ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΟΔΗΓΟΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Κι ο πατέρας του του απάντησε: «παιδί μου, εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου κι ό,τι είναι δικό μου είναι και δικό σου. Έπρεπε όμως να ευφρανθούμε και να χαρούμε, γιατί ο αδελφός σου αυτός ήταν νεκρός κι αναστήθηκε, ήταν χαμένος και βρέθηκε». (Λουκάς 15:31 – 32)
"Η θεία δύναμή του μας δώρισε όλα όσα μας χρειάζονται για τη ζωή μας και για τη λατρεία του θεού, με τη βαθιά γνώση εκείνου που μας κάλεσε με τη δόξα του και τα θαυμαστά του έργα." (Β΄ Πέτρου 1:3)
Κάποιος είπε κάποτε ότι θα μπορούσαμε να επωφεληθούμε περισσότερο από τις προσευχές μας και από τη μελέτη της Καινής Διαθήκης αν τη μελετούσαμε σαν να ήμασταν Φαρισαίοι. Η παραβολή αυτή του άσωτου γιου προοριζόταν αρχικά για τους Φαρισαίους που βρίσκονταν κοντά. Ήταν αυτοί που στέκονταν εκεί γεμάτοι πρόκληση να δουν το τέλος της παραβολής – να επιλέξουν αν θα έμπαιναν ή όχι στο σπίτι του Πατέρα για να γιορτάσουν μαζί του τη δεύτερη γέννηση του αμαρτωλού γιου του. Αν θα συμμετείχαν στη γιορτή, αν θα αποδέχονταν τους αμαρτωλούς και θα χαίρονται με τον Πατέρα. Αν θα δέχονταν αυτή τη διαβεβαίωση του Πατέρα πως, ό,τι είναι δικό του, είναι και δικό τους.
Ό,τι είναι δικό μου είναι και δικό σου Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας είναι, ότι συνεχώς πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε περισσότερα πράγματα ή κάτι διαφορετικό, κάτι καινούριο για να γίνουμε καλοί χριστιανοί και για να κάνουμε ό,τι Εκείνος μας έχει καλέσει να κάνουμε. Μας λείπει η απλή καθημερινή ευτυχία να είμαστε ακριβώς εκεί που είμαστε τώρα, παρ’ όλα τα εμπόδια. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι τα πλούτη που αναζητούμε είναι κρυμμένα ακριβώς κάτω από τα πόδια μας. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ο θησαυρός είναι ο ίδιος ο Χριστός που ζει μέσα μας και το γεγονός ότι ο Θεός έχει κάνει κατοικητήριό Του το σώμα μας. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι έχουμε οτιδήποτε χρειαζόμαστε για μια αγία ζωή.
Ως εκκλησία της Ευρώπης πολλές φορές μοιάζουμε με τον Ιακώβ που μόλις ξύπνησε φώναξε, «Βεβαίως ο Θεός βρίσκεται σ’ αυτόν τον τόπο και εγώ δεν το γνώριζα!» Τα λόγια, «παιδί μου, εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου κι ό,τι είναι δικό μου είναι και δικό σου» αφορούν και εμάς που ζούμε μέσα στην πλέον αθεϊστική ήπειρο του κόσμου. Έχουμε ό,τι μας χρειάζεται για μια πλήρη ζωή με το Θεό και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να μπούμε μέσα. Ο Θεός θα φροντίσει για τα υπόλοιπα.
Προσευχόμαστε...
✽ Για την ανανέωση της αγάπης της εκκλησίας προς τους ανθρώπους.
✽ Για μας, ως εκκλησία, να είμαστε πρόθυμοι να βγούμε από τη βολή μας και να αναζητήσουμε «το απολωλός».
✽ Να αυξηθούμε στην κατανόηση του πλούτου και του μεγαλείου της ζωής εν Χριστώ, ώστε ως παιδιά του Θεού να βαδίζουμε με τη βεβαιότητα της παρουσίας Του καθημερινά.
✽ Για μια καινούρια γενιά ευαγγελιστών, που θα είναι σε θέση να παρουσιάσουν την πληρότητα της βασιλείας του Θεού και να σκορπάνε τα καλά νέα του Ευαγγελίου με τη δύναμη και τη σοφία του Αγίου Πνεύματος. (Για να σηκώσει προφήτες και αποστόλους μέσα στην εκκλησία, και να μας μεταφέρουν τη Φωνή του Θεού για το "ΤΩΡΑ" και το άμεσο μέλλον. Για να φανερωθεί η δύναμη της Αγάπης Του με τεράστια και σημεία - προστιθέμενο από την εκκλησία μας)
✽ Για διακονίες που εξαπλώνουν το μήνυμα του Χριστού ιεραποστολικά σ’ άλλα κράτη και εργάτες της κοινότητάς μας που υπηρετούν έξω απ΄το τη χώρα μας.
✽ Για τα αγαπητά μας πρόσωπα που είναι μακριά από το Θεό ώστε να έρθουν σ’ Αυτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου