ΑΚΟΥΣ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΙΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ

 ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ….ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

1-Eίθε να ήταν τo κεφάλι μoυ νερά, και τα μάτια μoυ πηγή από δάκρυα, για να κλαίω ημέρα και νύχτα για τoυς φoνευμένoυς τής θυγατέρας τoύ λαoύ μoυ! …

2β- Eπειδή, όλoι  είναι μoιχoί, ένα άθρoισμα απίστων. 

3- Tέντωσαν και τη γλώσσα τoυς σαν τόξo ψέματος και έγιναν ισχυρoί στη γη, όχι υπέρ τής  αλήθειας επειδή, πρoχωρoύν από κακία σε κακία, και δεν γνωρίζoυν Εμένα, λέει o Kύριoς…Kαι κάθε ένας θα απατάει τoν πλησίoν τoυ, και δεν θα μιλoύν την αλήθεια δίδαξαν τη γλώσσα τoυς να μιλάει ψέματα, απoκάνoυν  πράττoντας ανoμία.

6- H κατoικία σoυ είναι ανάμεσα σε δoλιότητα μέσα στη δoλιότητα αρνoύνται να με γνωρίσoυν, λέει o Kύριoς…

8 -H γλώσσα τoυς είναι  βέλoς πoυ εξακoντίζεται μιλάει δόλια κάθε ένας μιλάει με τo στόμα τoυ ειρηνικά πρoς τoν πλησίoν τoυ, όμως στην καρδιά τoυ  στήνει εναντίoν τoυ ενέδρα.

9 -Δεν θα τoυς επισκεφθώ γι' αυτά;  λέει o Kύριoς η ψυχή μoυ δεν θα εκδικηθεί ενάντια σε ένα τέτoιo  έθνoς;

12 -Πoιoς είναι o άνθρωπoς ο σoφός πoυ μπoρεί να τo εννoήσει; Kαι στoν oπoίo τo στόμα τoύ Kυρίoυ μίλησε για να τo αναγγείλει, για πoιoν λόγo χάθηκε η γη, αφανίστηκε σαν έρημoς, ώστε να μη υπάρχει αυτός πoυ διαβαίνει;

13 -Kαι o Kύριoς είπε: Eπειδή εγκατέλειψαν τoν νόμo μoυ, πoυ είχα βάλει μπρoστά τoυς, και δεν υπάκoυσαν στη φωνή Μoυ, και δεν περπάτησαν σ' αυτόν

14 -αλλά, περπάτησαν πίσω από την όρεξη της καρδιάς τoυς, και πίσω από τoυς Bααλείμ, πoυ oι πατέρες τoυς τoύς δίδαξαν

15 -γι' αυτό, έτσι λέει o Kύριoς των δυνάμεων, o Θεός τoύ Iσραήλ: Δέστε, Εγώ θα τoυς θρέψω με αψίνθι, αυτό τoν λαό, και θα τoυς πoτίσω νερό χoλής

16 -και θα τoυς διασκoρπίσω στα έθνη, πoυ αυτοί και oι πατέρες τoυς δεν είχαν γνωρίσει και θα στείλω από πίσω τoυς τη μάχαιρα, μέχρις ότoυ τoυς αναλώσω. (Ιερεμίας 4:1-16)

«Τα πρόβατα τα δικά Μου ακούνε τη φωνή Μου, κι Εγώ τα γνωρίζω και Με ακολουθούν» (Ιωάννης 10:27)

Η ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΚΟΗΣ!

«Και είπε ο Σαμουήλ: “Μίλησε, γιατί ο δούλος Σου ακούει”» 

(Α΄ Βασιλειών 3:10)

Απλά επειδή έχω ακούσει προσεκτικά και προσηλωμένα σ’ ένα πράγμα τον Θεό, αυτό δεν σημαίνει και πως θα ακούω σε όλα όσα Αυτός λέει. Δείχνω στον Θεό την έλλειψη της αγάπης μου και του σεβασμού μου γι’ Αυτόν με την έλλειψη ευαισθησίας της καρδιάς και του νου μου γι’ αυτά που Αυτός λέει. Αν πράγματι αγαπώ τον φίλο μου, ενστικτωδώς και αυθόρμητα θα καταλάβω τι αυτός θέλει. Και ο Ιησούς είπε: «Εσείς είστε φίλοι Μου αν κάνετε όσα Εγώ σας παραγγέλλω» (Ιωάννης 15:14).

Ερώτηση – εγώ, έχω παρακούσει κάποια εντολή του Κυρίου μου αυτή την εβδομάδα; Αν είχα αντιληφθεί πως ήταν εντολή του Κυρίου ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, δεν θα την είχα παρακούσει σκόπιμα. Αλλά οι περισσότεροι από εμάς δείχνουμε απίστευτη ασέβεια στον Θεό γιατί ούτε καν Τον ακούμε. Καλύτερα να μην είχε μιλήσει ποτέ σ’ εμάς.

