Γιατί Θεέ;

Πολλοί αποδίδουν τις φυσικές καταστροφές και τον θάνατο στην οργή του Θεού, αλλά είναι αυτό σωστό σύμφωνα με την Αγία Γραφή;

Είναι αυτό το μήνυμα του Χριστιανισμού;
Πως μας εξηγεί η Αγία Γραφή την οργή του Θεού;

                                                                    

 
Η γενική και ευρεία έννοια του «θεού» σε αυτό τον κόσμο συνδέεται με τιμωρία που φανερώνεται μέσα από καταστροφή και θάνατο. Όμως η συγκεκριμένη έννοια του Θεού σαν Πατέρα που φανέρωσε ο Ιησούς Χριστός μας φέρνει το μήνυμα της Αγάπης του Θεού που δίνει άφεση αμαρτιών, φέρνει αποκατάσταση, και εμπνέει ελπίδα για ζωή.

Είναι αλήθεια ότι η αμαρτία μας χωρίζει από τον Θεό, αλλά σύμφωνα με την Αγία Γραφή ΔΕΝ είναι αλήθεια ότι ο Θεός μας τιμωρεί για τις αμαρτίες μας, και μάλιστα τόσο σκληρά όσο μέσα από φονικές φυσικές καταστροφές. Σε αυτό το άρθρο θα μάθουμε τι μας διδάσκει η Αγία Γραφή για αυτό το ευαίσθητο θέμα.

Στο τέλος του άρθρου: αληθινή ιστορία πως σταμάτησε η φωτιά και δεν κατέστρεψε τα σπίτια ανθρώπων που διέταξαν τις φλόγες να σταματήσουν στο όνομα του Ιησού.

Τα νέα μιλούν για την 2^η πιο φονική πυρκαγιά του 21^ου αιώνα στον κόσμο, και την χειρότερη στην Ευρώπη μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πιο πρόσφατος επίσημος αριθμός των νεκρών στις 28 Ιουλίου είναι 88 ενώ παραμένουν ακόμη αρκετοί αγνοούμενοι.

Εκατοντάδες αυτοκίνητα κάηκαν στις φλόγες και ανεπίσημες αναφορές μιλούν για 3000 καμένα σπίτια. Όμως επιπλέον σε αυτά τα θλιβερά νούμερα, αυτό που έκανε αυτή την καταστροφή ακόμη πιο τρομερή στις συνειδήσεις των ανθρώπων είναι το γεγονός ότι χάθηκαν γνωστοί άνθρωποι, ή κάηκαν τα σπίτια γνωστών προσώπων.

Ακόμη χειρότερος ήταν ο πόνος που προκάλεσαν οι ειδήσεις των παιδιών που βρέθηκαν απανθρακωμένα στην αγκαλιά των δικών τους. Μερικές από τις ειδήσεις παιδιών που κάηκαν ζωντανά έφεραν μεγαλύτερο πόνο από τον θάνατο τόσων αθώων ανθρώπων που παγιδεύτηκαν ολόγυρα από τις φωτιές και δεν μπορούσαν να ξεφύγουν... ήταν όλα τόσο τραγικά...

Τα αναμενόμενα συναισθήματα θλίψης και θυμού μας φέρνουν απευθείας στην ερώτηση που απαιτεί απάντηση: ΓΙΑΤΙ! Για κάποιους είναι ένα απλό «γιατί», αλλά για πολλούς είναι «Γιατί Θεέ;», ή, για να το πούμε με περισσότερα λόγια...

«Θεέ, γιατί μου το έκανες αυτό;»

Οι άθεοι δεν μπορούν να κατηγορήσουν τον Θεό που ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει, αν και υπάρχουν και τέτοιοι άθεοι που παρόλα αυτά κατηγορούν τον Θεό για τα πάντα... Κι έτσι δεν τους μένει παρά να κατηγορήσουν μόνον την Κυβέρνηση. Όμως οι περισσότεροι που πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός του αναθέτουν την πλήρη ευθύνη για όλες τις φυσικές καταστροφές και τους θανάτους.

Ακόμη κι αν δεν το εκφράζουν σαν κατηγορία, εντούτοις λένε «ήταν θέλημα Θεού», που έχει το ίδιο αποτέλεσμα, αναθέτουν δηλαδή την ευθύνη στον Θεό ούτως ή άλλως, οπότε όποιος πονά και υποφέρει αυτομάτως θεωρεί ότι ο Θεός φταίει για τον πόνο του.

Όμως δεν είναι μόνον άθεοι και το ευρύ κοινό που κατηγορούν τον Θεό για τέτοιες καταστροφές και θανάτους. Ως επί το πλείστον ακόμη και οι πιστοί Χριστιανοί πιστεύουν ότι η αμαρτία των ανθρώπων τιμωρείται με τέτοιους αυστηρούς και οδυνηρούς τρόπους, θεωρώντας ότι αυτή είναι η φανέρωση της οργής του Θεού. Όμως άραγε συμφωνεί η Αγία Γραφή με αυτή την νοοτροπία;

Λουκάς 13:1 ΚΑΤΑ τον καιρό εκείνο ήρθαν μερικοί αναγγέλλοντας σ' αυτόν για τους Γαλιλαίους, το αίμα των οποίων ο Πιλάτος ανέμιξε με τις θυσίες τους. 2 Και ο Ιησούς, απαντώντας, είπε σ' αυτούς: Νομίζετε ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι ήσαν αμαρτωλοί περισσότερο από όλους τούς Γαλιλαίους, επειδή έπαθαν τέτοια πράγματα; 3 Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε. 4 Ή, εκείνοι οι 18, επάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος στον Σιλωάμ, και τους θανάτωσε, νομίζετε ότι αυτοί ήσαν περισσότερο αμαρτωλοί από όλους τούς ανθρώπους, που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ; 5
 

Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.
 

Λουκάς 9:53 Και δεν τον δέχθηκαν, επειδή φαινόταν ότι πορεύεται στην Ιερουσαλήμ. 54 Και οι μαθητές του, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, βλέποντας είπαν: Κύριε, θέλεις να πούμε να κατέβει φωτιά από τον ουρανό, και να τους αφανίσει, όπως έκανε και ο Ηλίας; 55 Και αφού στράφηκε, τους επέπληξε, και είπε: Δεν ξέρετε τίνος πνεύματος είστε εσείς· 56 επειδή, ο Υιός τού ανθρώπου δεν ήρθε για να απολέσει ψυχές ανθρώπων, αλλά για να σώσει. Και πήγαν σε μια άλλη κωμόπολη.

Ο Υιός τού ανθρώπου δεν ήρθε για να απολέσει ψυχές ανθρώπων, αλλά για να σώσει

Υπάρχουν επιπλέον παραπομπές στην Αγία Γραφή που συμμαρτυρούν με τις παραπάνω, τις οποίες διάλεξα για να μπορέσουμε να δούμε ότι σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού Χριστού
 

• Δεν είναι σωστό να συνδέουμε τις καταστροφές με τις αμαρτίες των ανθρώπων, και,
• Δεν είναι αλήθεια ότι ο οργή του Θεού φέρνει φωτιά που τιμωρεί τους αμαρτωλούς.

Όσοι δεν γνωρίζουν τον Θεό της Αγίας Γραφής και Πατέρα του Ιησού Χριστού έχουν επηρεαστεί από την κοσμική έννοια περί «θεού» που προέρχεται από την ειδωλολατρική φιγούρα του «Δία» με τους κεραυνούς που ρίχνει τον κεραυνό του για να σε σκοτώσει όταν δεν είναι ευχαριστημένος μαζί σου. Έχοντας λοιπόν άγνοια για το ποιός είναι ο αληθινός Θεός, προβάλουν την εικόνα του τιμωρού «θεού» που κατακεραυνώνει τους ανθρώπους για να τιμωρήσει την αμαρτία.

Από την άλλη όμως, ενώ η Αγία Γραφή μας μιλά για «οργή Θεού», άραγε τι μας διδάσκει για το θέμα; Υπάρχουν άραγε παραπομπές στην Αγία Γραφή που μας ωθούν να πιστεύουμε ότι η οργή του Θεού σκοτώνει ανθρώπους μέσα από καταστροφές και τιμωρεί τους ανθρώπους για τις αμαρτίες τους μέσα από τον πόνο και την θλίψη που προκαλούν τέτοια φυσικά φαινόμενα; Ας μάθουμε τι λέει:

Κολοσσαείς 3:4 Όταν ο Χριστός, η ζωή μας, φανερωθεί, τότε κι εσείς θα φανερωθείτε μαζί του μέσα σε δόξα. 5 Νεκρώσετε, λοιπόν, τα μέλη σας που [είναι] επάνω στη γη: Πορνεία, ακαθαρσία, πάθος, κακή επιθυμία, και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρεία· 6 για τα οποία έρχεται η οργή τού Θεού επάνω στους γιους τής απείθειας·

Σε αυτή την παραπομπή ο Απ. Παύλος αναφέρεται στην οργή του Θεού που έρχεται «επάνω στους γιους τής απείθειας» σε σχέση με την Δευτέρα Παρουσία του Ιησού.

Ώστε στη διδασκαλία του Παύλου η οργή του Θεού ταυτίζεται με την Ημέρα της Κρίσης στο τέλος του κόσμου. Η ίδια πνευματική αρχή φαίνεται και στα επόμενα εδάφια.

Η οργή του Θεού αφορά την Ημέρα της Κρίσης.

Ρωμαίους 2:1 ΓΙ' ΑΥΤΟ, είσαι αναπολόγητος, ω άνθρωπε, οποιοσδήποτε [και αν είσαι εσύ] που κρίνεις· επειδή, σε ό,τι κρίνεις τον άλλον, κατακρίνεις τον εαυτό σου· για τον λόγο ότι, τα ίδια κάνεις εσύ που κρίνεις. 2 Ξέρουμε, μάλιστα, ότι η κρίση τού Θεού είναι σύμφωνη με την αλήθεια, ενάντια σ' εκείνους που κάνουν αυτού τού είδους τα πράγματα. 3 Και νομίζεις τούτο, ω άνθρωπε, εσύ που κρίνεις αυτούς που κάνουν αυτού τού είδους τα πράγματα, και ο οποίος τα κάνεις, ότι θα ξεφύγεις την κρίση τού Θεού; 4 Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια;
5 Εξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού, 6 ο οποίος θα αποδώσει σε κάθε έναν σύμφωνα με τα έργα του· 7 σ' εκείνους μεν που, με υπομονή αγαθού έργου, ζητούν δόξα και τιμή και αφθαρσία, αιώνια ζωή·
8 στους δε φιλόνικους, και οι οποίοι απειθούν μεν στην αλήθεια, όμως πείθονται στην αδικία, θα είναι θυμός και οργή, 9 θλίψη και στενοχώρια σε κάθε ψυχή ανθρώπου που εργάζεται το κακό, και Ιουδαίου, πρώτα, και Έλληνα· 10 δόξα, όμως, και τιμή και ειρήνη σε κάθε εργαζόμενον το αγαθό, και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον Έλληνα. 11 Δεν υπάρχει, βέβαια, προσωποληψία από μέρους τού Θεού· 12 επειδή, όσοι αμάρτησαν χωρίς τον νόμο, θα απολεσθούν και χωρίς τον νόμο· και όσοι αμάρτησαν κάτω από τον νόμο, θα κριθούν με τον νόμο

Στο προηγούμενο κεφάλαιο της ίδιας προς Ρωμαίους Επιστολής, ο Απ. Παύλος μιλά για την φανέρωση της οργής του Θεού ΟΧΙ μέσα από τιμωρία, αλλά στο ότι παραδίδει τους ανθρώπους στις δικές τους επιλογές!

Ρωμαίους 1:18 Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με [μέσα] αδικίας. … 24 Γι' αυτό και ο Θεός τούς παρέδωσε σε ακαθαρσία, διαμέσου των επιθυμιών των καρδιών τους, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους αναμεταξύ τους.

Το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο συμμαρτυρεί με αυτή την έννοια ότι δηλαδή η οργή του Θεού δεν φέρνει καταστροφική τιμωρία στους ανθρώπους, αλλά ότι είναι κάτι που παραμένει επάνω σε όσους έχουν απορρίψει το δώρο της Σωτηρίας μέσω του Υιού Του.

Ιωάννου 3:35 Ο Πατέρας αγαπάει τον Υιό, και όλα τα έδωσε στο χέρι του. 36 Όποιος πιστεύει στον Υιό, έχει αιώνια ζωή· όποιος, όμως, απειθεί στον Υιό, δεν θα δει ζωή, αλλά η οργή τού Θεού μένει επάνω του.

