Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2021

The Power of the Cross! (By Billy Graham) - Athens Filippino Church of G...

“The Power of the Cross”

 

When the Apostle Paul came to the great and intellectual Grecian city of Corinth, he said, “For the word of the Cross is foolishness to those who are perishing, but to us who are being saved it is the power of God. (19) For it is written, "I WILL DESTROY THE WISDOM OF THE WISE, AND THE CLEVERNESS OF THE CLEVER I WILL SET ASIDE." (20) Where is the wise man? Where is the scribe? Where is the debater of this age? Has not God made foolish the wisdom of the world? (21) For since in the wisdom of God the world through its wisdom did not come to know God, God was well-pleased through the foolishness of the message preached to save those who believe. (22) For indeed Jews ask for signs and Greeks search for wisdom; (23) but we preach Christ crucified, to Jews a stumbling block and to Gentiles foolishness, (24) but to those who are the called, both Jews and Greeks, Christ the power of God and the wisdom of God. (1 Corinthians 1:18-24)

“I determined not to know anything among you except Jesus Christ and Him crucified” (1 Corinthians 2:2).                                                        

When Paul described what his message was, he said, “We preach Christ crucified” (1 Corinthians 1:23).

To the people of Corinth, the preaching of the Cross was foolishness, nonsense. But Paul said, “The foolishness of God is wiser than men, and the weakness of God is stronger than men” (1 Corinthians 1:25). In that great intellectual center, the cross of Christ was a stumbling block to the children of Israel, and to the Gentiles, it was sheer idiocy.

This Gospel of Christ and Him crucified is still foolishness to millions who are perishing all over the world today. How few people recognize that the answer to all the world’s problems can be found at the foot of the Cross!

As we stand at the Cross today and gaze on a confused and frustrated world, God asks the question, “Where is the wise man? Where is the scholar? Where is the philosopher of this age? Has not God made foolish the wisdom of the world? For since in the wisdom of God the world through its wisdom did not know Him, God was pleased through the foolishness of what was preached to save those who believe” (1 Corinthians 1:20-21).

This acceptance of the "power of God" does not come from worldly wisdom.

That is, we did not go down to the library and check out some books, hang out at the coffee shop and talk to some philosophers, watch a little TV, see a current movie, read a popular weekly news magazine, and then come to the logical conclusion that Jesus Christ died for our sins. I’m not saying that the power of God cannot be present in some of those things, but I am saying that those things, in and of themselves, did not lead us to saving faith.

Remember!! - "The word of the Cross is foolishness to those who are perishing". The word of the cross is foolishness to those who are perishing, but the only way to be saved is to accept the message of the Cross!! Yet, how can we accept something that is clearly so foolish?

“We preach Christ crucified.” This is the focal point of the Gospel of Jesus Christ. It is a picture of blood flowing from Christ’s veins as He hung on the Cross. The message of shed blood is repugnant to many, and they turn from such a gory sight, feeling that their delicate sensibilities have been outraged. Many people will accept Christ’s character, but they reject His crucifixion.

The people of Corinth were blind to Christ crucified and what it meant. To them, His death in this manner was foolishness. The Greek word here is moria, which literally means “idiocy.” Out of this Greek word comes the word moron. This is how the Corinthians evaluated the crucifixion of Christ.

The idea of a world being saved by Christ crucified was indeed foolishness to those who were proud and boastful and who thought the wisdom of the world was vested in them. How different it is for those of us who, in simple faith, know Christ crucified. For us, the Cross is the power of God and the wisdom of God.

Christianity without the Word of the Cross is a testimony that the nations of the world are deeply religious but have not yet come to the point where they are willing to accept Christ and Him crucified. Thus, the people of the world stumble on blindly toward eventual judgment and destruction, not realizing that they are rejecting Christ and Him crucified, which is the only hope for salvation.

When we look at the cross, we see several things:

-1- First, in the Cross we see the clearest evidence of the world’s guilt.  

At the Cross of Christ, sin reached its climax. Its most terrible display took place at Calvary. It was never blacker nor more hideous. We see the human heart laid bare and its corruption fully exposed. The Scripture teaches that man’s heart is desperately wicked.

Many people have said that men and women have improved through the centuries and that if Christ came back today, He would not be crucified but would be given a grand and glorious reception.

Christ does come to us every day–in the form of Bibles that we do not read, in the form of churches that we do not attend, in the form of human need that we pass by. I am convinced that if Christ came back today, He would be crucified more quickly than He was 2,020 years ago. Sin never improves.

In the judgment hall of Pilate the cry was heard, “Crucify Him! Crucify Him!” The people had seen His miracles. They had heard His gracious words. They had seen how He relieved suffering humanity. Then why this rabble cry? Why this murderous spirit?

The answer is found deep in the human heart. Human nature has not changed, and as we stand and gaze at the Cross, we see clear evidence that mankind is basically wrong, and we hear the thunderous verdict of God Himself when He says, “All have sinned and fall short of the glory of God” (Romans 3:23).

Romans 5:12 says that "death passed upon all men, for all have sinned." Romans 6:23 tells us that "the wages of sin is death." And part of death is sickness, disease, and pain!

-2- Second, in the Cross, we see the strongest proof of God’s hatred of sin.

God has stated that the soul that sins shall die (Ezekiel 18:20) and that the wages of sin is death (Romans 6:23).

To gain a clear understanding of God’s attitude toward sin, we only have to consider the purpose of Christ’s death. The Scripture says, “Without shedding of blood there is no remission” (Hebrews 9:22). Here is a positive statement that there can be no forgiveness of sin unless our debt has been paid.

God will not tolerate sin. He condemns it and demands payment for it. God could not remain a righteous God and compromise with sin. His holiness and His justice demand the death penalty.

The tendency today is to feel that such a position on God’s part is too severe. So we find ourselves manufacturing another gospel. We may say that sin is not that bad–but God said it is very bad. So bad that He demands the death penalty. When we look at the Cross we see how drastically God deals with sin. The Scripture says, “For He made Him who knew no sin to be sin for us” (2 Corinthians 5:21).   

If God had to send His only Son to the cross in order to pay for sin, then sin must be dark indeed in the sight of God.

-3- Third, in the Cross, we see a glorious exhibition of God’s love.

We look out upon the world of nature, and in the provisions and plans made for our happiness, we discover a revelation of God’s love. Yet as wonderful as these things are in revealing divine love, nothing is comparable to the sacrifice of Calvary.

“For God so loved the world that He gave His only begotten Son, that whoever believes in Him should not perish but have everlasting life” (John 3:16).

Paul writes to the Roman Christians, “For when we were still without strength, in due time Christ died for the ungodly. For scarcely for a righteous man will one die, yet perhaps for a good man, someone would even dare to die. But God demonstrates His own love toward us, in that while we were still sinners, Christ died for us” (Romans 5:6-8).

-4- Fourth, in the Cross we see the way to victory.  

All of us have at times been defeated by Satan. We are held in bondage to sin and are controlled by the power of the devil. The Cross is the instrument by which God delivers us from the penalty of our sins and from the hand of Satan.

Jesus says in John 3:5-6 "Except a man be born of water and [of] the Spirit, he cannot enter into the kingdom of God. That which is born of the flesh is flesh, and that which is born of the Spirit is spirit."

God makes it plain that our carnal nature was dealt with at the cross so that in our standing in Christ this nature has no more power over us. We are told that our “old man was crucified with Him” (Romans 6:6) and that we do not need to serve sin any longer. The Scripture promises that sin shall no longer have dominion over us (Romans 6:14). “Who His own self bare our sins in His own body on the tree, that we being dead to sins, should live unto righteousness, by Whose stripes you were healed.” (1 Peter 2:24)

Thousands of Christians wrestle with temptation and sin. Satan uses jealousy, pride, gossip, gluttony, sex, and sinful appetites to control us. However, on the cross, there is the power to overcome these temptations and sins. I have proved on a thousand spiritual battlegrounds in my own soul that God is more than able through the cross of His Son to give us daily victory, until we can say with Paul, “I have been crucified with Christ; it is no longer I who live, but Christ lives in me; and the life which I now live in the flesh I live by faith in the Son of God, who loved me and gave Himself for me” (Galatians 2:20).

The Cross of Christ is not only the basis of our peace and hope–but it is the means of our eternal salvation. The goal of the Cross is not only a full and free pardon, but a changed life lived in fellowship with God. No wonder Paul said 2,020 years ago, “We preach Christ crucified.” The world needs this message today. This is the message of hope, peace, and brotherhood. This is what the world calls “foolishness” but what God has been pleased to call “wisdom.” What do you call it?


Κρατάς το Όνομα Μου, και δεν αρνήθηκες την πίστη Μου! (Αποκάλυψη 2:13)

Καρδιά Λατρείας! (Δοξολογία)

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021

ΕΓΩ ΘΑ ΚΑΝΩ ΝΕΟ ΠΡΑΓΜΑ! ΘΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ;

 


-1- ΤΩΡΑ ΘΑ ΑΝΑΤΕΙΛΛΕΙ

19 Δέστε, εγώ θα κάνω ένα νέo πράγμα τώρα θα ανατείλει δεν θα τo γνωρίσετε; Θα κάνω, σίγoυρα, έναν δρόμo μέσα στην έρημo,  πoταμoύς μέσα στην άνυδρη γη. (Ησαΐας 43:19)

-2- ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΕΑ ΤΟΝ ΠΙΟ ΠΙΣΤΟ ΦΙΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ;

16 Λέω, λοιπόν: Περπατάτε σύμφωνα με το Πνεύμα, και δεν θα εκπληρώνετε την επιθυμία τής σάρκας. 17 Επειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα αυτά, μάλιστα, αντιμάχονται το ένα προς το άλλο, ώστε εκείνα που θέλετε, να μη τα πράττετε. (Γαλάτες 5:16,17)

-3- ΕΧΕΙ ΜΕΓΙΣΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ!

18 Και όλοι εμείς, βλέποντας σαν μέσα σε κάτοπτρο τη δόξα τού Κυρίου, με ξεσκεπασμένο πρόσωπο, μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα, από δόξα σε δόξα, ακριβώς όπως από τον Κύριο, το Πνεύμα. (Β΄ Κορινθίους 3:18)

-4- ΑΦΗΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΣΕ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΟΥ!