            Ο στόχος της πνευματικής μου ζωής θα πρέπει να είναι να έχω μια τόσο στενή ταύτιση με τον Σωτήρα μου και Κύριο Ιησού Χριστό, που πάντα θα ακούω τον Θεό και θα ξέρω πως ο Θεός πάντα με ακούει «Πατέρα, Σε ευχαριστώ γιατί Με άκουσες. Εγώ βέβαια ήξερα ότι πάντα Με ακούς». (Ιωάννης 11:41-42)

Αν είμαι ενωμένος με τον Ιησού Χριστό, ακούω πάντα τον Θεό μέσω της αφοσίωσης της ακοής. Ένα λουλούδι, ένα δέντρο, ή ένας δούλος του Θεού θα μπορούσε να μεταφέρει το μήνυμα του Θεού σ’ εμένα. Αυτό που με εμποδίζει από το να ακούω, είναι πως η προσοχή μου είναι στραμμένη σε άλλα πράγματα. Δεν είναι πως δεν θέλω να ακούω τον Θεό, αλλά δεν είμαι αφοσιωμένος στις σωστές αρμοδιότητες της ζωής μου. Είμαι αφοσιωμένος σε πράγματα, σε καταστάσεις, ακόμα και στη διακονία και στις δικές μου πεποιθήσεις. Ο Θεός μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αλλά απλά εγώ δεν Τον ακούω.

Η στάση και η συμπεριφορά ενός τέκνου του Θεού πρέπει πάντα να είναι, «Μίλησε, γιατί ο δούλος Σου ακούει».

Αν δεν έχω καλλιεργήσει και δεν έχω αναπτύξει αυτή την αφοσίωση της ακοής, ίσως να ακούω τον Θεό μόνο κάποιες φορές. Τις άλλες φορές γίνομαι κωφός σ’ Αυτόν επειδή η προσοχή μου είναι στραμμένη σε άλλα πράγματα – σε πράγματα που εγώ θεωρώ πως πρέπει να κάνω. Κι αυτό δεν είναι η ζωή ενός πραγματικού τέκνου του Θεού.

            Εσύ, έχεις ακούσει τη φωνή του Θεού σήμερα;

Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΑΚΟΗΣ!

«Ό,τι σας λέω στο σκοτάδι πέστε το στο φως· και ό,τι ακούτε στο αυτί κηρύξτε το επάνω από τα δώματα» (Ματθαίος 10:27)          

Μερικές φορές ο Θεός μάς περνάει μέσα από την εμπειρία και από την πειθαρχία του σκότους για να μας διδάξει να ακούμε και να υπακούμε σ’ Αυτόν. Τα ωδικά πουλιά μαθαίνουν να κελαηδούν τη νύχτα, και ο Θεός μάς βάζει μέσα στη «σκιά του χεριού Του» μέχρι να μάθουμε να Τον ακούμε (Ησαΐας 49:2). «Ό,τι σας λέω στο σκοτάδι…» – να προσέχεις όταν ο Θεός σε βάζει στο σκοτάδι, και να κρατάς το στόμα σου κλειστό εκεί που είσαι.

Μήπως αυτή τη στιγμή βρίσκεσαι στη “σκιά” μέσα στις καταστάσεις σου, ή στη ζωή σου με τον Θεό; Αν ναι, τότε να παραμένεις σιωπηλός. Αν ανοίξεις το στόμα σου μέσα στο σκοτάδι, θα μιλήσεις ενώ βρίσκεσαι σε μια λανθασμένη διάθεση – “σκότος” είναι ο καιρός για ν’ ακούς. Μη μιλάς στους άλλους γι’ αυτό· μην διαβάζεις βιβλία για να βρεις την αιτία του σκότους· απλά άκου και υπάκουε. Αν μιλάς στους άλλους ανθρώπους, δεν μπορείς ν’ ακούσεις τι ο Θεός λέει. Όταν βρίσκεσαι μέσα στο σκοτάδι, άκου, και ο Θεός θα δώσει σ’ εσένα ένα ιδιαίτερα πολύτιμο μήνυμα για κάποιον άλλο, όταν επιστρέψεις στο φως.

     Κάθε φορά μετά το σκότος, θα πρέπει να βιώνουμε ένα μίγμα ευχαρίστησης και ταπείνωσης. Αν όμως υπάρχει μόνο ευχαρίστηση, αμφιβάλλω αν πραγματικά έχουμε ακούσει καθόλου από τον Θεό. Θα πρέπει να αισθανόμαστε ευχαρίστηση που έχουμε ακούσει τον Θεό να μιλάει, αλλά κυρίως ταπείνωση, γιατί χρειάστηκε τόσο πολύ χρόνος για να Τον ακούσουμε!

Και τότε θα αναφωνήσουμε: «Πόσο αργός είμαι στο να ακούω και να καταλαβαίνω αυτό που ο Θεός λέει σ’ εμένα!» Κι όμως, Αυτός το λέει για μέρες και ίσως για εβδομάδες. Όταν όμως Τον ακούσεις, Αυτός δίνει σ’ εσένα το χάρισμα της ταπείνωσης, το οποίο φέρνει ένα μαλάκωμα στη καρδιά – ένα χάρισμα που πάντα θα σε κάνει να ακούς τον Θεό… τώρα!