Βλέπουμε λοιπόν πως ο Ιωάννης διδάσκει ότι η οργή του Θεού θα φανερωθεί μέσα από το ότι δεν θα λάβουν αιώνια ζωή οι άνθρωποι που δεν δέχτηκαν το δώρο του Θεού για σωτηρία χάρη στον Ιησού Χριστό.

Με άλλα λόγια, η οργή του Θεού ΔΕΝ είναι ενέργεια και πράξεις τιμωρίας, αλλά είναι στο ότι οι άνθρωποι που αρνήθηκαν την προσφορά του Θεού για αιώνια ζωή, δεν θα έχουν μερίδιο στην σωτηρία.

Η Αγία Γραφή ΔΕΝ λέει πουθενά ότι ο Θεός τιμωρεί την αμαρτία των ανθρώπων ενόσω ζουν σε αυτό τον κόσμο, αλλά ότι όσοι δεν πιστεύουν στον Υιό του Θεού δεν θα λάβουν το δώρο της σωτηρίας στην αιωνιότητα. « Και αν κάποιος δε βρέθηκε στη βίβλο της ζωής γραμμένος, ρίχτηκε στη λίμνη της φωτιάς.» (Αποκάλυψη 20:15)

 Αφού λοιπόν βλέπουμε ότι η Αγία Γραφή δείχνει ότι ΔΕΝ είναι ο Θεός που φέρνει την καταστροφή και τον θάνατο, τότε ποιος είναι;

Ίσως ακόμη και μόνον η διατύπωση αυτής της ερώτησης είναι αρκετή για να μας βοηθήσει να αναθεωρήσουμε την λάθος νοοτροπία που έχουμε ότι δήθεν ο Θεός τιμωρεί τους ανθρώπους για την αμαρτία τους, και μάλιστα τόσο αυστηρά και τρομακτικά όσο είδαμε στις πρόσφατες φονικές πυρκαγιές.
 
[Διευκρινιστική Σημείωση: είναι αλήθεια ότι υπάρχει τιμωρία στην αμαρτία, και ότι η αμαρτία οδηγεί στον θάνατο. Αυτός είναι ένας θάνατος αρχικά σαν πνευματική κατάσταση και στη συνέχεια σαν αιώνια θέση αποχωρισμού από τον Θεό. Όμως αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι ο Θεός κυριολεκτικά τιμωρεί τους ανθρώπους για την αμαρτία τους, στην επίγεια ζωή τους.

Ο Λόγος του Θεού μιλάει στην Αποκάλυψη 21:8 για την Τελική Κρίση ως εξής:

«Αλλά για τους δειλούς και άπιστους και βδελυρούς και φονιάδες και πόρνους και μάγους και ειδωλολάτρες και για όλους τους ψεύτες, το μέρος τους θα είναι μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι: αυτό είναι ο θάνατος ο δεύτερος».

Όπως μας εξηγεί ο προφήτης Ησαϊας στο κεφ. 59 «οι ανομίες σας έβαλαν χωρίσματα ανάμεσα σε σας και στον Θεό σας, και οι αμαρτίες σας έκρυψαν το πρόσωπό [του] από σας, για να μη ακούει», και το αποτέλεσμα του ότι «απομακρυνθήκαμε από το να ακολουθούμε τον Θεό μας» είναι ότι «η κρίση στράφηκε πίσω, και η δικαιοσύνη στέκεται μακριά· επειδή, η αλήθεια έπεσε στον δρόμο, και η ευθύτητα δεν μπορεί να εισχωρήσει». Δηλαδή με άλλα λόγια, η τιμωρία είναι το αποτέλεσμα της δικής μας αμαρτίας που απομακρυνθήκαμε από τον Θεό, αλλά δεν είναι ο Θεός αυτός που μας τιμωρεί για τις αμαρτίες μας.]

Αν πράγματι φταίει ο Θεός που κάηκαν ζωντανά όλα αυτά τα αθώα παιδάκια, τότε σίγουρα θα ήταν ένας πολύ κακός και καταστροφέας Θεός που τιμωρεί αθώα παιδιά! Και αυτό ακριβώς θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε και αυτός που είναι ο πραγματικός υπεύθυνος για τις καταστροφές και τον θάνατο (όπως θα δούμε παρακάτω). Θέλει να νομίζουμε ότι φταίει ο Θεός για να Τον κατηγορούμε, να Τον μισούμε, και να Τον αποστρεφόμαστε.