8 Eγώ θα σε συνετίσω, και θα σε διδάξω τoν δρόμo, στον  οποίο πρέπει να περπατάς θα σε συμβoυλεύω επάνω σoυ θα είναι τo Μάτι Μoυ. (Ψαλμός 32:8)

-5- ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΓΕΛΑΜΕ, ΜΑΘΕ ΤΟ ΓΙΑΤΙ!

11 Ευφραίνεστε στoν Kύριo, δίκαιoι, και αγάλλεστε και αλαλάξτε όλoι εσείς oι ευθείς στην καρδιά. (Ψαλμός 32:11)

μη λυπάστε επειδή, η χαρά τού Kυρίου είναι η δύναμή σας. (Νεεμίας 8:10)

-6- ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!

27 Κι εσείς είστε σώμα τού Χριστού, και μέλη κατά μέρος.

28 Και άλλους μεν έβαλε ο Θεός μέσα στην εκκλησία, πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτες, τρίτον δασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα θεραπείας, βοήθειας, διακυβερνήσεις, γένη γλωσσών.

29 Μήπως όλοι είναι απόστολοι; Μήπως όλοι είναι προφήτες; Μήπως όλοι είναι δάσκαλοι; Μήπως όλοι κάνουν θαύματα;

30 Μήπως όλοι έχουν χαρίσματα θεραπειών; Μήπως όλοι μιλούν γλώσσες; Μήπως όλοι διερμηνεύουν;

31 Ζητάτε δε με ζήλο τα μεγαλύτερα χαρίσματα και επιπλέον σας δείχνω έναν δρόμο που σε υπερβολικό βαθμό υπερέχει.                (Α΄ Κορινθίους 12:27-31)

1 Αν μιλάω τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έγινα ένα κομμάτι χαλκός που βγάζει ήχους ή ένα κύμβαλο που ξεκουφαίνει.

2 Και αν έχω προφητεία, και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετατοπίζω βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτε.

3 Και αν διανείμω όλα τα υπάρχοντά μου, και αν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, αλλά δεν έχω αγάπη, τίποτε δεν ωφελούμαι.

4 Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί η αγάπη δεν φθονεί η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται,

5 δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό

6 δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια.

7 'Ολα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

8 Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ τα άλλα, όμως, είτε προφητείες είναι, θα καταργηθούν είτε γλώσσες, θα σταματήσουν είτε γνώση, θα καταργηθεί

9 επειδή, κατά μέρος γνωρίζουμε, και κατά μέρος προφητεύουμε

10 όταν, όμως, έρθει το τέλειο, τότε το κατά μέρος θα καταργηθεί.

11 'Οταν ήμουν νήπιος, μιλούσα ως νήπιος, σκεφτόμουν ως νήπιος, είχα κρίση ως νήπιος όταν, όμως, έγινα άνδρας, έβαλα κατά μέρος εκείνα που έχει το νήπιο.

12 Επειδή, τώρα βλέπουμε σαν μέσα από ένα θαμπό κάτοπτρο, με τρόπο αινιγματώδη, τότε όμως θα βλέπουμε πρόσωπο προς πρόσωπο τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε όμως θα γνωρίσω καθώς και γνωρίστηκα.

13 'Ωστε, τώρα, μένει πίστη, ελπίδα, αγάπη, αυτά τα τρία όμως, απ' αυτά, μεγαλύτερη είναι η αγάπη. (Α΄Κορινθίους 13ο κεφ.)

-7- ΔΙΑΛΕΞΕ ΤΗ ΖΩΗ

19 Eπικαλούμαι σήμερα σε σας μάρτυρες τον ουρανό και τη γη, ότι έβαλα μπροστά σας τη ζωή και τον θάνατο, την ευλογία και την κατάρα γι' αυτό, διαλέξτε τη ζωή, για να ζείτε, εσύ και το σπέρμα σου! (Δευτερονόμιο 30:19)

 

 

 

Κυριακή 22 Αυγούστου 2021

ΟΤΑΝ οι Χριστιανοί χρησιμοποιούμε την Αγία Γραφή για να την κάνουμε όπλο εναντίον των άλλων!


Το Πνεύμα του Θεού μού έδειξε δέκα  (10) τρόπους με τους οποίους οι Χριστιανοί μπορούμε να οπλίζουμε την Αγία Γραφή χρησιμοποιώντας τον Λόγο του Θεού ως ένα όπλο για να εξυψώσουμε τον εαυτό μας - ή να χειραγωγήσουμε τους άλλους ανθρώπους:

1.    Όταν οι άνδρες χρησιμοποιούμε τους Εφεσίους 5: 22-24 για να εξαναγκάσουμε την υποταγή από τις γυναίκες μας!

«22 Οι γυναίκες, υποτάσσεστε στους άνδρες σας, όπως στον Κύριο 23 επειδή, ο άνδρας είναι η κεφαλή τής γυναίκας, όπως και ο Χριστός είναι η κεφαλή τής εκκλησίας, κι αυτός είναι ο σωτήρας τού σώματος. 24 Αλλά, όπως η εκκλησία υποτάσσεται στον Χριστό, έτσι και οι γυναίκες να υποτάσσονται στους άνδρες τους, σε όλα.»

