλησιάζει.

Αποκάλυψη 12:9 Και ρίχτηκε ο μεγάλος δράκοντας, το αρχαίο φίδι, που αποκαλείται ο διάβολος, και ο σατανάς, που πλανάει ολόκληρη την οικουμένη, ρίχτηκε στη γη· και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του...

12 ... Αλλοίμονο σ' αυτούς που κατοικούν στη γη και στη θάλασσα, επειδή ο διάβολος κατέβηκε σε σας έχοντας μεγάλον θυμό, δεδομένου ότι γνωρίζει πως έχει λίγο καιρό.
13 Και όταν ο δράκοντας είδε ότι ρίχτηκε στη γη, καταδίωξε τη γυναίκα, η οποία γέννησε το αρσενικό.

Είναι καλό να πιστεύουμε στον Θεό, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να καταλαβαίνουμε ποιός είναι ο Θεός και τι δεν είναι «θεός» έτσι όπως εμείς έχουμε πλάσει την θεότητα μέσα στην άγνοια των κοσμικών διανοημάτων μας, που οφείλεται στο ότι δεν γνωρίζουμε την Αλήθεια της Αγίας Γραφής.
 
Ναι, υπάρχει τιμωρία για την αμαρτία, αλλά ΔΕΝ είναι ο Θεός που καταστρέφει ανθρώπους για την αμαρτία τους, αλλά είναι «ο θεός τούτου του κόσμου» που είναι ο Αββαδών, ο Απολλύων!

Αντίθετα, ακριβώς επειδή υπάρχει τιμωρία για την αμαρτία, γι’ αυτό ο Θεός μας έστειλε τον μονογενή Του Υιό να πάρει επάνω Του την δική μας τιμωρία, ώστε εμείς να λάβουμε το δώρο της Σωτηρίας.

Το θέλημα του Θεού είναι ξεκάθαρο μέσα στην Αγία Γραφή όσον αφορά την τιμωρία της αμαρτίας: ο Θεός μας απλώνει το χέρι Του για να μας σώσει από την τιμωρία, όχι για να μας τιμωρήσει.  

 

 Η αληθινή ιστορία από τις καταστροφικές πυρκαγιές που ακολουθεί φανερώνει την αληθινή φύση του Θεού, και πως Αυτός θέλει να σώζει ανθρώπους από την καταστροφή. Αυτή είναι η μαρτυρία του Πολωνού Τάσου Χάχολεκ, που είναι κάτοικος Ραφήνας, και Ποιμένας μιας Πολωνικής εκκλησίας στο κέντρο της Αθήνας.

«Όταν η φωτιά πλησίασε στο σπίτι, η γυναίκα μου Σοφία ήταν επάνω στο μπαλκόνι και προσευχόταν, κι εγώ ήμουν έξω στο δρόμο μπροστά στη φωτιά, με σηκωμένα χέρια στον ουρανό και φώναζα ‘στο όνομα του Ιησού Χριστού φωτιά δεν περνάς’ και γλωσσολαλούσα.

[Σημ. δηλαδή ο Ποιμ. Τάσος προσευχόταν με «γλώσσες», που είναι ένα χάρισμα, ή, φανέρωση του Αγίου Πνεύματος, όπως φαίνεται ιδιαίτερα στην Α’ Κορινθίους κεφάλαια 12-14].

Ένας Άγγλος γείτονας μας με είδε τι έκανα και άρχισε να κάνει και αυτός τα ίδια. Μέσα σε δύο λεπτά ξαφνικά η φωτιά έχασε δύναμη, σα να μην υπήρχε οξυγόνο, και μέσα στα επόμενα δυο-τρία λεπτά έσβυσε.
[Σημ. ο Άγγλος γείτονας είναι και αυτός πιστός Χριστιανός].
 Επίσης, δεν κάηκε κανένα σπίτι που φροντίζω εγώ. Κάηκαν γύρω-γύρω όλα, και το σπίτι που φροντίζω εγώ ανέπαφο. Το ίδιο και παραπέρα, καμένα όλα, στη μέση ένα σπίτι ολόκληρο.
[Σημ. ο Τάσος είναι κηπουρός στο επάγγελμα].

Θαυμάζουν όλοι, μέχρι και η Πυροσβεστική ήρθε. Είναι σα να είχε γύρω-γύρω μια λαμαρίνα που προστάτευσε τα σπίτια αυτά. Έχουν ξεραθεί τα ξύλα, αλλά δεν κάηκε