Όμως ο αληθινός Θεός και Πατέρας του Ιησού Χριστού ΔΕΝ είναι ο καταστροφέας που θανατώνει αθώους. ΔΕΝ είναι ο Θεός που έκανε να καούν ζωντανά παιδάκια και μάλιστα μέσα στην αγκαλιά των γονιών τους που έβλεπαν ανήμποροι το φριχτό τέλος να πλησιάζει χωρίς να μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους...

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Αυτή ήταν εικόνα της κόλασης και ο Θεός ούτε κατοικεί στην κόλαση ούτε και επιθυμεί να πάει κανένας στην κόλαση! Γιαυτό και μας έδωσε το ΔΩΡΟ της Σωτηρίας μέσω του Υιού Του, ώστε να μας σώσει από την αιώνια τιμωρία στην κόλαση!
 Ώστε τέτοια νοοτροπία που θεωρεί ότι ήταν θέλημα Θεού να γίνει αυτή η φονική πυρκαγιά ΔΕΝ είναι σωστή και ΔΕΝ είναι σύμφωνη με την Αγία Γραφή.

Ο Θεός ΔΕΝ είναι ο Καταστροφέας! Είναι ο Αρχηγός της Ζωής!

Όποιος λέει ότι ήταν θέλημα Θεού να συμβούν αυτά τα πράγματα στην ουσία λέει ότι ο Θεός κατέστρεψε αυτή την όμορφη οικογένεια για να τους τιμωρήσει για τις αμαρτίες τους... εάν πιστεύεις τέτοιο τερατώδες ψέμα, θα κάνεις καλά να μετανοήσεις πολύ σοβαρά, επειδή όλοι θα κριθούμε με βάση τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα μας!

Κάποιος άλλος είναι ο Καταστροφέας, του οποίου το όνομα σημαίνει ακριβώς αυτό!                                       Είναι ο «Αβαδδών που στην Ελληνική έχει το όνομα Απολλύων»

Αποκάλυψη 9:1 Και σάλπισε ο πέμπτος άγγελος, και είδα ότι έπεσε ένα αστέρι από τον ουρανό στη γη, και του δόθηκε το κλειδί τού φρέατος της αβύσσου. 2 Και άνοιξε το φρέαρ τής αβύσσου· και ανέβηκε καπνός από το φρέαρ σαν καπνός από ένα μεγάλο καμίνι· και σκοτείνιασε ο ήλιος και ο αέρας από τον καπνό τού φρέατος.
3 Και από τον καπνό βγήκαν στη γη ακρίδες, και δόθηκε σ' αυτές εξουσία, όπως έχουν εξουσία οι σκορπιοί τής γης. 4 Και ειπώθηκε σ' αυτές να μη βλάψουν το χορτάρι τής γης ούτε κανένα χλωρό [είδος] ούτε κανένα δέντρο· παρά μονάχα τούς ανθρώπους, που δεν έχουν τη σφραγίδα τού Θεού επάνω στα μέτωπά τους.
5 Και δόθηκε σ' αυτές [η εντολή] να μη τους θανατώσουν, αλλά να βασανιστούν πέντε μήνες· και ο βασανισμός τους [ήταν] σαν τον βασανισμό τού σκορπιού, όταν χτυπήσει άνθρωπο. 6 Και κατά τις ημέρες εκείνες οι άνθρωποι θα ζητήσουν τον θάνατο, και δεν θα τον βρουν· και θα επιθυμήσουν να πεθάνουν, και ο θάνατος θα φεύγει απ' αυτούς. 7 Και οι μορφές των ακρίδων [ήσαν] όμοιες με άλογα ετοιμασμένα για πόλεμο· κι επάνω στα κεφάλια τους [ήσαν] σαν στεφάνια όμοια με χρυσάφι, και τα πρόσωπά τους [ήσαν] σαν πρόσωπα ανθρώπων. 8 Και είχαν τρίχες σαν τρίχες γυναικών, και τα δόντια τους ήσαν σαν [δόντια] λιονταριών. 9 Και είχαν θώρακες σαν θώρακες σιδερένιους· και η φωνή από τις φτερούγες τους [ήταν] σαν φωνή από άμαξες πολλών αλόγων, που έτρεχαν σε πόλεμο. 10 Και είχαν ουρές όμοιες με σκορπιούς, και στις ουρές τους υπήρχαν κεντριά· και η εξουσία τους [ήταν] να βλάψουν τους ανθρώπους [για] πέντε μήνες.