Η βιβλική υποταγή λειτουργεί και με τους δύο τρόπους. Μια γυναίκα θα είναι συνήθως πιο επιρρεπής στην υποταγή σε έναν σύζυγο, ο οποίος υποτάσσεται στον Κύριο Ιησού Χριστό και επιτρέπει στην αγάπη του Θεού να εκδηλωθεί στη ζωή του. Όταν οι σύζυγοι δεν αγαπούν τις γυναίκες τους όπως ο Χριστός αγαπά την εκκλησία, αυτό είναι κάτι που διαλύει τις περισσότερες γυναίκες. Ένας σύζυγος που απλώς παραθέτει αυτό το εδάφιο στη σύζυγό του χωρίς τις προϋποθέσεις της θυσιαστικής αγάπης σαν του Χριστού προς αυτήν, χρησιμοποιεί την Αγία Γραφή σαν όπλο για να επιβάλλει συνήθως το θέλημά του στη σύζυγό του!

2.    Όταν οι πνευματικοί ηγέτες χρησιμοποιούμε μία από τις πέντε Διακονίες ως τίτλο και εργαλείο για να απαιτήσουμε την υπακοή στο πρόσωπό μας από τους άλλους!

Όταν ένα άτομο ισχυρίζεται ότι είναι ποιμένας, ή απόστολος, ή προφήτης σύμφωνα με την Εφεσίους 4:11 «11 Κι αυτός έδωσε άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτες, άλλους δε ευαγγελιστές, άλλους δε ποιμένες και δασκάλους, 12 για την τελειοποίηση των αγίων, για το έργο τής διακονίας, για την οικοδομή τού σώματος του Χριστού 13 μέχρις ότου όλοι ανεξαίρετα να φτάσουμε στην ενότητα της πίστης, και της επίγνωσης του Υιού τού Θεού, σε τέλειον άνδρα, σε μέτρο ηλικίας τού πληρώματος του Χριστού»

και το χρησιμοποιεί ως εργαλείο του, για να κάνει άλλους πνευματικούς ηγέτες ή και τους ανθρώπους που υπηρετεί να υποταχθούν σε αυτόν, οπλίζει τη Γραφή, εναντίον των άλλων. Όταν ένας πάστορας χρησιμοποιεί τον τίτλο του για να απαιτήσει αυταρχική υπακοή, οπλίζει το κάλεσμά  του και τη Βίβλο εναντίον των προβάτων του Κυρίου.

3.    Όταν χρησιμοποιούμε τη Βίβλο για να κρίνουμε ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής και παραβλέπουμε πολλούς άλλους αμαρτωλούς τρόπους ζωής που δεν μας προσβάλλουν!

Τα Λόγια του Θεού στην Ρωμαίους 1: 24-32 «24 Γι' αυτό και ο Θεός τούς παρέδωσε σε ακαθαρσία, διαμέσου των επιθυμιών των καρδιών τους, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους αναμεταξύ τους. 25 Οι οποίοι αντικατέστησαν την αλήθεια τού Θεού με το ψέμα, και απέδωσαν σεβασμό και λάτρευσαν την κτίση, παρά Εκείνον που την έκτισε, ο Οποίος είναι άξιος ευλογίας στους αιώνες. Αμήν.

26 Γι' αυτό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε πάθη ατιμίας επειδή, και οι γυναίκες τους αντικατέστησαν τη φυσική χρήση με την αφύσικη 27 παρόμοια δε και οι άνδρες, αφήνοντας τη φυσική χρήση τής γυναίκας, άναψαν μέσα τους από την επιθυμία τους ο ένας προς τον άλλον, κάνοντας την ασχημοσύνη, αρσενικοί σε αρσενικούς, και απολαμβάνοντας στον εαυτό τους την πρέπουσα αντιμισθία τής πλάνης τους. 28 Και καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμο νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει  29 επειδή, είναι γεμάτοι από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία είναι γεμάτοι από φθόνο, φόνο, φιλονικία, δόλο, κακοήθεια 30 ψιθυριστές, κατάλαλοι, με μίσος για τον Θεό, υβριστές, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρέτες κακών, απειθείς στους γονείς, 31 χωρίς σύνεση, παραβάτες συμφωνιών, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, ανελεήμονες 32 οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού, ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα  είναι άξιοι θανάτου, όχι μονάχα τα πράττουν, αλλά και επιδοκιμάζουν με ευχαρίστηση εκείνους που τα πράττουν.»

τα έχουμε χρησιμοποιήσει για να επισημάνουμε τη σοβαρότητα ορισμένων σεξουαλικών αμαρτιών. Ωστόσο, μέσα στο πλαίσιο αυτό θα ΠΡΕΠΕΙ  να συμπεριληφθούν και άλλες αμαρτίες που αναφέρονται στο απόσπασμα του Λόγου που μόλις σαςδιάβασα. Οι άλλες αμαρτίες που αναφέρει ο Παύλος τις οποίες αγνοούν οι περισσότεροι Χριστιανοί είναι: η απληστία, η κακία, ο φθόνος, η διαμάχη, η απάτη, η κακία, τα κουτσομπολιά, ο συκοφάντης, η υπεροψία, η καυχησιολογία, η ανυπακοή στους γονείς και άλλα.

Όταν επισημαίνουμε μια αμαρτία ενώ αγνοούμε άλλες αμαρτίες στην Εκκλησία και στην Κοινωνία, κάνουμε όπλο την Αγία Γραφή εναντίον των άλλων, και τους πολεμάμε!