11 Και επικεφαλής τους είχαν βασιλιά, τον άγγελο της αβύσσου· που στην Εβραϊκή ονομάζεται Αβαδδών, και στην Ελληνική έχει το όνομα Απολλύων.

Είναι ένα κοινό λάθος ακόμη και στους πιστούς Χριστανούς που πιστεύουν στην Αγία Γραφή (αλλά δεν την μελετούν και έτσι δεν ξέρουν ότι αυτά που νομίζουν είναι λάθος), να θεωρούν ότι ο Θεός έχει την δύναμη και εξουσία να κάνει τα πάντα στη Γη, και στις ζωές όλων των ανθρώπων. Κι αν ήταν έτσι, τότε σίγουρα ο Θεός θα ήταν υπεύθυνος έμμεσα ή άμεσα για τα πάντα που συμβαίνουν στον κόσμο, για όλο το κακό, την πονηρία και την αδικία, για όλο τον θάνατο, τον πόνο και την δυστυχία.

Όμως η Αγία Γραφή ΔΕΝ είναι ΚΑΘΟΛΟΥ σύμφωνη με τέτοιου είδους πεποιθήσεις περί Θεού. Ο Ιωάννης  μας εξήγησε ότι ο κόσμος ΔΕΝ είναι κάτω από την κυριαρχία του Θεού, αλλά είναι κάτω από την κυριαρχία των δυνάμεων του Σκότους και του Θανάτου, λέγοντας:

Α’ Ιωάννου 5:19 ... ολόκληρος ο κόσμος είναι στην κυριαρχία τού πονηρού

Ο Θεός που δημιούργησε τα πάντα και συντηρεί τη γη και το σύμπαν, βλέπει τα πάντα, γνωρίζει τα πάντα και είναι πανταχού Παρών! Όμως, αν ήταν αλήθεια ότι ο Θεός έχει τα πάντα κάτω από τον δικό Του έλεγχο και διακυβέρνηση, τότε τα πάντα που συμβαίνουν στη Γη θα ήταν αποτέλεσμα των επιλογών του Θεού. Τότε δεν θα υπήρχε κανείς λόγος εμείς να μετανοήσουμε και να στραφούμε στον Θεό ώστε να σωθούμε από τις δυνάμεις της Καταστροφής, του Σκότους και του Θανάτου.

Ο Θεός μας καλεί να στραφούμε σε Αυτόν μέσω του δώρου της Σωτηρίας δια πίστεως στον Υιό Του που πέθανε για την άφεση των αμαρτιών, ώστε να ΣΩΘΟΥΜΕ από το Κακό, το Σκοτάδι, την Καταστροφή και τον Θάνατο που είναι στον κόσμο.

Αν ήταν αλήθεια ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο των πάντων που συμβαίνουν στον κόσμο, τότε δεν θα μας καλούσε να αποχωριστούμε από τον κόσμο ώστε να σωθούμε από αυτόν.
 

Ώστε λοιπόν όσοι νομίζουν ότι «ήταν θέλημα Θεού» να γίνουν αυτές οι φονικές καταστροφές, δεν ξέρει καθόλου μα καθόλου για ποιον «θεό» μιλά! Διότι πράγματι ήταν θέλημα κάποιου «θεού» να φέρει καταστροφή και φονικό, αλλά αυτός δεν είναι ο αληθινός Θεός και Πατέρας του Ιησού, αλλά είναι «ο θεός του κόσμου τούτου» (Β΄Κορινθίους 4:4).
 
Το Σκοτάδι, η Καταστροφή και ο Θάνατος είναι από τον Σατανά που έχει μεγάλη οργή ενάντια στους ανθρώπους, ιδιαίτερα καθώς ξέρει ότι το τέλος του πλησιάζει.

Αποκάλυψη 12:9 Και ρίχτηκε ο μεγάλος δράκοντας, το αρχαίο φίδι, που αποκαλείται ο διάβολος, και ο σατανάς, που πλανάει ολόκληρη την οικουμένη, ρίχτηκε στη γη· και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του...