4.    Όταν περιθωριοποιούμε τους ανθρώπους λόγω των μη βιβλικών πολιτικών-κομματικών πεποιθήσεών τους.

Όταν επικρίνουμε τους ανθρώπους για το ποιον ψήφισαν στις εκλογές, χρησιμοποιούμε τη Βίβλο ως όπλο αντί για γέφυρα για να τους συμφιλιώσουμε. Φυσικά, δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να διαφωνήσουμε πολιτικά με ένα άτομο με πνεύμα ταπεινότητας. Δυστυχώς, τα τελευταία 20 χρόνια, είδαμε μια ανησυχητική αύξηση του αριθμού των Χριστιανών που ασχολούνται με λάθος τρόπο με την πολιτική, και με τα των κομμάτων, ρίχνοντας δηλητήριο στη δημόσια διαμάχη στα κοινωνικά μέσα. Αυτός δεν είναι ο τρόπος του Χριστού.

5.    Όταν κοιτάμε από ψηλά τους απίστους.

 Όταν έχουμε μια «πιο αγία από εσένα» στάση με τους απίστους και συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε καλύτεροι από αυτούς, χρησιμοποιούμε τη Βίβλο και την πίστη μας ως όπλο εναντίον τους.

6.    Όταν νομικά κρίνουμε άλλους Χριστιανούς που δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπά μας.

Όταν έχουμε κακή στάση απέναντι στους αδύναμους Χριστιανούς, αντί να προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε, οπλίζουμε την Αγία Γραφή εναντίον τους, κάνοντάς τους κακό!

Γαλάτες 6: 1-4. «1 ΑΔΕΛΦΟΙ, και αν ένας άνθρωπος, απερίσκεπτα, πέσει σε κάποιο παράπτωμα, εσείς οι πνευματικοί διορθώνετε αυτού τού είδους τον άνθρωπο, με πνεύμα πραότητας προσέχοντας στον εαυτό σου, μήπως κι εσύ πειραστείς. 2 Βαστάζετε ο ένας τα βάρη τού άλλου, και εκπληρώστε έτσι τον νόμο τού Χριστού.

3 Επειδή, αν κάποιος νομίζει ότι είναι κάτι, ενώ δεν είναι τίποτε, εξαπατάει τον εαυτό του.4 Αλλά, κάθε ένας ας εξετάζει το δικό του έργο, και τότε θα έχει καύχημα μονάχα στον εαυτό του και όχι στον άλλον.»

7.    Όταν χρησιμοποιούμε την Αγία Γραφή ως προσποίηση για να κάνουμε μη βιβλικά πράγματα.

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός επέπληξε τους θρησκευτικούς ηγέτες της εποχής Του επειδή έκαναν κατάχρηση – δηλαδή χρησιμοποιούσαν για το δικό τους όφελος - το Λόγο του Θεού και τις παραδόσεις τους, για να κάνουν τους ανθρώπους να τους υπηρετούν!

Μάρκος 7: 8-13 «8 Επειδή, ενώ αφήσατε την εντολή τού Θεού, κρατάτε την παράδοση των ανθρώπων, πλύσεις ξύλινων δοχείων και ποτηριών, και άλλα πολλά τέτοια παρόμοια κάνετε. 9 Και τους έλεγε: Ωραία αθετείτε την εντολή του Θεού, για να τηρείτε την παράδοσή σας. 10 Επειδή, ο Μωυσής είπε: ‘Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου’. Και: ‘'Οποιος κακολογεί τον πατέρα ή τη μητέρα, να θανατώνεται οπωσδήποτε’. 11 Εσείς, όμως, λέτε: Αν κάποιος άνθρωπος πει στον πατέρα ή στη μητέρα: Κορβάν,  δηλαδή, δώρο είναι, ό,τι αν επρόκειτο να ωφεληθείς από μένα, αυτό αρκεί 12 και δεν τον αφήνετε τίποτε να κάνει στον πατέρα του ή στη μητέρα του, 13 ακυρώνοντας τον λόγο τού Θεού εξαιτίας τής παράδοσής σας, που παραδώσατε και κάνετε πολλά τέτοια παρόμοια.»

Για παράδειγμα, μερικοί Χριστιανοί παραμελούν την οικογένειά τους με την δικαιολογία ότι βάζουν τη βασιλεία του Θεού πρώτη απ’ όλα και απ’ όλους!

Ματθαίος 6:33. «33 Αλλά, ζητάτε πρώτα τη βασιλεία τού Θεού, και τη δικαιοσύνη του και όλα αυτά θα σας προστεθούν.»

Ακόμα και ο διάβολος προσπάθησε να οπλίσει τη Βίβλο για να κάνει τον Ιησού να πηδήξει από την κορυφή του ναού!

Ματθαίος 4: 5-7. «5 Τότε, τον παραλαμβάνει ο διάβολος στην άγια πόλη, και τον στήνει στο πτερύγιο του ιερού, 6 και του λέει: ‘Αν είσαι Υιός τού Θεού, ρίξε κάτω τον εαυτό σου επειδή, είναι γραμμένο ότι: Θα προστάξει για σένα τούς αγγέλους του’, και ‘θα σε σηκώνουν επάνω στα χέρια τους, για να μη προσκόψεις το πόδι σου σε πέτρα’. 7 Και ο Ιησούς είπε σ' αυτόν: Είναι επίσης γραμμένο:  ‘Δεν θα πειράξεις τον Κύριο τον Θεό σου’.

Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε τη Βίβλο ως προσποίηση για να δικαιολογήσουμε την ανήθικη συμπεριφορά μας προς τους άλλους, στην πραγματικότητα χρησιμοποιούμε τη Βίβλο, ως όπλο εναντίον των άλλων!

8.    Όταν δεν λέμε την Αλήθεια με Αγάπη.

Τη Βιβλική πίστη πρέπει πάντα να την μεταδίδουμε με στάση αγάπης. Αν δεν το κάνουμε αυτό, δεν θα αρέσουμε στον Θεό, και δεν θα είναι αναποτελεσματικό στα μάτια του Θεού!

Γαλάτες 5: 6 «6 Επειδή, στον Ιησού Χριστό ούτε η περιτομή έχει κάποια ισχύ ούτε η ακροβυστία, αλλά η πίστη, που ενεργείται με αγάπη

Όταν το όποιο Βιβλικό δόγμα και αλήθεια εκτοξεύεται από το στόμα μας, όπως μιλάει ένα ρομπότ, δηλαδή μηχανικά, τότε και πάλι χρησιμοποιούμε τον Λόγο του Θεού απλώς για να αποδείξουμε ότι είμαστε σωστοί σε ένα δογματικό σημείο και ο αδελφός μας λάθος, ή για να κερδίσουμε ένα επιχείρημα, ικανοποιώντας ενδόμυχα την καλά κρυμμένη υπερηφάνεια κι εγωισμό μας! Όμως αν και μπορεί να φαίνεται, ή να νομίζουμε ότι ‘κερδίσαμε’ την μάχη, το πιο πιθανό είναι ότι χάσαμε την ψυχή του ανθρώπου, ή αποτύχαμε να τον οδηγήσουμε στην απλή Αλήθεια του Θεού, με Αγάπη και φρόνημα Χριστού!

9.    Όταν βλέπουμε τους ανθρώπους ως αντικείμενα, για να εκπληρώσουμε τη βιβλική μας αποστολή.

Όταν οι πνευματικοί ηγέτες δεν ενδιαφερόμαστε πραγματικά και ουσιαστικά για τους ανθρώπους στην εκκλησία αλλά τους χρησιμοποιούμε απλώς για να εκπληρώσουμε την αποστολή μας, είναι Αλήθεια ότι στην ουσία οπλίζουμε την Αγία Γραφή και την χρησιμοποιούμε εναντίον τους. Δυστυχώς οι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται με αυτόν τον τρόπο τελικά πληγώνονται από την εκκλησία. Και πολλές φορές αρκετοί από αυτούς απομακρύνονται από το ορατό Σώμα του Κυρίου! Κάποιοι από αυτούς είναι δυνατόν να αφήσουν – πράττοντας λανθασμένα – και τον ίδιο τον Θεό!

10. Όταν απαιτούμε τη βιβλική ηθική από τους άλλους, την οποία δεν τη ζούμε εμείς.

Όταν χρησιμοποιούμε τη Βίβλο ως ένα συγκεκριμένο πρότυπο (στην εκκλησία ή στο σπίτι) με το οποίο δεν είμαστε διατεθειμένοι να ζήσουμε, οπλίζουμε τη Βίβλο εναντίον των άλλων για να δικαιολογούμε το δικό μας δρόμο, της αυτοδικαίωσής μας!

ΣΗΜΕΡΑ λοιπόν μας προσκαλώ σε Μετάνοια κι Εξομολόγηση για αυτές τις ΑΣΤΟΧΙΕΣ μας – είτε σε προσωπικό επίπεδο, είτε σε οικογενειακό, είτε σε εκκλησιαστικό, είτε σε εθνικό…

Ας ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ

Κυριακή 15 Αυγούστου 2021

Παναγία - Μαρία, Η ευλογημένη μητέρα του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χ...

Κράτα με σφιχτά! (Δοξολογία)

Παναγία – Η Παρθένος Μαρία - η Ευλογημένη Μητέρα του Κυρίου μας ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

 Τι μας λέει η Παράδοση για αυτήν!

Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. Όταν δε ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου (η παράδοση λέει ότι ήταν ο Aρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν.

Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε, λοιπόν, και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαίων, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς. Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της.

Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση της. Mαζί δε με τους Aποστόλους ήλθε και ο Aρεοπαγίτης Διονύσιος, ο Άγιος Iερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Aπόστολος Tιμόθεος, και οι λοιποί θεόσοφοι Iεράρχες.

Όταν εκοιμήθη, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανή. Eπειδή, κατά θείαν οικονομίαν, ένας από τους Aποστόλους (ο Θωμάς όπως λέει η παράδοση) δεν ήταν παρών στην κηδεία της Θεομήτορος, ζήτησε να ανοιχτεί ο τάφος ώστε να προσκυνήσει και αυτός το Σώμα της Θεοτόκου.

Έτσι, μετά από τρεις ήμερες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και ανελήφθη στους ουρανούς.

https://www.saint.gr/771/saint.aspx

Τι μας λέει ο Λόγος του Θεού για αυτήν!

            -1- Η Παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει Γιό!

14 Γι' αυτό, o ίδιoς o Kύριoς θα σας δώσει ένα σημάδι Δέστε, η παρθένoς θα συλλάβει και θα γεννήσει γιo, και τo όνoμά τoυ θα απoκληθεί Eμμανoυήλ. (Ησαΐας 7:14)

          -2- Η εξαγγελία τής Γέννησης του Ιησού Χριστού


26 Και κατά τον έκτο μήνα, ο άγγελος Γαβριήλ στάλθηκε από τον Θεό στην πόλη τής Γαλιλαίας, που λέγεται Ναζαρέτ, 27 σε μια παρθένα κόρη, αρραβωνιασμένη με άνδρα που λεγόταν Ιωσήφ, από τον οίκο τού Δαβίδ και το όνομα της παρθένας ήταν Μαριάμ. 28 Και ο άγγελος, όταν μπήκε μέσα προς αυτήν, είπε: Χαίρε, χαριτωμένη ο Κύριος μαζί σου ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες. 29 Και εκείνη, βλέποντας, ταράχτηκε εξαιτίας τού λόγου του και σκεφτόταν ποιος τάχα να είναι αυτός ο χαιρετισμός. 30 Και  ο άγγελος της είπε: Μη φοβάσαι, Μαριάμ επειδή, βρήκες χάρη στον Θεό. 31 Και πρόσεξε, θα μείνεις έγγυος, και θα γεννήσεις έναν γιο και θα αποκαλέσεις το όνομά του ΙΗΣΟΥ. 32 Αυτός θα είναι μεγάλος, και θα ονομαστεί Υιός τού Υψίστου και ο Κύριος ο Θεός θα του δώσει τον θρόνο τού Δαβίδ τού πατέρα του 33 και θα βασιλεύσει επάνω στον οίκο τού Ιακώβ στους αιώνες, και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος. 34 Και η Μαριάμ είπε στον άγγελο: Πώς θα είναι αυτό, επειδή δεν γνωρίζω άνδρα; 35 Και ο άγγελος, απαντώντας, της είπε: Πνεύμα 'Αγιο θάρθει επάνω σου, και δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει  γι' αυτό και εκείνο που θα γεννηθεί από σένα θα είναι άγιο, θα ονομαστεί Υιός Θεού. 36 Και πρόσεξε, η Ελισάβετ η συγγενής σου, κι αυτή συνέλαβε έναν γιο στα γηρατειά της κι αυτός είναι ο έκτος μήνας, σ' αυτήν που αποκαλείται στείρα. 37 Επειδή, κανένα πράγμα δεν θα είναι αδύνατο στον Θεό. 38 Και η Μαριάμ είπε: Να! η δούλη τού Κυρίου ας γίνει σε μένα σύμφωνα με τον λόγο σου. Και ο άγγελος αναχώρησε απ' αυτή. (Λουκάς 1:26-38)

            -3- Η Ελισάβετ δέχεται την επίσκεψη της Μαριάμ

39 Και αφού η Μαριάμ σηκώθηκε κατά τις ημέρες αυτές, πήγε με βιασύνη στην ορεινή περιοχή, σε μια πόλη τού Ιούδα 40 και μπήκε μέσα στο σπίτι τού Ζαχαρία, και χαιρέτησε την Ελισάβετ. 41 Και καθώς η Ελισάβετ άκουσε τον χαιρετισμό τής Μαρίας, το βρέφος σκίρτησε μέσα στην κοιλιά της και η Ελισάβετ έγινε πλήρης με 'Αγιο Πνεύμα, 42 και αναφώνησε με δυνατή φωνή, και είπε: Ευλογημένη εσύ ανάμεσα στις γυναίκες, και ευλογημένος ο καρπός τής κοιλιάς σου. 43 Και από πού σε μένα τούτο, να’ ρθει η μητέρα τού Κυρίου μου σε μένα; 44 Επειδή, δες, καθώς η φωνή τού χαιρετισμού σου ήρθε στα αυτιά μου, το βρέφος μέσα στην κοιλιά μου σκίρτησε με αγαλλίαση. 45 Και μακάρια είναι αυτή που πίστεψε επειδή, θα γίνει η εκπλήρωση όσων ειπώθηκαν σ' αυτήν από τον Κύριο. 46 Και η Μαριάμ είπε: Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο, 47 και το πνεύμα μου αγαλλίασε στον Θεό τον σωτήρα μου 48 για τον λόγο ότι, επέβλεψε επάνω στην ταπείνωση της δούλης του επειδή, δες, από τώρα θα με μακαρίζουν όλες οι γενεές 49 επειδή, έκανε σε μένα μεγαλεία ο Δυνατός, και άγιο είναι το όνομά του 50 και το έλεός του είναι σε γενεές γενεών επάνω σ' εκείνους που τον φοβούνται. 51 Ενέργησε με κραταιό τρόπο διαμέσου τού βραχίονά του διασκόρπισε τους υπερήφανους στα διανοήματα της καρδιάς τους. 52 Γκρέμισε δυνάστες από θρόνους, και ύψωσε τους ταπεινούς. 53 Εκείνους που πεινούσαν, τους γέμισε με αγαθά, κι εκείνους που πλούτιζαν, τους εξαπέστειλε αδειανούς. 54 Βοήθησε τον Ισραήλ τον δούλο του, καθώς θυμήθηκε το έλεός του, 55 όπως μίλησε στους πατέρες μας, στον Αβραάμ, και στο σπέρμα του, στον αιώνα. 56 Και η Μαριάμ έμεινε μαζί της περίπου τρεις μήνες και γύρισε στο σπίτι της. (Λουκάς 1:39-56)