12 ... Αλλοίμονο σ' αυτούς που κατοικούν στη γη και στη θάλασσα, επειδή ο διάβολος κατέβηκε σε σας έχοντας μεγάλον θυμό, δεδομένου ότι γνωρίζει πως έχει λίγο καιρό.
13 Και όταν ο δράκοντας είδε ότι ρίχτηκε στη γη, καταδίωξε τη γυναίκα, η οποία γέννησε το αρσενικό.

Είναι καλό να πιστεύουμε στον Θεό, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να καταλαβαίνουμε ποιός είναι ο Θεός και τι δεν είναι «θεός» έτσι όπως εμείς έχουμε πλάσει την θεότητα μέσα στην άγνοια των κοσμικών διανοημάτων μας, που οφείλεται στο ότι δεν γνωρίζουμε την Αλήθεια της Αγίας Γραφής.
 
Ναι, υπάρχει τιμωρία για την αμαρτία, αλλά ΔΕΝ είναι ο Θεός που καταστρέφει ανθρώπους για την αμαρτία τους, αλλά είναι «ο θεός τούτου του κόσμου» που είναι ο Αββαδών, ο Απολλύων!

Αντίθετα, ακριβώς επειδή υπάρχει τιμωρία για την αμαρτία, γι’ αυτό ο Θεός μας έστειλε τον μονογενή Του Υιό να πάρει επάνω Του την δική μας τιμωρία, ώστε εμείς να λάβουμε το δώρο της Σωτηρίας.

Το θέλημα του Θεού είναι ξεκάθαρο μέσα στην Αγία Γραφή όσον αφορά την τιμωρία της αμαρτίας: ο Θεός μας απλώνει το χέρι Του για να μας σώσει από την τιμωρία, όχι για να μας τιμωρήσει.  

 

 Η αληθινή ιστορία από τις καταστροφικές πυρκαγιές που ακολουθεί φανερώνει την αληθινή φύση του Θεού, και πως Αυτός θέλει να σώζει ανθρώπους από την καταστροφή. Αυτή είναι η μαρτυρία του Πολωνού Τάσου Χάχολεκ, που είναι κάτοικος Ραφήνας, και Ποιμένας μιας Πολωνικής εκκλησίας στο κέντρο της Αθήνας.

«Όταν η φωτιά πλησίασε στο σπίτι, η γυναίκα μου Σοφία ήταν επάνω στο μπαλκόνι και προσευχόταν, κι εγώ ήμουν έξω στο δρόμο μπροστά στη φωτιά, με σηκωμένα χέρια στον ουρανό και φώναζα ‘στο όνομα του Ιησού Χριστού φωτιά δεν περνάς’ και γλωσσολαλούσα.

[Σημ. δηλαδή ο Ποιμ. Τάσος προσευχόταν με «γλώσσες», που είναι ένα χάρισμα, ή, φανέρωση του Αγίου Πνεύματος, όπως φαίνεται ιδιαίτερα στην Α’ Κορινθίους κεφάλαια 12-14].

Ένας Άγγλος γείτονας μας με είδε τι έκανα και άρχισε να κάνει και αυτός τα ίδια. Μέσα σε δύο λεπτά ξαφνικά η φωτιά έχασε δύναμη, σα να μην υπήρχε οξυγόνο, και μέσα στα επόμενα δυο-τρία λεπτά έσβυσε.
[Σημ. ο Άγγλος γείτονας είναι και αυτός πιστός Χριστιανός].
 Επίσης, δεν κάηκε κανένα σπίτι που φροντίζω εγώ. Κάηκαν γύρω-γύρω όλα, και το σπίτι που φροντίζω εγώ ανέπαφο. Το ίδιο και παραπέρα, καμένα όλα, στη μέση ένα σπίτι ολόκληρο.
[Σημ. ο Τάσος είναι κηπουρός στο επάγγελμα].

Θαυμάζουν όλοι, μέχρι και η Πυροσβεστική ήρθε. Είναι σα να είχε γύρω-γύρω μια λαμαρίνα που προστάτευσε τα σπίτια αυτά. Έχουν ξεραθεί τα ξύλα, αλλά δεν κάηκε