            -4- Η Γέννηση του Ιησού Χριστού

18 ΚΑΙ η γέννηση του Ιησού Χριστού ήταν ως εξής: Αφού η μητέρα του Μαρία αρραβωνιάστηκε με τον Ιωσήφ, πριν βρεθούν μαζί, βρέθηκε έγκυος, από το 'Αγιο Πνεύμα. 19 Και ο άνδρας της, ο Ιωσήφ, επειδή ήταν δίκαιος, και μη θέλοντας να την εκθέσει δημόσια, θέλησε να τη διώξει κρυφά. 20 Και ενώ αυτός τα συλλογίστηκε αυτά, ξάφνου, ένας άγγελος του Κυρίου, παρουσιάστηκε σ' αυτόν σε όνειρο, λέγοντας: Ιωσήφ, γιε τού Δαβίδ, μη φοβηθείς να παραλάβεις τη Μαριάμ, τη γυναίκα σου επειδή, αυτό που γεννήθηκε μέσα της είναι από το 'Αγιο Πνεύμα 21 και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιησού επειδή, αυτός θα σώσει τον λαό του από τις αμαρτίες τους. 22 Και όλο αυτό έγινε για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε από τον Κύριο διαμέσου τού προφήτη, που έλεγε: 23 ‘Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει, και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσουν το όνομά του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ’, που ερμηνευόμενο σημαίνει: Μαζί μας είναι ο Θεός. 24  Και όταν ο Ιωσήφ σηκώθηκε από τον ύπνο, έκανε όπως τον πρόσταξε ο άγγελος του Κυρίου και πήρε τη γυναίκα του. 25 Και δεν τη γνώριζε, μέχρις ότου γέννησε τον πρωτότοκο γιο της και αποκάλεσε το όνομά του ΙΗΣΟΥ. (Ματθαίος 1:18-25)

          -5- Ό,τι σας λέει κάνετε!

1 ΚΑΙ την τρίτη ημέρα έγινε γάμος στην Κανά τής Γαλιλαίας και εκεί ήταν η μητέρα τού Ιησού. 2 Προσκλήθηκε, μάλιστα,  στον γάμο και ο Ιησούς και οι μαθητές του. 3 Και επειδή έλειψε το κρασί, η μητέρα τού Ιησού λέει σ' αυτόν: Δεν έχουν κρασί. 4 Ο Ιησούς λέει σ' αυτή: Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα σε μένα και σε σένα, γυναίκα; Δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου. 5 Η μητέρα του λέει στους υπηρέτες: Κάντε ό,τι σας λέει. (Ιωάννης 1:1-5)


            -6- Περίεργος ορισμός των πραγματικών συγγενών του ΙΗΣΟΥ από τον ίδιο!

 31 'Ερχονται, λοιπόν, οι αδελφοί και η μητέρα του, και αφού στάθηκαν έξω, έστειλαν σ' αυτόν κάποιους και τον φώναζαν 32 και ένα πλήθος καθόταν ολόγυρά του και του είπαν: Δες, η μητέρα σου και οι αδελφοί σου έξω σε ζητούν. 33 Και τους απάντησε, λέγοντας: Ποια είναι η μητέρα μου ή οι αδελφοί μου; 34 Και κοιτάζοντας ολόγυρα στους καθισμένους γύρω του, λέει: Δέστε! η μητέρα μου και οι αδελφοί μου 35 επειδή, όποιος κάνει το θέλημα του Θεού, αυτός είναι αδελφός μου, και αδελφή μου, και μητέρα μου. (Μάρκος 3:31-35)

          -7- Ο Κύριός μας ΙΗΣΟΥΣ πεθαίνοντας φροντίζει από τον Σταυρό για την αγαπημένη Του μητέρα!

25 Και κοντά στον σταυρό τού Ιησού στέκονταν η μητέρα του, και η αδελφή τής μητέρας του, η Μαρία, η γυναίκα τού Κλωπά, και η Μαρία η Μαγδαληνή. 26 Ο Ιησούς, λοιπόν, καθώς είδε τη μητέρα του και τον μαθητή, που αγαπούσε, να στέκεται δίπλα, λέει στη μητέρα του: Γυναίκα, να! ο γιος σου. 27 'Επειτα, λέει στον μαθητή: Να! η μητέρα σου. Και από την ώρα εκείνη ο μαθητής την πήρε στο σπίτι του. (Ιωάννης 19:25-27)

            -8- Η Μαριάμ προσκαρτερούσε στην Προσευχή με τα άλλα αδέλφια!

14 'Ολοι αυτοί προσκαρτερούσαν με μια ψυχή στην προσευχή και τη δέηση, μαζί με τις γυναίκες και τη Μαρία, τη μητέρα τού Ιησού, και μαζί με τους αδελφούς του. (Πράξεις1:14)